گراند پیانو و درویش تریاکی

صاحب خانه با صدای "سوپرانو" ای می گوید: مامی جان بیا تمرین "پیانو" ت دیر شد


Share/Save/Bookmark

گراند پیانو و درویش تریاکی
by Saeed Siadat
09-Jan-2012
 

یکی از "لوازم" اجتناب ناپذیر خانه های لوس آنجلسی وجود یکعدد "پیانو" است که برای .بعضی خانواده ها از نان شب واجب تر است

در حکمت وجود این "پیانو" هم حرف و حدیث بسیار است. در خانواده هایی که علاقه به موسیقی وجود داشته و همچنان هم وجود دارد، کاملا پذیرفتنی است. فرزندان آنها چون در چنین فضایی رشد کرده اند، می توانند خو گرفته به موسیقی وعلاقه مند به آن بار آمده باشند.

فرزندان درس خوانده در مدارسی که به هنر، بسیارپرداخته می شود و ساعت موسیقی و یا نقاشی بهمان درجه اهمیت کلاسهای دیگر است و معلمان زبده و کارآمدی بر این کلا سها نظارت دارند; چه بسا که بطور جدی به موسیقی علاقه مند شده و قصد پیگیری آن را داشته باشند که در این صورت. خرید لوازم موسیقی از قبیل فلوت الکترونیکی یا درام (جاز) ویولون و یا گیتار و... را باعث شود.

.اما موضوع "پیانو" در خانواده های ایرانی لوس آنجلس بحث دیگریست

فلوت الکترونیک را نمی شود به نمایش عموم گذاشت و "پز" داد، جای گیتار و ویولون هم دراتاق بچه هاست که قرار است تمرین کنند، اما "پیانو" حتا اگر برای تمرین بچه هاست می باید در معرض دید همگان باشد: اگر مهمان ناآگاهی از بد روزگار متوجه "پیانو" نشده باشد, صاحب خانه با صدای "سوپرانو" ای می گوید: مامی جان بیا تمرین "پیانو" ت دیر شد.

در میان سینی های برنجی کار اصفهان و کوزه قلیانهای رنگارنگ و تاس و دلوچه های مسی و ترمه های مختلف که با یک نوستالژی رقت آور بکار تزئین خانه آمده و احساس نگهداری از "مام میهن" در روی دیوار و فرهنگ "آش نذری" و "روضه حضرت عباس" و "دعای کمیل" و "زیارت عتبات" و "حج عمره" و "دعای حرزه جواد .و تلفیق اینها با "فیزیک کوانتوم" ونوار" سیکرت" و "جام چل کلید" و "فال قهوه" و " تاروت" و "نماز قفیله" و صد البته گراند پیانوی مشکی در فوکال پوینت خانه تصویر آشنای بسیاری خانه های ایرانی است، حتی آنها که دو شیر سنگی در جلوی ورودی خانه دارند.

تصور وجود گراند پیانو در خانه ای که از دیر باز کتابی در آن وجود نداشته حداقل برای من بسیار دشوار است در یک میهمانی، با سابقه ای که از میزبان داشتم، از دیدن چند قفسه جا کتابی بشدت جا خوردم و کنجکاو که فلانی که اهل مطاله نبود؛ وعلاقمند شدم به دانستن نوع کتاب های چیده شده؛ سریع، طول سالن، هال، اتاق پذیرایی یا هر اسم دیگری که داشت پیمودم و خودم را به قفسه های کتاب رساندم، کتاب، سراب بود.

مجموعه برنامه های تلویزیون فلان، برنامه های نوروزی تلویزیون بهمان، سریالهای تلویزیونی وطنی تهیه شده در خارج به جای کتاب در قفسه ها جا گرفته بودند واین قفسه های پر از "هیچ" چه نمایش دلبرانه ای داشت; از دور دل می برد و از نزدیک زهره

.تنها چیز شبیه به "کتاب" در آن خانه "یلوپیج" بود

در مهمانی دیگری که احتمالا افطاری" تنکس گیوینگ" بود - خانم صاحب خانه که اگر قرار باشد هشت مهمان داشته باشد به ضریب هشت تدارک می بیند - یعنی ببینید وضع خوب ما را؛ با سخنآن از پیش برنامه ریزی شده ای چنین گفت: آره دیگه بچه ها رو که کلاس پیانو گذاشتیم معلمشان گفت که باید در خانه تمرین کنند و ما ناچار شدیم برای تمرین آنها پیانو بگیریم. بعد از یکماه, دیگر مایل به رفتن به کلاس نبودند و پیانو روی دستمون موند. یک مهمانی شام و توجیه وجود پیانو که به بهانه تمرین بچه ها خریداری شده پایان نگرانی از پرسش های فامیل و دوستان و ماندگاری ابدی آن در فوکال پوینت خانه. ارضای عقده های حقارت و گرفتن عکس های مختلف از گرد هم آیی های فامیلی و دوستانه از زوایای مختلف طوری که پیانو شخصیت اصلی آن باشد.

در آخرین میهمانی فاجعه صورت کاملتری به خود گرفت با وجود اینکه سعی می کردم چشمم به پیانو نیفتد نیروی غریبی مرا وسوسه می کرد، تا اینکه دل به دریا زدم و نگاه کردم مجسمه مومی درویشی در حال تریاک کشیدن جا خوش کرده روی گراند پیانوی مشکی، شکوهی از فرهنگ صادراتی به لوس آنجلس و تلفیقی موفق از چیزی که هستیم و چیزی که می خواهیم ادای بودنش را درآوریم.

وقتی باورهای مذهبی یا اعتقادات سنتی مان در تقابل با فرهنگی که از آن ما نیست ولی قصد مال خود کردنش را داریم جواب نمی دهد و توان قبول اینرا هم نداریم. که صرف امکان داشتن چیزی باین معنا نیست که فرهنگ استفاده آنرا هم می توان خرید، "گراند پیانو" را به جایگاه "درویش تریاکی" تبدیل می کند و تقابل فرهنگی همچنان "لا یتچسبک" بر جای می ماند.


Share/Save/Bookmark

more from Saeed Siadat
 
long live Iran

Why should we be worried?

by long live Iran on

Why should we be worried?

They have paied the money of Piano by themselves. If they are using or not, it is their business.

Even if they are showing off, it is still their business.  


CallmeRed

pitiful....

by CallmeRed on

lol- thanks, I enjoyed reading this a lot.

you forgot about the Blue Eyes and "Va En Yakad" in different forms, all over the house on the walls, to keep the evil eyes away from the piano and silk carpets and all the tacky design and decoration you mentioned!!!!!!

and believe me, it's not just in LA. nowadays ,in Iran, the Music class, and also French Class are out of question for the rich family kids-to be distinguished among others!! Why French? god knows. maybe just because it sounds elegant and classy??!! 


JavoonDeerooz

As a not so proud owner of a black Yamaha grand piano

by JavoonDeerooz on

I have 2 comments to make about your bolg:

1) usually it is the female part of the household who is pushing to buy a grand piano. The male part is happy with renting a used upright for $30 a month until the degree of interest of the little one is established.

2) The female part does not neccasarily wish to show off the piece. She has a sincere hope that the little one is going to pick up classical piano as a hobby and stay away from more harmful pastimes. 


G. Rahmanian

For The Last Three Decades!

by G. Rahmanian on

For The Last Three Decades I have only been inside very few homes and for good reasons. I don't feel comfortable visiting people's homes. Where I live people rarely visit each other's homes. They meet at coffee shops or restaurants. And that's good. They don't go around gossiping about each other's taste in furnishing their homes. The few homes I've been to all have pianos in them. And they're not even Iranians. One guy had built the entry to his house in such a way that his Ferrari which he only occasionally drove had become part of the furniture in his living room. The wife, smiling, complained about the idea. I told her I thought it was neat. Except for one, the homes I've been to are very big homes. Except for one young friend, I have refused to have people over at my place. And she would come after ten or eleven O'clock bringing a bottle of wine. She lives in a $20 million dollar-home with her mother and sisters. But she likes to spend time with us. Where I live, we don't ever get into discussing people's homes because we don't know and don't want to know what's happening behind their walls.


default

Mr.Siadat

by darius on

Two question for you sir.

What is the source for your picture?

If you did copy and paste the picture from a source I have no question, if not then.

1-Were you a gueast in that house? Did you ask their permission to use it?

2-Is that your house(lol) and your wife made you to spend well over 15000 dollar for nothing(lol) 

 


default

Why Don't We All ...

by darius on

Wouldn't be better if we all as Iranian commit suicide?

Is there anything good about us? I s there any thing we can do or say that sounds right?

 

Why are we wasting precious oxygen and natural resources.

Let kill ourselves and do Fred a favor(lol) he is gettign tired of writing two blogs aday. 


divaneh

آن جای بابای شوپن

divaneh


بسیار درست و بجا فرمودید. خانه ای که با چیزهای سنتی تزئین شده، پیانوی تن لش را می خواهد چکار کند. اگر دوست دار موسیقی هستند خوب به جای این ساز کسل کننده یک دایره چهل زنگوله آویزان بکنند به دیوار که هم معرف ذوق و قریحۀ خدادادی موسیقی در خانواده باشد و هم خانم صاحبخانه بتواند به شنیدن خبر نامزدی یکی از دخترهای فامیل آن را بدست گرفته و هنری بنمایاند و مجلس را رونقی ببخشد. مهمانان گرام هم از خدا خواسته بلند گشته و قر و قنبیله بدهند و به همه ثابت نمایند که قنبل فقط برای نشستن نیست و نشسته ها نیز به بشکن و سوت بلبلی و غیره سهم خویش را ادا نمایند و آن مجلس را گرم کنند. حال شما چنین محفل قر و بشکن و لودگی را مقایسه نمایید با بچه ای که با دماغ آویزان چند نت را غلط و غلوط میزند و دوباره از اول می زند و بقیه هم بی حوصله و پکر در انتظار تمام شدن این نمایش کسالت آورند تا دستی بزنند و قائله را خاتمه بدهند. فقط می ماند جای خالی پیانو که آن هم می توان با میزی و ظرف میوه ای و سماوری و آن چیزهای دیگری که شما فرمودید پر نمود.

از خواندن این نوشتۀ کوتاه شما بسیار لذت بردم و دلم باز شد که خسته شدم از بس که بحث شاه و مصدق شنیدم. امید است که لطف مکرر خویش را از ما دریغ نفرمایید.


Tiger Lily

Souri

by Tiger Lily on

The teacher must be a true teacher. One who nurtures.... 

I'm not being particulary nice, but thank you. ;)I just know that when those who have felt an instrument, be it a yoga mat, a cooking pot or a piano, they starve and can barely walk without, as if with a phantom limb of no creation.

 

Very pleased to read, that , obviously, because of his teacher's actions who saw talent to nurture, your talented son has access to a feast, rather than famine. 


Anahid Hojjati

thanks mr, Siadat for your article

by Anahid Hojjati on

It was very funny. Many points that you raised touched a nerve, such as how is it possible that there are families that they atcually don't have books at their homes? another one was the mojasemeh mard taryaki which I think I have one also but I have exiled him to the top of a bookshelf. After displaying samavare gold in living room or family room, months ago I exiled that one to the garage.

Mr. Siadat, I think you have opened Pandora's box. Blogs can be written about decoration in Iranian houses. Like how to display pictures that you bought and are done by western artists next to those miniature drawings of that "doktare kamar bareek mooo boland and marde peer" that your parents brought from Iran. Thanks for sharing.


Souri

You are very nice Tiger Lili jon

by Souri on

This is so nice of you. The teacher is someone exceptional, really. For years she only charged us $20/hour, can you believe it. Plus, she was able to stay on the phone for hours, to listen to my son's practice at home! I think I can never give her back, what she did for my son.

Actually, my son  is going to college since this year. He has the chance to practice in the music hall of the college, for free. We are now released from the back and forth to the teacher's house.

I am really touched by your nice offer. This is very kind of you, dear.

Thank you.


Tiger Lily

Souri, IF

by Tiger Lily on

IF the cost of sending my piano weren't more than buying one, I'd send mine over in an instant.

In the meantime, I know that hiring, eventually costs more than any piano, but you still may be able to find a good bargain in an out of town/city rural auction somewhere. 


Faramarz

Problem with Iranians Everywhere

by Faramarz on

Thank you for your blog.

This is an Iranian problem, not a Los Angeles problem. It just happens that there are a lot of Iranians in LA. If Iranians, back in the 70's had decided to live in Utah (like the Mormons), this would have been a Salt Lake City problem!  


Souri

تلفیقی موفق از چیزی که هستیم و چیزی که می خواهیم ادای بودنش را د

Souri


از خواندن مطلب زیبایتان، خیلی‌ لذت بردم.

داغ دلم هم تازه شد :)

هر دو پسر من از کودکی به موسیقی علاقه داشتند. پسر بزرگم به ویلون
علاقه مند بود.  از ۵ سالگی تا ۱۰ سالگی، در یک کنسرواتوار (مدرسه عمومی
موسیقی) آموزش ویلون دید، ولی‌ متأسفانه ادامه نداد. فقط ۲ تا ویلون شکست و
کلی‌ خرج روی دست ما گذاشت.

پسر کوچکترم، از ۶ سالگی نواختن پیانو رو آموخت. استعدادش به قدری خوب
بود که معلم موسیقیش در کنسرواتوار، پیشنهاد کرد که به خانه بیاد و درس
خصوصی به او بده.

برای اینکار، ما باید یک پیانو تهیه میکردیم، ولی‌ متاسفانه بودجه‌اش رو
نداشتیم که حتی یک پیانو دست دوم هم بخریم. بنا بر این، پسرم رو می‌بردیم
به خونه اون خانم معلم، که خدا حفظش کنه،۱۰ سال تمام، در شرایط سخت زمستان،
صبح اول وقت یا شب دیروقت بعد از اتمام کارش، در خانه خودش به پسرم تعلیم
میداد.

البته ما فقط تونستیم یک ارگ الکترونیک برای تمرین‌های خانگی بخریم.

پسر من، ۱۰ سال تمام با چنین شرایطی، تمرین پیانو کرد و هنوز هم به شدت علاقمند هست.

در تمام این مدت، یک گراند پیانو مشکی‌ زیبا، در یکی‌ از همون خانه‌های
که شما زیارت فرمودید، خاک میخورد. صاحب خانه، یکی‌ از دوستان و اقوام
نزدیک بنده، هرگز پیشنهاد نکرد که حتی برای یک بار، پسرم بره و اونجا 
تمرین پیانو کنه. در جواب خواهش من، به من گفت: میترسم که مزاحم درس بچه
هام بشه!

خلاصه اینکه، در این مدت ۱۰ سال، پسر ما با هر زحمتی بود، نواختن پیانو
رو یاد گرفت، ولی‌ فرزندان اون دوست ما، نه پیانو یاد گرفتند و نه درسخوان
شدند.

اما گراند پیانو مشکی‌، همچنان به عنوان جزوی از دکوراسیون خانه مجللش حفظ شده.

 


Tiger Lily

takhsire in almanestaniye ishtokhosen ast

by Tiger Lily on

love your piece.

It's just one of those symbols of a Third World country's symbols of arriviste Liberaci syndrome, together with inside Iran, wait for it: the Persian Room in kakhe Niavaran!

The picture you've chosen is by far too mild. 


Maryam Hojjat

This Piano Show does not only belong to the LA's Iranians but to

by Maryam Hojjat on

the Iranians before revolution as I remember.  After revolution I have no idea what they are showing off!


Red Wine

...

by Red Wine on

داشتنِ استعداد برایِ یادگیریِ موسیقی‌ کافی‌ نیست،شاید تنها ۵% کار باشد،یادگیریِ موسیقی‌ ۹۵% تمرین است مشقِ فراوان که این یک قلم کارِ هر کس نباشد.


Nazanin karvar

*

by Nazanin karvar on

بچه که بودم یک ملودیکا داشتم. در خانه مغز اهالی رو پباده میکردم از خارج زدن سر کلاس هم روی اعصاب معلمم راه میرفتم... چون مدام از نت‌ها جا میماند و مجبور بودم که چند تا یکی کنم که به همین دلیل یک دفعه میرفتم نت پایانی را میزدم... و بعد مثل یک خانم واقعی ساکت میشستم تا بقیه هم به من برسن و تمام کنن! از آن زمان هرچقدر بغض کردم هیچکس قبول نکرد من را به کلاس موسیقی ببرد...  

 القصه این‌که نمشیه گفت که همیشه تقصیر به گردن بزرگ تر هاست... 


Red Wine

...

by Red Wine on

به کرّات مشاهده کردیم این قسم دکّان‌هایِ رنگرزی را در میان هم میهنانِ ایرانی در کمپِ لوس آنجلس

یزدان را کرور شکر که انگاری فرنگ نشینی هیچ تغییری در اصولِ تربیت و فرهنگِ ما ایرانیان ایجاد نکرده است.

از سعید آقا سپاسگزاریم .