دلتا های از شکل افتاده

با مادر بزرگم که حرف می زدم می گفت هنوز قطار چوبی را در انبار حیاط بزرگ خانه پدری مان نگه داشته


Share/Save/Bookmark

دلتا های از شکل افتاده
by hadi khojinian
30-Sep-2009
 

دلتاهای از شکل افتاده حجاری های فرسوده را با آب رودخانه ها در هم می آمیزند تا از سکوت، ترانه ای بسازند برای منی که، در انتهای این دشت پر ملال به انتظار رودخانه های تاریخ مصرف گذشته نشسته ام.
 
پیچ های تو در تو را از هم باز می کنم مثل حرکت دو دستی که در شنا موج آب های دو طرف شناگر را به طرف مخالف سوق می دهد.

شن های این جایی که هستم خیلی نرم و آسان برای کنده شدن نیستند. کمی آب لازم دارم تا مثل وقتی که موهای بلندت را قیچی می زدم آسان تر کارم را انجام بدهم.

یادت نرفته که هنوز؟ من یازده سالم بود و تو شش ساله بودی. دیوارهای زمان ما را از هم دور نکرده بود و عصرها با شانه و قیچی موهای بلندت را مرتب می کردم بی آنکه هوسی در کار باشد، عشق از لابه لای موهایت به کف حیاط باغچه ی خانه مان می ریخت.

روی قطار چوبی که پدر بزرگم درست کرده بود می نشستیم و با اسلایدهای سرزمین های دور ماجراجویی می کردیم. بیشتر دلمان می خواست در کوهپایه های نپال کلبه ای داشته باشیم چون می دانستیم مرتفع ترین نقطه ی دنیاست و دست احدی به ما نمی رسد.

تورهای ماهیگیری پدر بزرگ را به روی سنگ ریزه های حیاط می انداختیم تا به خیال خودمان ماهی صید کنیم.

فکرش را که می کنم می بینم چه زود گذشت این همه سالهای قشنگ و در عین ترسناک زندگی خودم و گاه زندگی تو!

با مادر بزرگم که حرف می زدم می گفت هنوز قطار چوبی را در انبار حیاط بزرگ خانه پدری مان نگه داشته و هر سال با جلا و رنگ نونوارش می کند. البته این را در خواب دیشبم به من گفت وگرنه خودت می دانی مادر بزرگ وقتی مرد که ما دو نفر به چهارده سالگی رسیده بودیم. نمی دانم چرا همیشه خودم را هم سن تو می دانم!!

مادر بزرگ دیشب در میان باران شمالی با میخ های ریز، پلاستیک به پنجره های خانه می چسباند و با اینکه صدایش کردم که کمکش کنم ولی انگار صدای من در میان باد و باران شمالی گم شده بود.

به انبار خانه سر زدم تا از وجود قطار چوبی مطمئن شوم. هنوز هم مثل آن سالها محکم و سفت به روی ریل چوبی میخ کوب شده بود و نقاشی های دورو برش سرجای همیشگی شان بود.

زیر باران از در خانه خارج شدم تا به کنار دریا بروم.

هنوز فاصله مابین خانه تا دریا ده متر بود. دمپایی لاانگشتی ام را از پا در آوردم تا موج کف آلود دریا خیسم بکند. ماه شهریور مثل همیشه سرد و بارانی بود انگار زمستان سر زده به هوا هجوم آورده باشد.


Share/Save/Bookmark

Recently by hadi khojinianCommentsDate
ابر‌های حامله از باران
4
Jul 28, 2012
مادام بوواری
-
Jul 07, 2012
دیوارهای روبرو
6
Jun 26, 2012
more from hadi khojinian
 
hadi khojinian

thelostchildhood

by hadi khojinian on

Many thanks Jey And Arash Jaan !


Arash Monzavi-Kia

Emerson's River

by Arash Monzavi-Kia on

And I behold once more
My old familiar haunts; here the blue river,
The same blue wonder that my infant eye
Admired, sage doubting whence the traveller came,--
Whence brought his sunny bubbles ere he washed
The fragrant flag-roots in my father's fields,
And where thereafter in the world he went.


Look, here he is, unaltered, save that now
He hath broke his banks and flooded all the vales
With his redundant waves.
Here is the rock where, yet a simple child,
I caught with bended pin my earliest fish,
Much triumphing,--and these the fields
Over whose flowers I chased the butterfly,
A blooming hunter of a fairy fine.

They are not of our race, they seem to say,
And yet have knowledge of our moral race,
And somewhat of majestic sympathy,
Something of pity for the puny clay,
That holds and boasts the immeasurable mind.


I feel as I were welcome to these trees
After long months of weary wandering,
Acknowledged by their hospitable boughs;
They know me as their son, for side by side,
They were coeval with my ancestors,
Adorned with them my country's primitive times,
And soon may give my dust their funeral shade.


Jahanshah Javid

Sweet

by Jahanshah Javid on

Delightful read.


hadi khojinian

زندگی ادامه دارد

hadi khojinian


ابی و آزاده جانم ممنون از حس و مهربانی تان 


ebi amirhosseini

Hadi aziz

by ebi amirhosseini on

Refigh you took me back to Shomaal.

Sepaas

Ebi aka Haaji


Azadeh Azad

Delightful read

by Azadeh Azad on

Fresh and nostalgic. Thanks, Hadi Jan.

Azadeh


hadi khojinian

ممنون رفیق جانم

hadi khojinian


مرسی آذرین جان !  خودم  هم این قسمتش را دوست دارم .تصویرش انگار همین حالا جلوی چشم هایم هست  


Azarin Sadegh

Lovely!

by Azarin Sadegh on

So poetic...Thank you for sharing!

My favorite part:دیوارهای زمان ما را از هم دور نکرده بود و عصرها با شانه و قیچی موهای بلندت را مرتب می کردم بی آنکه هوسی در کار باشد، عشق از لابه لای موهایت به کف حیاط باغچه ی خانه مان می ریخت.

Beautiful! Azarin