kavehahanghar

انسان همواره توجه اش رو به علو است و همیشه به دنبال شناخت صفات نیک خود می باشد و با شناخت صفات و کمالات نیک خود می تواند در اجتماع فردی موثر باشد چرا که زندگی شخصی هر فرد وابسته به زندگی جمعی است. انسان موجودی است اجتماعی که پیشرفت مادی و معنوی خود را در کنار هم نوع خود می تواند محقق سازد.همه ی ما عضو یک جامعه و موظف به خدمت به آن هستیم چرا که همه با هم برابر و حقوق یکسانی داریم فارغ از هر گونه رنگ و نژادی. هر آنکه عشق حقیقت دارد و به دنبال معرفت است کی نظر بر اختلاف رنگ و نژادو مذهب دارد. انسان واقعی به دنبال صلح و آرامش می باشدو جز خیر و نکو در دیگران نخواهد. دنیای امروز دنیایی متفاوت، فارغ از سیاه وسفید و زرد پوست و ادیان مختلف است. همه ی ما با وجود داشتن فرهنگ و آداب و رسوم متفاوت می توانیم در کنار هم زندگی کنیم و در حفظ فرهنگ خود کوشا باشیم و هویت زبانی وملی خود را حفظ کنیم، ولی با حقوق بشر و جهان دشمنی ایجاد نکینم، چرا که هدف صلح عموم و وحدت ملل و کشورهای مختلف است. حقیقت کل همان صلح عموم و حقوق بشر است که جزو یکی از اهداف اصلی انسانیت است. با وجود اینکه اختلافات فرهنگی و نژادی و مذهبی و ملی در هر جامعه و ملتی موجود است نباید باعث زیر پا گذاشتن اصل کل، که همانا آزادی و صلح است که یکی از راهکارهای آن دموکراسی است.  

دموکراسی وجامعه مدنی راهکاری است برای پیشبرد واجرای  حقوق بشرکه بر پایه قانون نوشته شده است ویکی ازپیش شرطهای آن جدایی دین  ازحکومت می باشد .تعالیم  هر دین ویا هرفکرنیک می تواند برسرشت هرانسانی تاثیر مثبت بگذارد چراکه مابه عنوان انسان درجامعه وظیفه داریم که در راه این مسئولیت بزرگ که همان بکارگیری خرددر راه عشق به همنوع است، کوشا باشیم واگرهرعقیده ویاطرز فکری مانع اجرای حقوق بشرشود بااصل دموکراسی وآزادی تناقض خواهد داشت .

بطورمثال حق شهروندی ، حق تحصیل ، حق اشتغال، حق ازدواج،  حق مسکن،  وبه طور کلی بنیادیترین مسائل زندگی را باید ازطریق همین اصل به دست آوریم، تا بتوانیم دریک جامعه سالم به زندگی خود ادامه دهیم، چون هدف جز شناخت صفات نیک انسانی نیست . دراصل دموکراسی اولویت اول حق وحقوق مدنی است نه تعلق افراد به دین یافرقه خاصی .

دین افرادباید درگام عشق به همنوع خدمت کند نه اینکه منجربه تعصب ودشمنی وکدورت شود.هدف تکامل انسان است دین ازطریق اخلاق نیک باید معنای درستی به زندگی انسان دهد، نه آنکه منجربه پایمال شدن اصل و حقوق انسانی شود. می توانیم ازهرمکتب وهرفرهنگ وآداب ونژادوهردینی درراه درست برای رسیدن به کمال وحق وصلح وآرامش برسیم به شرطی که از طریق نهادهای همچون خانواده و دیگر نهادهای اجتماعی وفرهنگی اخلاق درست را درجامعه ترویج کنیم. درواقع اصل اساسی جامعه مدنی درخدمت به خلق می باشد که توسط قانون می توانداجراشود وچون اصل واساس آزادی براین است که همه ماانسان هستیم وهمه ما دارای حق وحقوق یکسانی، فارغ ازتعلقات نژادی، مذهبی، سیاسی، ویا غیرمذهبی هستیم، پس باید در راه رسیدن به این اصل کوشا باشیم .

اصل آزادی وحقوق مدنی هیچگاه نباید فراموش شود   بهترین روش هم اینست که به حقوق بشر به عنوان یک اصل خلل ناپذیر باورداشته باشیم، چون شامل تمام افراد جامعه می شود وشروع خوبی برای دست یافتن به آرمانهای نیک انسانی خواهدبود .

همه این مفاهیم برمی گرددبه یک نکته ظریف که باید به آن توجه کنیم وآن هم اینست که برای توجیه تعصبات خود اصل حقوق بشررا پایمال نکنیم برای توجیه افکار خود دشمنی نسازیم و با آزادی تعارف نداشته باشیم.  از راه خرد و عقل به عشق همنوع برسیم، چون هدف رسیدن به عشق وپیونددادن دلهاست وباباوربه یک اصل کلی که شامل همه ما انسانها می باشد، می توان به این مهم دست یافت.  همه افرادی که درجامعه زندگی می کنیم وظیفه داریم که این احساس مسئولیت نسبت به همنوع وجامعه خودراتقویت کنیم وهمه افرادرا آگاه کنیم تاازدرون به این اصل باورکنند وبه جایگاه بلندی چون عشق برسیم .

نکته دیگر آن است که فروعات دین و فرهنگ وآداب ورسوم نباید منجر به دشمنی وکدورت شود چرا که فروعات بر اثرشرایط تاریخ  جغرافیا زمان ومکان نسبی شکل گرفته اند، ولی هدف غایی که درواقع آزادی و حقوق بشر است شرط اول برای رسیدن به وحدت می باشد.

ما می توانیم فرهنگ وتمدن خود را نگه داریم ولی درسایه حقوق بشر باهم زندگی کنیم . نظیر شعر حافظ باوجود اینکه به زبان فارسی سخن گفته والفاظ واستعاراتی راکه در اشعارش بکاربرده را نمیتوان به هرشکل ویازبانی دیگر ترجمه کرد این خود نشان از یک هویت فرهنگی است که همانازبان فارسی می باشد، ولی از طرف دیگر نفوذ کلامش ازمرزهای ایران برون رفته چون به انسان وعشق به همنوع وخود عشق می نگرد وزیباییش در همین است