For a united Iran and Toran

خسته ام از دلتنگیها خسته ام از بیرنگیها

8:45

من یک معلم دانشگاه هستم. بعلت های واهی مجبور شدم به کشوری دیگر بروم. فرزندان ایران احتیاج به کار و دانشگاه دارند. به مردم ماهی ندهید ماهیگیر تربیـت کنید. تا مادامیکه ما محتاج به دیگران هستیم استقال معنی ندارد. ایران احتیاج به صنایع زیر بنایی دارد. در امریکا سر هر کوچه ای یک مدرسه عالی قرار دارد. دادگستری را انطور بسازید که دزدان را بگیرد نه خادمان را. من را غارت کردند دادگستری بکار من بعد هشت سال رسیدگی کردکه تمامی سرمایه من در اثر تورم غارت شده بود. و من مجبور شدم به خارج ایران بروم. درست است که دادگستری بعد از هشت سال دوندگی به نفع من رای داد ولی چه فایده که غارتگر با سو استفاده از تورم رسیدگی به شکایت مرا طولانی کرد و در نیتیجه او برنده واقعی بود نه من نظر من خدمت به ایران و فرزندان ایران بود ولی غارتگر مرا از ایران اواره

من نميدانم چرا بايد اين دو روز زندگی را در جنگ و جدل باشيم . انسان چه تقصيری دارد که در خانواده ای بدنيا امده که مسلمان يا بهودی است. چرا ما بايد يکديگر را به جرم مذهب يا مليت اماج حمله قرار دهيم؟ اين همه جنگ و جدل حاصل کوته نظری است چون دورن ياک کنی حرم دير يکی کعبه بتخانه يکی است. می بخور مسجد بسوزان مردم ازری مکن. بچه بيگناهی که در يک خانواده مسلمان بدنيا امده است چرا بايد تاوان يس بدهد. البته بعضی از مردمان غارتگر زور گو و بی انصاف هستند ولی اين ارتباط به دين ابا و اجدای و يا کشور ندارد.

0:20

هنگامیکه در المان معلم بودم یک روز یکی از بچه ها در کلاس درس من گرفته بود. گفتم گابی چرا گرفته ای گفت که دکتر سینگر گفته شما حال انقدر بدبخت هستید که یک شتر سوار باید بشما درس بدهد. فردای انروز من استعفا دادم و به هامبورگ رفته بلیط هوا یبمایی ملی را گرفته به تهران برواز کردم. در هوابیما با خودم شرط میکردم که دیگر به هیچ عنوانی از ایران خارج نخواهم شد. تا اینکه سال 1996 مجبور شدم دوباره به خارج بروم. ولی حالا هر چه بگذرد و هر چه بشنوم نمیتوانم به ایران برگردم زیرا دوست خیانکار من که من به کمک او رفته بودم عوض تشکر انقدر بمن تهمت زده که باعث اخراج من شده است و کوگوش شنوا که به حرفهای من توجه کند. دادگستری با بمن چه بمن چه مرا سرگردان نمود و من مجبور شدم برای کار به امریکا بیایم. و هر ناراحتی را تحمل کنم. زیرا به نامه های من و دفاع من التفاتی نشده است. مردم متاسفانه بی تفاوت هستد و اگر من هم بی تفاوت بودم واعتماد نمیکردم به این روز نمیافتادم.

12:21

جنگ برای چه. در جنگ ایران و عراق چه کشوری برنده شد. عراق یا ایران. صدام میگفت که او برنده جنگ است. میلیارد ها بهار ازادی هزنیه شد. راستی چه کسی جز کمبانی های بزرگ و بین المللی و شرکت های عظیم بیمه و ساخت بمب و مواد منفجره از انها میتوانند برنده جنگ باشند . ایران و عراق با برداخت میلیارد ها سکه بهار ازادی و ارزهای خود به شرکت های بمب سازی و اسلحه سر هم سازی و تقدیم جان میلیونها جوان خود برای ازمایش این وسایل مخرب در حقیقت بازنده این جنگ بودند و شرکت های عظیم بین المللی و دلالان انها برنده واقعی 20

ایا بهتر نیست این سرمایه ای که صرف جنگ و نفرت میشود صرف دانشگاه ها و بیمارستانها و علم و معرفت شود درخت تو گر بار دانش بگیرد بزیر اوری چرخ نیلوفری را. اتحاد و دوستی و برابری برادری و همکاری احترام به یکدیگر و گوش به عقاید دیگران دادن. مگر صد سال بیش کسی تصور میتوانست بکند که با یک سلفون میتواند با انسر دنیا مکالمه کند و یا این همه اطلاعات میتواند در یک سلفون جا بگیرد. حالا هم کسی تصور اینکه با سزعت نور یا بیشتر متیوان سفر کرد بسیار مشگل است ولی شاید اگر همکاری و تعاون باشد و سرمایه ها صرف علم و دانش بشود ممکن است که همه مشگلات انسانها رفع گردد. بیماری بیکاری بیسوادی و حتی استفاده های انسانی از کرات دیگر. روایط باید خوب یاشد و همه نژادها و ادیان و ملیت ها باید مورد احترام قرار گیرند نه اینکه من درست میگویم و تو در اشتباهی. من حق دارم و تو بیجا میگویی. سینه ما باید باز و قلب ما یاید صاف باشد. بنی ادم اعضای یکدیگرند که در افرینش ز یک گوهرند. سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده انست که نامش به نیکویی نبرند.