Javad Yassari

شب خوبی‌ همگی داشته باشید :)

تو به من خنديدي و ندانستي من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم ...

باغبان از پي من تند دويد

سيب را دست تو ديد

غضب آلوده به من كرد نگاه

سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك

و تو رفتي و هنوز سالهاست كه در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تكراركنان مي دهد آزارم

و من انديشه كنان غرق اين پندارم كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت...

سلام

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است
شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار من است

` ر ` برای سایه ام

رفتی‌ و رفتن تو آتش نهاد بر دل

از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل؟

"Z" baraye khodam

ز هر طرف طنین ِ گام های ره گشای توست
بلند و پست ِ این گشاده دامگاه ِ ننگ و نام
به خون نوشته نامه ی وفای توست
به گوش ِ بیستون هنوز
صدای ِ تیشه های توست
چه تازیانه ها که با تن ِ تو تاب ِ عشق آزمود
چه دارها که از تو گشت سربلند
زهی شکوه ِ قامت ِ بلند ِ عشق
که استوار ماند در هجوم ِ هرگزند
نگاه کن
هنوز آن بلند ِ دور
آن سپیده آن شکوفه زار ِ انفجار ِ نور
کهربای آرزوست
سپیده ای که جان ِ آدمی هماره در هوای اوست
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار
بیفتی از نشیب ِ راه و باز
رو نهی بدان راز
چه فکر می کنی ؟

Saayeh

حالا که خانوما رفتن، این هم یک ` ز ` خطرناک

زنان را بود بس همین یک هنر

نشینند و زایند شیران نر

"H" for Mona

هرگز نبرد ز دیدگان خوابم
دیگر به هوای لحظه ای دیدار
دنبال تو در بدر نمیگردم
دنبال تو ای امید بی حاصل
دیوانه و بی خبر نمی گردم
در ظلمت آن اطاقک خاموش
بیچاره و منتظر نمی مانم
هر لحظه نظر به در نمی دوزم
وان آه نهان به لب نمی رانم
ای زن که دلی پر از صفا داری
از مرد وفا مجو مجو هرگز
او معنی عشق را نمی داند
راز دل خود به او مگو هرگز

Frough

سوری خانوم اینم "ت" برای شما

تا کی‌ غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر بخوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح با ده که معلومم نیست
کایندم که فرو برم بر آرم یا نه

Salam Mona jan, I won't stay longtime, but here an "N" for you

نگاه چشم بیمارت چه خسته ست
کبوترجان ! که بالت را شکسته ست ؟
کجا شد بال پرواز بلندت ؟
سفید خوشگلم ! پایت که بسته ست ؟

Saayeh

...

مادری دارم، بهتر از برگ درخت...دوستانی ، بهتر از آب روان.

Shamlou

من برگ را سرودي کردم
سر سبزتر ز بيشه

من موج را سرودي کردم
پُرنبض‌تر ز انسان

من عشق را سرودي کردم
پُرطبل‌تر ز مرگ

سرسبزتر ز جنگل
من برگ را سرودي کردم

پُرتپش‌تر از دل ِ دريا
من موج را سرودي کردم

پُرطبل‌تر از حيات
من مرگ را
سرودي کردم.

...

دردی که مرا هست به مرهم نفروشم               
ور عافیتش صرف دهی هم نفروشم
بگداخت مرا مرهم و بنواخت مرا درد               
من درد نوازنده به مرهم نفروشم
ای خواجه من و تو چه فروشیم به بازار               
شادی بفروشی تو و من غم نفروشم
رازی که چو نای از لب یاران ستدم من               
از راه زبان بر دل همدم نفروشم
آری منم آن نای زبان گم شده کاسرار               
الا ز ره چشم به محرم نفروشم
چون نای شدم سر چو زبان گم شده خواهم               
تا پیش ز کس دم نخرم دم نفروشم
من نیست شدم نیست شدن مایه‌ی هستی است               
این نیست به هستی ابد کم نفروشم
لب خنده زنان زهر سر تیغ کنم نوش               
زهری که به صد مهره‌ی ارقم نفروشم

بیا مورچه’ عزیز. این هم ت و هم از فروغ...دال بده

تا برگذشته می نگرم، عشق خویش را
چون آفتاب گم شده می آورم به یاد
می نالم از دلی که به خون غرقه گشته است
این شعر، غیر رنجش یارم به من چه داد

روز عشق بر تو مبارک باد مورچه’ فرنگی.

سوری جان این هم دال شما ...به احترام سالگرد مرگ فروغ.

دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را
بر پوست کشیده ی شب می کشم
چراغ های رابطه تاریکند
چراغهای رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست

مورچهء فرنگی

Bah bah Salaam bar Mona khanom gol...

If you asked me a "mim" I would say

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز

But now that you have ordered a dal

درنمازم خم ابروی تو در یاد آمد

حالتی‌ رفت که محراب به فریاد آمد

از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار

کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

اینم "الف" شما سوری خانوم...

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

har ki mesle man bikareh emrouz: alef bedeh

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن
تمام هستیم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام میکشد
نگاه کن
تمام آسمان من
پر از شهاب می شود
تو آمدی ز دورها و دورها
ز سرزمین عطر ها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاجها ز ابرها، بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعر ها و شورها

Frough

امشب کار داشتم، عقب افتادم! لطفا نون

در حق من لبت این لطف که می فرماید
سخت خوبست ولیکن قدری بهتر ازین

Here is your Meem! Good night, M.F. jaan

- من که بی باغچه بان علمم ...

سهم من و شما لابد ، هیچ چیدن است و بوییدن

اینجا باد کف کرده که بپاید

با این معشوق نابالغ اش

با بی آب ترین آتش و خاک !

- وقتی بی شب چره رفتی

دیگر تکرار نمی شوی

با آن کارت خیس خورده

به ناگهان تر از میان هرگز و اکنون

قفس فرصتی ست ...

اینجا ساقه ها به تعادل نمی رسند !

ازاده جان شب بخیر ومرسی برای همراه بودنتان.

در حبس تن غرقم به خون وز اشک چشم هر حرون
دامان خون آلود را در خاک می مالیده​ام

مورچهً فرنگی

  سوری جان

سوری جان مرسی وشبت بخیر!

تمام اشعار امشب از مولانا بود.

مورچهً فرنگی

Mourcheh jan, I loved it...in ham aakharin sher emshab man

مرا دگر رها مکن
مرا از این ستاره ها جدا مکن
نگاه کن که موم شب براه ما
چگونه قطره قطره آب میشود
صراحی سیاه دیدگان من
به لای لای گرم تو
لبالب از شراب خواب می شود
به روی گاهواره های شعر من
نگاه کن
تو میدمی و آفتاب می شود

Frough

Shab hamegi khosh ta fardaa 

  اقای یساری

اقای یساری اسوده بخوابید زیرا که ما بیداریم.
 شب بر شما خوش!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

تو مست مست سرخوشی من مست بی​سر سرخوشم
تو عاشق خندان لبی من بی​دهان خندیده​ام

مورچهً فرنگی

shab khosh Mr. Yassari

Hope to see you tomorrow. Mourcheh jaan, it's your turn, and I will say mine after you...then I'll go to bed, me too.

Te please, Javad Agha

مرگ از غم هجران کشیدن بهتر است

گرچه اغیار همه تقلید شاعر می کنند

حرف خوش از شعر نا خوش سرتر است

Nasser Kalan

لطفا دال ...

از خانهء بلوری ماهی ها

دیگر صدای آب نمی آمد

فکر چه بود گریهء پیر تو

کاو را به دیده خواب نمی آمد

(از فروغ فرخزاد)

و درست است که "او را به دیده خواب نمی آمد" اما مرا به دیده خواب می آید چون دچار تغییر ساعت هم هستم!  با اجازهء همگی شما دوستان ادیب و مهربان، شب خوش می گویم تا فردا.  یک دنیا ممنون و متشکرم دوستان عزیزم.

  این بار من

این بار من یک بارگی در عاشقی پیچیده​ام
این بار من یک بارگی از عافیت ببریده​ام

مورچهً فرنگی

"Dal" az Frough

در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور
مرگ من روزی فرا خواهد رسید
روزی از این تلخ و شیرین روزها
روز پوچی همچو روزان دگر
سایه ای ز امروز ها ‚ دیروزها

سوری خانم، لطفا دال مرحمت بفرمایید

داغ است دل لاله و نیلی است بر سرو

کز باغ جهان لاله عذاران همه رفتند

(از استاد بهار)

Javad Agha, Daal please!

مفرد عزای قتل ِ مثنّا گرفته‌بود

یعنی دل از تجمّع ِ تنها گرفته‌بود

ماهی شدم: تفنّن ِ عیدانه‌ی شما

تُنگی برام معنی دریا گرفته‌بود

هی جیغ می‌کشید : رها‌ شو..برو...بمیر،

دیوانه‌ای که توی سرم جا گرفته‌بود

آبی سیاه ِ میشی ِ سبز ِ دو چشم ِ تو

در بهتِ رنگ، رنگ ِ معمّا گرفته‌بود

هی...ها...هوا...دهان به دهانم نفس نداد

بد‌جور بغض راه ِ هوا را گرفته‌بود

خرمای روز ِ ختم ِ مرا پخش کرده‌بود،

نخلی که روی سینه‌ی من پا گرفته‌بود!...

Ali Mas'oudi-Nia

nakheir...

shoma "t" ro noon didi vali belakhareh ham "B" neveshti....hala bekhand