Javad Yassari

همان دال ژاله جان!

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه’ او پرده دری بود

نازی جان د شما ت بده

دیر آمدی‌ای نگار سر مست

زودت ندهیم دامن از دست

ژاله جان

ز از کجا آمد؟

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

به سلامت و مرسی‌ دوستان

زاهد خام که انکار می و جام کند
پخته گردد چو نظر بر می خام اندازد

سلام منوچهر جان!

در شب قدر ار صبوحی کرده ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

چون ایراندخت هنوز هم سر کار است

این هم نون، بیحساب شدیم منوچهر جان؟

نادر افتد که یکی‌ دل به وصالت ندهد
یا کسی‌ در بلد کفر مسلمان ماند

ژاله جان و

ژاله جان و منوچهر جان من دیگه باید برم
خوش باشید و به امید دیدار دوباره همینجا منزل جناب یساری

یارب چه دلست این و چه خو دارد این
در جستن او چه جستجو دارد این
بر خاک درش هر نفسی سر بنهد
خاکش گوید هزار رو دارد این

نی چاره‌ی آنکه با تو باشم همراز
نی زهره‌ی آنکه بی‌تو پردازم راز
کارم ز تو البته نمیگردد ساز
کار من بیچاره حدیثی است دراز

IRANdokht

ژاله جان؛

باید بروم. وپیش از آن:

در جهانِ بیخودانِ روی او

ما به خیل بیخودان پیوسته ایم 

چون ایراندخت سر کار است

این "ر" که به منوچهر بدهکار بود

روزگاریست که سودازده روی توام

خوابگه نیست مگر خاک سر کوی توام

به دو چشم تو که شوریده تر ازبخت من است

که بروی تو من آشفته تر از موی توام

م برای منوچهر و ت برای ایراندخت

من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا اینقدرم عقل و کفایت باشد

تو بی‌ دو گوش شنو، بی‌ زبان بگو با او
که نیست گفت زبان بی‌ خلاف و آزاری

ایراندخت عزیز؛

یا بباریدن چو میغ کوهها

پس روان تا برکه وهامون شدن

ژاله جان؛

ای فلان، هان، از چه ترسانیّمان؟

ما چو حلّاجان ز صورت خسته ایم.

سوری جان

عیب نداره یک بیت همره ببر.  خداحفظ

سلام بر منوچهر و سوری عزیز

بابا جان رحم کنید من هنوز سر کارم!
ژاله جان این دال برای شما

در سرم از عشقت این سودا خوش است
در دلم از شوقت این غوغا خوش است

این هم ر برای منوچهر جان
رخ تو چگونه ببینم که تو در نظر نیایی
نرسی به کس چو دانم که تو خود به سر نیایی
وطن تو از که جویم که تو در وطن نگنجی
خبر تو از که پرسم که تو در خبر نیایی
IRANdokht

اینهم الف عوض سوری خانوم که رفت

و عوض خودم که هنوز اینجام

آب حیات من است خاک در کوی دوست
گر دو جهان خرمیست، ما و غم روی دوست

Manouchehr jan

Baba goftam man away hastam :))

Vali nemitounam del bekanam az sher haaye zibaaye shoma

Thanks for the sher delpazir

Farglish ro mibini ? 

lol

ژاله جان؛

دم به دم در جوی عشق او روانیم همچو آب

می وزیم آسیمه سر بیخود ز خویش و دردها.

سوری جان سلام؛

گوی شیرینی ربودیم از کف فرهادها.

.داد دل را خوش گرفتیم از پی بیدادها

اینهم نون عوض نازی تا خودش برگردد

نام و ننگ و دل دین گو برود، اینمقدار
چیست تا در نظر عاشق جانباز آید؟
من خود این سنگ به جان می‌ طلبیدم همه عمر
کین قفس بشکند و مرغ به پرواز آید

سلام بر ایراندخت

تا که صبح و روشنایی بردمد بر بام ما 

مادرم ایران بداند چمّ و خمّ کارزار

سلام بر منوچهر جان بسیار عزیز

قاطی‌ کردم ایراندخت جان!

مستم کن آنچنان که ندانم ز بیخودی

در عرصه خیال که آمد که رفت

Salam Manouchehr jan

I think we did tasadof!

Sorry I must leave. Just came to say hello and I love all the poems here (even the one of Manouchehr :))

Bye for now!

سلام بر نازی

شور عشق جاودان خوش می دود

از خراب آباد ما تا بیکران

ش برای نازی و ت برای ایراندخت

شرابخورده معنی‌ چو در سماع آید
چه جای جامه که بر خویشتن بدرد پوست

 
تن من به ماه ماند که ز عشق میگدازد
دل من چو چنگ زهره که گسسته تار باشد
به گداز ماه منگر به گسستگی زهره،
تو حلاوت غمش بین که یکی‌ هزار بادا!

ژاله  جان کارت

ژاله  جان کارت درومد: ۳ تا شعر بگو عزیز

IRANdokht

I post only this one (I love it) take what letter you want from

بـه مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینـم
بیا کز چـشـم بیمارت هزاران درد برچینـم
الا ای همنشین دل که یارانـت برفـت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنـشینـم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
ز تاب آتـش دوری شدم غرق عرق چون گـل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینـم

جـهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
کـه سلـطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامـم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صـباح الـخیر زد بلبل کـجایی ساقیا برخیز
کـه غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم
شـب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینـم

حدیث آرزومـندی که در این نامه ثبت افـتاد
هـمانا بی‌غـلـط باشد که حافظ داد تلقینم

See you later guys

سلام بر ژاله

در بن این چَه چِه اژدرها بوند

کز دم زهریّشان درپرده ایم.

دال برای ژاله عزیزم

در هجرانم قرار میباید و نیست
آسایش جان زار میباید و نیست
سرمایه‌ی روزگار می‌باید و نیست
یعنی که وصال یار میباید و نیست

IRANdokht

ژاله جان شین بده!

دل و دینم دل و دینم دل و دینم ببردست
برو دوشش برو دوشش برو دوش

م برای نازی خانوم

مرا راحت زندگی‌ دوش بود

که آن ماهرویم در آغوش بود

چنان مست دیدار و حیران عشق

که دنیا و دینم فراموش بود