عمر جاودان در سال 5000

Share/Save/Bookmark

divaneh
by divaneh
16-Jan-2010
 

صبح که از محفظه خواب بیرون آمدم دوباره آسمان جلوی خانه پر شده بود از تاکسی های هوائی که بی صدا حرکت می کردند. آن سو در روبرو، خانه های استوانه ای و باریک کنار هم ردیف شده بودند و از بعضی از آنها پلهای خودکار به راهروهای مختلف و یا ایستگاههای تاکسی های هوائی وصل شده بود. از تولد من که درسال 4810 میلادی واقع شده بود بیش از دویست سال می گذشت و من هنوز یکی از جوان ترین شهروندان ایران به حساب می آمدم. اصلاٌ باورم نمیشد که زمانی هم بوده است که مردم به خاطر بیماری و یا پیری از دنیا می رفته اند.

امروز قرار بود سری به دوستم در سازمان تحقیقات کیهانی شق القمر بزنم. وارد ایستگاه تاکسی هوائی شدم و اولین تاکسی برایم توقف کرد. راننده تاکسی ها تا دلتان بخواهد ور می زنند و این یکی هم دست کمی نداشت.

- قربون ما داشتیم به حاج آقا می گفتیم که خوبی عمر جاودان اینه که همه با هم فامیل می شوند، چون هر کس را که بگیری و خط فامیلی اش را دنبال کنی و هفت هشت نسل عقب بروی می بینی که با شما فامیل در می آد. آن وقتها آدمها می مردند و این رشته های فامیلی فراموش می شد، یعنی حلقه بالایی از بین می رفت.

حاج آقا که عمامه سیاه داشت تائید کرد: بله البته که عمر جاودان را خدا به مسلمانان داده تا هر چه بیشتر نماز بخوانند و خمس و ذکات بدهند و توشه آخرت جمع کنند، ولی زمانی که جمع شد دیگر انسان باید به پیش خالقش برود. مثلاً من الان هشتصد سال است که منتظرم تا جناب آقا حاج سید محمد جعفر دولابی برود خدمت رب العالمین تا بنده بشوم مرجع تقلید بعدی. ایشان هم که گویا کنگر خورده است و لنگر رحمانی در این خاکدان جسمانی انداخته و در تشرف به حضور حق تاخیر میکند.

- حاج آقا ایشون الان هزار و هفتصد ساله که مرجع تقلیده.

- بلی همین طور است. همهَ مسائل فقهی هم که دیگر ایشان حل نموده اند. حال که دیگر مسلمین قضای حاجت نمی کنند و همه چیز جذب بدن می شود. بچه را که برای مردم در ماشین شیشه ای بوجود می آورند. عورتین هم که الان دو هزار سال است که دیگر حیض نمی شوند ودر کل چیز زیادی برای پاسخ گوئی نمانده. هنگام آن است که ایشان به محضر ارحم الراحمین شتاب کنند.

- آره شما راست میگی حاج آقا.

بعد راننده دوباره به صرافت من افتاد.

- آقا شرط میبندم که من با شما هم فامیل هستم. بیا انگشتت را بزن به این جدنما ببینم هستیم یا نه.

انگشتم را روی صفحهَ کوچک جدنمائی که از جیبش در آورد قرار دادم و معلوم شد که من پسر خواهر شوهر نوه عموی دایی خالهَ مادر زن نبیرهَ عمه شوهر خواهر نتیجهَ باجناق نوهَ ، بی بی نرگس پنجم هستم.

- دیدی گفتم. بزن قدش. بی بی نرگس پنجم را ما توی خانواده به اسم خاله جان نرگس هشتم می شناسیم. اتفاقاَ فردا با خاله جان نرگس سوم خانه ما دعوت دارند.

- من ایستگاه بعدی پیاده می شوم ولی حالا که فامیل شدیم یک موقع بفرمایید در خدمت باشیم.

- خدمت از ما. ما همه با هم فامیل هستیم. حاج آقا هم حتماً با ما فامیل است. حاج آقا خیلی دلم یه بچه می خواد، الان سیصد ساله که این آرزو به دلم مونده ولی توی خانواده ما هم هیچ کس حاضر نمی شه بره سفر آخرت تا به ما اجازه بچه بدهند.

- البته، البته. انشااله اگر حاج آقا دولابی رحمت خدا رفتند، ما آن اجازه بچه را می دهیم به شما.

- لطف دارید حاج آقا.

از تاکسی پیاده شدم ومی خواستم به مرکز تحقیقات کیهانی شق القمر وارد شوم که دربان جلویم را گرفت و اجازه عبورم را به دلیل قدیمی بودن رد کرد. حق چائی اش را که دادم اجازه عبور معتبرشد. به اتاق فرمان که وارد شدم دوستم با اشاره انگشت مرا به سکوت دعوت کرد. رئیس پایگاه تحقیقاتی در حال تماس رادیوئی با کیهان نورد معراج السماوات 3 بود.

- فضا ناخدا قنبر آبادی به گوشم. گذارش بدید.

- ما در حاشیه کهکشان 1297گ هستیم و جستجو ادامه دارد.

- این سروصداها چیه پشت سرت؟ مگر دوباره دارید سینه می زنید؟

- مثبت. بله قربان.

- شما که همین چند روز پیش داشتید سینه می زدید.

صدای خسته فضا ناخدا قنبر آبادی از آن سو به گوش رسید: متاسفانه این جا زمان خیلی سریع می گذرد و در ضمن به خاطر منحنی مسیر ما و تغییر مداوم زاویه دید ما، به نظر می آید که ماه خیلی سریع دور زمین می گردد. هر پنج روز محرم میشود و باید سینه بزنیم.

- خوب به وقت زمین سینه بزنید.

- منفی. حاج آقا سیف اله اسفراینی می گوید که شیعیان علی باید در هر زمان و هر مکان در محرم سینه بزنند. هنوز پرچمهای سیاه را جمع نکرده ایم که ایشان دوباره همه جا پرچم سیاه می زند.

- نا خدا بالاخره اثری از امام زمان پیدا کردید؟

- منفی. هنوز نه.

- زودتر یک کاری بکنید. آمریکائیها الان نهصد ساله که پاپا نوئل رو پیدا کردند.

- قربان پاپا نوئل سورتمه اش بزرگ است. کلی هم بار و بندیل دارد. راحت تر پیدا می شود. خدمه هم خیلی دل نمی دهند، می گویند پاپا نوئل هدیه می دهد، امام زمان شمشیر گرفته و سر می زند.

- سر شما رو که نمی زنه. سر دشمنای اسلام رو می زنه. پیدا کنید. تمام.

نهار مختصری شامل قطعه های کوچک و لذیذ غذا به اشکال مکعب و استوانه و هرم و غیره با دوست گرامی صرف شد و در ضمن گفتگو معلوم شد که طبق آخرین آمار با این که سن هر کس به دلخواه خودش بالا میرود و در غرب اکثر مردم تصمیم می گیرند که جوان و یا حتی بچه بمانند، در ایران اکثراً ترجیح می دهند که پیر بمانند تا بتوانند بقیه را پند و نصیحت دهند و اشعار حکمت آمیز برای آنها بخوانند.

یک ساعت بعد بود که از دوستم خداحافظی کردم و به ایستگاه تاکسی هوائی رفتم. بلافاصله یک تاکسی جلویم توقف کرد و صدایی گفت: بپر بالا فامیل جون.

- اه دوباره هم که شما هستید.

- آره مخلصتم. خودمم.

- خوب پس دیگه لازم نیست من به مسیریاب انگشت بزنم.

- نه قربون. ما هر چیزمون بد باشه حافظه مون حرف نداره.

- قربون حافظه شما.

- ببین فامیل جون من یه عرض کوچکی باهات داشتم.

- بفرما.

- ما والا صبح با این حاجی آقا صحبت کردیم و بهش گفتیم که چقدر بچه دوست داریم. گفت اگر بتونی یک جوری اون حاج آقا دولابی رو نفله کنی، یه دونه اجازه بچه به مرجع بعدی می رسه که می دیم به تو.

- یعنی می خواهی آدم بکشی؟

- نه بابا، میخواهیم به این حاج آقا دولابی کمک کنیم که بالاخره بعد از 2700 سال بره خدمت اوسا کریم.

- حالا چرا به من میگی؟

- می خواهم یک کمکی به من بکنی. اون سنگ گنده رو می بینی که مثل فوتبال زیر پاهاته.

- آره این چیه؟

- این قراره بیفته روی سر حاجی دولابی، ولی باید یه نفر اون رو میزون روی دریچه نگه داره.

- بابا دردسر می شه، می افتیم زندان فضایی.

- نترس بابا می گیم دریچه خراب بوده. تازه اگر بگیرند من رو می گیرند چون تاکسی منه.

- این کار خطرناکه ولی در عالم فامیلی چه میشه کرد.

- قربونت برم فامیل جون. ببین رسیدیم به دریا، خونشون اون طرفه، از روی دریا بریم سریعتره ولی زنجیر ایمنی ات رو ببند. بیا بهت کمک کنم. آها.

روی دریا پر بود از هواپیماهائی که به کندی حرکت می کردند و برای ماهیها و جانوران دریائی غذا می ریختند. خیلی عجیب بود که آدم فکر کند که یک زمانی ماهی ها و یا حیوانات برای غذا صید و یا پرورده می شدند.

- فامیل جون دیگه داریم می رسیم به قسمت عمیق دریا و من باید از شما خداحافظی کنم.

- یعنی چی؟

- یعنی باید شما رو همینجا بندازم پایین.

- منو؟

- آره. من که گفتم خیلی بچه دوست دارم.

- ای نامرد. حالا چرا منو؟ من که وصیت نامه ننوشته ام که به کسی اجازه بچه بدهم. می رسد به دولت.

- عجب حافظه ای داری. امروز صبح خودت پای اجازه بچه انگشت زدی.

- یعنی اون جد نما!!

- آره. حالا هم اون سنگ گنده به پات زنجیر شده و فقط من باید این دگمه را بزنم تا دریچه زیر پات باز بشه. من رو ببخش فامیل جون. من خیلی چاکرتم، ولی این هوس بچه ول نمی کنه.

و بعد قبل از این که بتوانم دستش را بگیرم و یا عکس العمل دیگری نشان بدهم دگمه را زد و من را به میان آبهای تاریک دریا انداخت. این جوری شد که من مردم و اومدم خدمت شما.

- خیلی خوش اومدید. پس اون دنیا هنوز مسئله اکسیژن برای زندگی حل نشده.

- چرا قربون شده. مسئله کوسه حل نشده.

این جا همه مسائل حل شده. دیگر جسمی هم در کار نیست و هر کس به راحتی به هر گوشه ای پرواز می کند. تنها نگرانی تازه ما این است که خبر داده اند که یک سفینه با پرچمهای سیاه دارد به این طرف نزدیک می شود.

Share/Save/Bookmark

Recently by divanehCommentsDate
زنده باد عربهای ایران
42
Oct 18, 2012
Iran’s new search engine Askali
10
Oct 13, 2012
ما را چه به ورزش و المپیک
24
Jul 28, 2012
more from divaneh
 
divaneh

Dear Prince

by divaneh on

Thanks for reading. Yes, Iran will always be Iran.


Princess

Funny

by Princess on

... and frightening to know that even in 2800 years not much will have changed in Iran other than the superficial things :)

A very enjoyable read. Thank you! 

 


divaneh

Thanks FF

by divaneh on

Faramarz Jaan, thanks for your kind words, and for spending the time to read this blog.


Faramarz_Fateh

WOW! Great writing

by Faramarz_Fateh on

Imaginative, funny and well written.

Thanks for sharing.

 


divaneh

Wow, got A+

by divaneh on

Thanks Solo Jaan, I never had an A+, just like I never had a bist. This has been my day.


Flying Solo

Great

by Flying Solo on

Enjoyed it very much.  A+ :)


divaneh

Wey, I got 20

by divaneh on

Dear Faramarz, thanks for giving me bist (20). I never had any and always looked at those who were getting bist in our class with jealousy.


divaneh

Thanks Monda

by divaneh on

Glad that I have managed to keep your attention and raise a few smiles.


Monda

divaneh,

by Monda on

I just read your stellar piece on the phone to my friend in Toronto and cracked up some more :o))


Faramarz

ديوانه خان، نمره ات بيسته

Faramarz


چند هزار سال فرهنگ رو توى دو صفحه خلاصه كردى


Monda

Very entertaining

by Monda on

even for my attention span! divaneh you're a gem of a writer.


divaneh

Dear Friends

by divaneh on

Thank you for all your kind comments. It is flattering to have the approval of so many good writers.


aghadaryoosh

دیوانه جان،

aghadaryoosh


دیوانه جان، خواندن نوشته ات مثل شنیدن گوشه‌ای از چهارگاه در ۵۰۰۰ سال دیگر بود، زیبا و اصیل، بسیار  آشنا، جذاب و لذت بخش. قلمت روان و خجسته باد.


Anahid Hojjati

Excellent story dear Divaneh, it was quite funny.

by Anahid Hojjati on

 

Dear Divaneh.  Your story was great. The excerpt that Shazdeh noted was also one of my favorites, the one about Iranians preferring to stay old so they can advise.  I also liked the fact that your story was not only sci-fi but it was also a crime story. Fantastic.


Souri

Great read!

by Souri on

I truely enjoyed Divaneh ! You are a real Divaneh (as I said before :))

Very intellent and  witty. Let go for the future!

 


Multiple Personality Disorder

خُوب الحمدالله مثل اینکه همهء مسائل در آینده حل شده

Multiple Personality Disorder


...بجز جنایت که انشالله اونهم تا ٦,٠٠٠ ساله دیگه حتماً حل میشه.


Shazde Asdola Mirza

Very entertaining and enlightening, too

by Shazde Asdola Mirza on

"در ایران اکثراً ترجیح می دهند که پیر بمانند تا بتوانند بقیه را پند و نصیحت دهند و اشعار حکمت آمیز برای آنها بخوانند."


Jahanshah Javid

4 stars

by Jahanshah Javid on

Damet garam. Enjoyed it. Perfect for a cartoon. Great sense of humor and imagination :)


Ari Siletz

This is terrific

by Ari Siletz on

Doesn't sidestep the difficult classic rules of story telling, and delivers a satisfying setup and spike, deepening the humor, highlighting the sarcasm. A galactic success!