Javad Yassari

Jaleh jan

badeh ke miam kare shom ha ro aasoun mikonam?

tou sher faarsi, ta delet bekhad Dal va Te hast.

Taghsir maneh ke nemikham "Ye" bedam ha ;)

سوری جان شما همش "ت" می‌خوای ها!

تنها دل من است گرفتار در غمان
یا خود درین زمانه دل شادمان کم است؟

باز هم ی بدهم برای ژاله خانم؟

یا همان بیت دوبل کافی است؟  خانمها تعارف نکنید!  موجود است!

"D", for Mr Yassari

دل دادن عارفان چنین سهل مگیر
با حسن دلاویز تو آنی دگرست
ای دوست حدیث وصل و هجران بگذار
کاین عشق من و تو داستانی دگرست

شب خوش هاژمیناتور عزیز!

سوری خانم این هم ی  دوبل شما!

یارب، این بوی خوش از روضه’ جان می آید؟
یا نسیمی است کزان سوی جهان می آید؟

لطفا دال عنایت بفرمایید.

bye dear Hajminator

Shab khosh  and thank you.

این هم دال

دیدی که وفا بجا نیاوردی

رفتی‌ و خلاف دوستی‌ کردی

خود کردن و جرم دوستان دیدن

رسمیست که در جهان تو آوردی

ژاله خانم ادیب:

گاف شما بسیار خوب است.  این شعر مولانا بقدری زیباست که تکرار آن هم سراسر لطف است.  ممنونم.

again another "Y" please!! not my fault ;)

دلم ز نازکی خود شکست در غم عشق
وگرنه از تو نیاید که دلشکن باشی
وصال آن لب شیرین به خسروان دادند
تو را نصیب همین بس که کوهکن باشی

‫خوب عزیزان تا فردا، میایم برای عدد ۵۰۰

شبتون بخیر.

این ت و لطفا دال مرحمت بفرمایید.

تا ابد این رخ خورشید، سحر در سحر است
تا دل سنگ از او لعل بدخشان باشد

سوری جان متشکر این نون آقای یاسری عزیز

نباشد به ايران تن من مباد

چنين دارم از موبد پاك ياد

این گاف خوبه؟

گفتی‌ ز ناز: بیش مرنجان مرا، برو!
آن گفتنت که "بیش مرنجانم" آرزوست.
وان دفع گفتنت که "برون شو، به خانه نیست،"
وان ناز و کبر و تندی دربانم آرزوست.

Gaf

گرم وصال نبخشند خوشدلم به خیال
که دل به درد تو خو کرد و این دوا دانست
تو غنچه بودی و بلبل خموش غیرت عشق
به حیرتم که صبا قصه از کجا دانست

ژاله خانم بسیار عزیز و پر لطف:

تا زابر فراق تو ببارید تگرگ
بر شاخ امید ما نه بر ماند و نه برگ
دیدم، نه به اختیار خود، هجر ترا
مردم نه به اختیار خود بیند مرگ

حال با حرف گاف چطورید ژاله’ عزیز؟

dear Hajmin, I didn't forget your "R"

روان شو از دل خونینم ای سرشک نهان
چرا که آن گل خندان چنین روا دانست
صفای خاطر ایینه دار ما را باش
که هر چه دید غبار غمش صفا دانست

Thanks dear all

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است
تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است
یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است

ت سوری خانوم

تن آدمی‌ شریفست بجان آدمیت

نه همین لباس زیباست، نشان آدمیت

رسد آدمی‌ بجایی که بجز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است، مکان آدمیت

سوری جان، ماشالله مثل همیشه سریعتر از همه :)

ياورش بادا حق عزوجل در همه كار

تا در اين كار بود با تو به همت ياور

سوری خانم عزیز!

امروز ژاله خانم هم با من سر سازگاری نداشتند.  گردن بنده از مو هم باریک تر است!  شما هم چوب میزنید، بزنید، اما محکم نزنید!  این هم ی "یشاعره’" شما!

یک ره ز لب دجله منزل به مدائن کن
وزدیده، دوم دجله بر خاک مدائن ران

حالا شما اگر میل دارید یک نون امر بفرمایید.

نون برای جواد آقا

نثار روی تو هر گل که در چمن  است
فدای قد تو هر سرو بن که بر لب جوب است

و "ی" مخصوص برای سوری

 یا رب

 چه غمزه کرد صراحی که خون خم             با نغمه های غلغلش اندر گلو ببست

آقای یاسری عزیز من خیلی ارادت مندم

ناپديد از خويش شو يكبارگی

كان كه از خود محو، از ما شد پديد

"N" baraye shoma

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است
برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است
گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه با من است
گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است

dear Mr yassari

aval in "Y" mano shoma bedid :-)) lol

‫البته گفتم تا قبل از اینکه واقعاً بخوابم،

تعداد کمانتها را به ۴۰۰ برسانم.

Salam be doustan, please give a " Ye" ;-)

هر چند که گرد من برانگیخته ای
باران بلا بر سر من ریخته ای
چون اشک مرو ز پیش چشمم که هنوز
چون ناله به دامان دل آویخته ای

سلام بر هاژمیناتور عزیز! خوشحالم شما را می بینم!

هان، ای دل عبرت بین از دیده عبر کن، هان
ایوان مدائن را آیینه’ عبرت دان

 پس به نظر شما همه خوابند؟  پس چرا ما بیداریم؟

دوست عزیز، لطفا نون عنایت بفرمایید.

‫آقای یاسری و دوستان عزیز سلام

همه افيون خور مهتاب گشته

ز پای افتاده مست خواب گشته

سلام بر سوری خانم عزیز، همپای عزیز! دوستان چه شدند؟

من کجایم؟ خبرم نیست، که مست خطرم
گر شما نیز نه مستید، کجایید همه؟

لطفا ه عنایت بفرمایید.

Mim baraye shoma, please give a Mim , next

می تراود از نگاهت گریه پنهان دوش
آری ای چشم گریز آهنگ سامان سوخته
بر چه گریان گشته بودی دوش ؟ از من وامپوش
بر چه گریان گشته بودی ؟ آه ای چشم سیاه
از تپیدن باز می ماند دل خوش باورم
در گمان اینکه شاید شاید آن اشک نهان
بود در خلوت سرای سینه ات یادآورم