چه می‌توان کرد؟

به تمرین دموکراسی نیاز داریم


Share/Save/Bookmark

چه می‌توان کرد؟
by Hossein Bagher Zadeh
27-Jun-2012
 

فضای سیاسی خارج کشور را ترکیبی از یأس و انتظار فرا گرفته است. خاموش شدن نماد خیابانی جنبش سبز و سرکوب مستمر و سازمان‌‌یافته فعالان این جنبش، بسیاری را از احیای دوباره آن ناامید کرده است. تجربه بهار عرب با واکنش وحشیانه رژیم سوریه به خاک و خون کشیده شده و در دروازه‌‌های دمشق متوقف شده است. اکنون کمتر کسی امید دارد که التحریر قاهره در میدان آزادی تهران تکرار شود، و شقاوت‌‌های رژیم بعثی سوریه احتمال هرگونه تکرار مدل سوریه در ایران تحت سلطه رژیم ولی فقیه را از بین برده است. این است که کمتر کسی به یک حرکت عمومی در ایران امید بسته است، ولی همه گویی در نوعی از انتظار به سر می‌‌برند. انتظار این که تحولات داخلی و بین‌‌المللی و فشارهای در حال تشدید سیاسی و اجتماعی و اقتصادی بر حکومت از خارج و بر مردم از ناحیه حکومت و خارج دست به دست هم دهند و تحولی ایجاد کنند - تحولی که قابل پیش‌‌بینی نیست ولی ممکن است هر زمان در درون حکومت یا در میان مردم اتفاق بیفتد.

این شرایط یأس و انتظار از یک سو به دعواها و درگیری‌‌های بین گروهی دامن زده و از سوی دیگر این سؤال قدیمی را پیش آورده است که چه باید کرد؟ دعواهای بین گروهی و جنگ‌‌های حیدری-نعمتی یکی از عوارض سکون و سکوت سیاسی است. در شرایطی که حرکتی وجود دارد، مانند فضای پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88، همه به شوق می‌‌آیند و در کنار هم حرکت می‌‌کنند، و بحث‌‌های بین گروهی کاهش پیدا می‌‌کند. این تجربه را آن روزها همه در خارج کشور شاهد بودند. ولی این حرکت‌‌ها که رو به سردی می‌‌رود یا خاموش می‌‌شود، بحث‌‌های قدیمی مجددا اوج می‌‌گیرد - پدیده‌‌ای که این روزها بیشتر شاهد آن هستیم.

«چه باید کرد؟» سؤالی است که بسیار تکرار شده و کمتر پاسخ درستی گرفته است. طرح این سؤال، در واقع، به معنای جستجو برای یک نسخه عملی است. و پاسخ آن از پزشکان حاذقی بر می‌‌آید که نبض اجتماع را در دست دارند، درد آن را تشخیص می‌‌دهند و درمان آن را می‌‌شناسند. مدعیان این کار البته کم نبوده‌‌اند. کافی است به نسخه‌‌های فراوانی که از آغاز تشکیل جمهوری اسلامی برای نفی یا اصلاح و تعدیل آن صادر شده است مراجعه کنیم. نتایج این نسخه‌‌ها را نیز همه می‌‌دانیم و تبیین و توضیحی نمی‌‌خواهد. در حال حاضر هم طرح این سؤال بعید است بتواند نتیجه بهتری را عرضه کند. از این رو شاید بهتر باشد به جای «چه باید کرد؟» این سؤال را پیش بکشیم که «چه می‌‌توان کرد؟»

از سوی دیگر، ایرانیان خارج کشور باید بپذیرند که در تحولات داخل کشور نمی‌‌توانند نقش تعیین کننده یا رهبری را بازی کنند. سی و چند سال است که عده زیادی این خیالات را در ذهن خود پرورانده‌‌اند و به جایی نرسیده‌‌اند. وقت آن است که همه ما راه فروتنی در پیش گیریم و این ادعاها را به کنار بگذاریم، رهبری مبارزه داخل کشور را به داخلی‌‌ها بسپاریم و به جای آن ببینیم در همین خارج کشور چه می‌‌توانیم بکنیم. و راستی اگر مدعیان رهبری مقیم خارج کشور نتوانند این نقش را در بین ایرانیان خارج کشور که در دور و بر آنان زندگی می‌‌کنند پیش گیرند و حرکتی بین آنان سازمان دهند، چگونه می‌‌توانند رهبری مردم داخل کشور را از راه دور به دست بگیرند و آنان را به حرکت وادارند؟

ایرانیان خارج کشور نیروی کمی نیستند و امکانات زیادی در اختیار دارند. خواست آزادی و دموکراسی برای ایران در بین این ایرانیان اگر قوی‌‌تر از هموطنانشان در داخل کشور نباشد ضعیف‌‌تر نیست. اگر این نیروی عظیم در یک حرکت جمعی شرکت کند می‌‌تواند نقش بزرگی در حمایت از مبارزات آزادی‌‌خواهانه مردم ایران بازی کند و یا به هموطنان داخل کشور مدد برساند. این دو در واقع، مهم‌‌ترین و ارزنده‌‌ترین کاری است که ایرانیان خارج کشور می‌‌توانند انجام دهند. فعالان سیاسی خارج کشور نیز اگر توان و استعداد یا لیاقتی برای رهبری دارند می‌‌توانند آن را در این میدان بیازمایند و این فعالیت‌‌ها را سازمان دهند.

شرکت دادن فوج عظیم ایرانیان خارج کشور در یک حرکت جمعی البته کار ساده‌‌ای نیست (و این جا است که توان رهبری به محک می‌‌خورد). ولی یک وسیله دموکراتیک برای این کار وجود دارد: صندوق رأی. می‌‌توان از ایرانیان خارج کشور خواست که برای تشکیل یک نهاد از نمایندگان خود شرکت کنند. شرکت در انتخابات آزاد یکی از آرزوهای سرکوب‌‌شده ایرانیان است، و اگر به ایرانیان خارج کشور این فرصت داده شود بدون تردید بخش عظیمی از آنان از این امر استقبال خواهند کرد. نهادی که به این صورت برگزیده شود بیش از هر نهاد دیگری مورد اعتماد و حمایت ایرانیان خارج کشور قرار خواهد گرفت و در سطح بین‌‌الملی و ملی (ایران) از وزنه سنگینی برخوردار خواهد بود.

به طور خلاصه: 1 - در حالت یأس و انتظار نمانیم و کاری بکنیم. 2 - ادعاهای رهبری مبارزات داخل کشور را به کناری بگذاریم و در محیط خودمان (در خارج کشور) فعالیتی را سازمان دهیم. 3 - ترتیبی بدهیم که در این سازمان‌‌دهی حد اکثر نیروی عظیم ایرانیان خارج کشور سهیم شوند. 4 - دموکراسی (انتخابات آزاد) را تجربه کنیم. 5 - نهادی ایجاد کنیم که از وزنه و اعتبار سنگینی در سطح ملی (ایران) و بین‌‌المللی برخوردار باشد. 6 - از طریق این نهاد و حمایت وسیع ایرانیان خارج کشور از مبارزات آزادی‌‌خواهانه داخل کشور پشتیبانی کنیم و به آنان کمک برسانیم.

این کاری است که می‌‌توان کرد. این طرح (تحت عنوان موقت «پارلمان ایرانیان مهاجر و تبعیدی») طی سه مقاله قبلا از سوی نگارنده مطرح شده است .(1 - 2- 3) در آن مقالات راه‌‌های عملی (و هزینه‌‌های) انجام آن نیز توضیح داده شده و هم‌‌چنین از خدماتی که این نهاد می‌‌تواند به جامعه ایرانیان خارج کشور بکند یاد شده است. این نکته نیز در آن‌‌جا آمده است که این طرح آزمونی را در برابر نیروهای سیاسی که خود را به انتخابات آزاد متعهد کرده‌‌اند قرار می‌‌دهد. استقبال از این طرح هم نشانه اعتماد به نفس آنان و هم عمل به آن تعهد است، ولی نفی آن را آیا می‌‌توان به چیزی جز عدم اعتماد به نفس (که احیانا رأی کافی نیاورند) و یا عدم صداقت آنان در تعهد به انتخابات آزاد تعبیر کرد؟

ما در خارج کشور سخن بسیار گفته‌‌ایم و ادعا بسیار داشته‌‌ایم. جامعه ایرانیان خارج کشور، ایران کوچکی است که ما در آن زندگی می‌‌کنیم. ما می‌‌توانیم سخن‌‌ها و ادعاهای خود را در این جامعه محک بزنیم. این جامعه اگر چه برش دقیقی از جامعه بزرگ ایران نیست، ولی بدون تردید بخش وسیعی از جامعه شهری ایران را نمایندگی می‌‌کند. تجربه دموکراسی در این جامعه هم برای خود ایرانیان خارج کشور و هم برای نیروهای سیاسی بسیار ارزنده خواهد بود. ما در واقع به این تمرین دموکراسی نیاز داریم. ما هیچ‌‌گاه این فرصت را نیافته‌‌ایم که در انتخابی آزاد از ایرانیان شرکت کنیم، و نیروهای سیاسی ایرانی هیچ‌‌گاه در معرض رأی آزاد مردم خود قرار نگرفته‌‌اند. چه بسیار کسان که ممکن است از نتیجه انتخابات شگفت‌‌زده شوند - و این چه تجربه ارزنده و جالبی خواهد بود!

در فضای یأس و انتظار کنونی کاری کنیم کارستان!

بحث مربوط به «پارلمان ایرانیان مهاجر و تبعیدی» را در فیس‌بوک دنبال کنید.

Iran Emrooz


Share/Save/Bookmark

Recently by Hossein Bagher ZadehCommentsDate
فقر فرهنگی نقد در اپوزیسیون
1
Dec 02, 2012
از ادعا تا عمل
5
Nov 21, 2012
انتخاب مجدد اوباما
3
Nov 15, 2012
more from Hossein Bagher Zadeh
 
divaneh

از پیشنهاد تا عمل

divaneh


این پیشنهاد بسیار خوبی است اما عملی شدن آن دشواری های اولیه خویش را خواهد داشت. من فکر می کنم که این انتظار که همۀ ایرانیان به یکباره از چنین طرحی استقبال کنند تا حدی خوش بینانه است اما گروه قابل توجه ای پشتیبانی خواهد نمود و همان برای شروع کافی است. شاید برای امتحان این پیشنهاد، همین سایت وزین ایرانیان انتخاباتی برای چنین سازمانی به صورت یک بازی برگذار کند. یک بازی که ممکن است جدی شود و این سایت نیز با سربلندی خود را جزئی از آن بداند.  


default

جناب آقای باقر زاده

ahosseini


 پارلمان به چه منظور؟

اهداف و چارچوب کاملا نا مشخصه.

آیا این پارلمان همه ایرانیانی  است  که پاسپورت ایرانی دارند و شامل طرفداران رژیم نیز میشود؟ 

Believe in a democracy that leaders and representatives are controlled by members at all times.


default

جناب آقای باقر زاده

ahosseini


 پارلمان به چه منظور؟

اهداف و چارچوب کاملا نا مشخصه.

آیا این پارلمان همه ایرانیانی  است  که پاسپورت ایرانی دارند و شامل طرفداران رژیم نیز میشود؟ 

Believe in a democracy that leaders and representatives are controlled by members at all times.


All-Iranians

چه باید کرد؟ از نظر «رودکی» و «لنین» و بقیه

All-Iranians


Thank you for your blog. You may also like to view this
چه باید کرد؟ از نظر «رودکی» و «لنین» و بقیه

//iranian.com/main/blog/all-iranians-107


Souri

Mardom Mazloom

by Souri on

Ey gofti!

Damet garm!


Mardom Mazloom

پراکنده رای و پراکنده دل ....

Mardom Mazloom


پراکنده رای و پراکنده دل

ببودنند ایرانیان خسته دل

برای پریشان کردن این مردمان

فرستاد ضحاک نوکرانی پر زیان

که با نامهای ایرانی آرش و اشک

بیفکندند تفرقه؛ همچو مشک


Ashk Dovom

آقای باقرزاده، از من میشنوی امیدرو از دست نده

Ashk Dovom


آقای باقرزاده  بر خلاف رضا پهلوی وبسیاری دیگر ازاعضای اوپوخیسیون، لا پوشونی و تعارف رو کنار گذاشته و صاف و پوست کنده میگه با با رهبری جنبش داخل ایران نمدی نیست که از اون کلاهی بما برسه و تا کی این کت و شلوارو کراوات وامونده توی قفسه  بمونه و خاک بخوره؟ و واقعا با این کت و شلوار و کراوات "چه می توان کرد؟" اقلا تا نمردیم بیاییم برای خودمون یه شغلی، یه رهبری ای  چیزی توی همین  خراب شده خارج از کشور دست و پا کنیم. و چرا که نه؟ آقای باقرزاده، از من میشنوی امیدرو از دست نده . دررابطه با این مملکت گل و بلبل همه چیز امکان پذیره. سیل مقاله های توبره پرکن شماره یک و دو سه والخ  در باب "پارلمان ایرانیان مهاجر و تبعیدی" و "وقت آن است که یک پارلمان ایرانیان مهاجر و تبعیدی شکل بگیرد" رو ادامه بده و مایوس نشو. ناامید شیطانه !! اومدو فردا  دری به تخته ای خورد و ارباب تصمیم گرفت که پارلمان ایرانیان در تبعید تشکیل بشه. و پارلمان هم بالاخره رییس و هییت مدیره میخواد. اقلا دکانی که جنابعالی باز میکنید اسم و آدرسش مشخص خواهد بود  نه مثل بقیه اوپوخیسیون که چک بی محل صادر میکنند وآدمهای زودباور و حریص رو به سودای بزک نمیر بهار میاد فریب میدهند و سر کار میگذارنند.


omeedvar

Good Idea

by omeedvar on

It is a good idea to have Iranians of diaspora exersize democrasy in the free world and learn to unite. I support a regime like England in Iran. It helps the stability and continuity of the country. And it is practiced in several other democratic countries in EU as well as Japan, and elsewhere. A democratically elected secular prime minister and parliment can lead the country for 4-6 years.

Azarbanoo jaan: I agree with you. People should reserve some dates, raisins, nuts, etc., and stay home for a while if necessary, until the fight is over!   


Darius Kadivar

Nobel Intentions which could bear fruit if ...

by Darius Kadivar on

People get their Priorities Straight ...

 

JOMHURYATKHAH VS JOMHURYKHAH: UK & US Bill of Rights - Similarities & differences

 

All the best in your endeavors Mr. Bagherzadeh !

 

 


Azarbanoo

Iranians in IRAN MUSTstay home for a1 Week in this criticalTime

by Azarbanoo on

When the Regime is weak, scared and worrying.  IRR/IRI is under tremendous pressure of Outside & Inside.  This is the best time for all the opposition inside IRAN to stay home for a few days and do nothing and be safe from IRR thugs & their arms.  Hopefully, The conclusion would be collapse of this barbaric Regime e VF.