Javad Yassari

ye bedeh

Negah degar besooye man cheh mikoni?
Cho dar bar raghibe man neshastehee
beh heyratam keh bad az an faribha
to ham peye farib e man neshastehee

(Forough's "Ghahr")

شب همگی به خیر!

متاسفانه من باید بروم! تا فردا!

نون Mehman

نوبهارا جان مایی جان‌ها را تازه کن
باغ‌ها را بشکفان و کشت‌ها را تازه کن
گل جمال افروخته‌ست و مرغ قول آموخته‌ست
بی صبا جنبش ندارند هین صبا را تازه کن

نون ایراندخت !

نمی کنم دگر چنان     گرفته ای مرا تو جان

 شرابت ار چشم هر آن    گریزم  از همه جز آن

sorry I am slow tonite

دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن
همچو کسان بی‌گنه روی به آسمان مکن
رو ترش و گران کنی تا سر خود نهان کنی
بار دگر گرفتمت بار دگر همان مکن

نون!

مردان خدا پرده’ پندار دریدند
یعنی همه جا غیر خدا هیچ ندیدند

LOL : have fun and good night to you all

S.A.M (an official Khar Vazir)

دوش شراب ریختی

دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی

بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن

شازده جان عزیز:

آقا داری مشاعره میکنی‌ یا معاشقه؟

جواب:

هوای عشق در سر من همی دارم

ز شعر و شاعری والله که بیزارم ! 

نازی خانم

یا نشانی ز من خسته نبود

یا وفایی ز تو شایسته نبود

I do apologize!

I have a faulty internet connection tonight and I can't keep up, so I'm creating a lot of noise! Perhaps it's better if I just sit out and read your lovely interchanges.

Enjoy everybody and I'm watching you!

سلام مهمان. ی بده

دیده ام سوی تو دیار تو و در کف تو
از تو دیگر نه پیامی، نه نشانی

Mehman jan

Baba velemoun kon to ro be khoda ! enghadr souri souri nakon, ma ro dast nandaaz. Enshallh farda ba hamsohbat mikonim. shab khosh.

D

دور دهان تنگ تو عارض عنبرين خطت

غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو

ابرو و چشم و خال تو صيد نموده مرغ دل

طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو

مهر تو را دل حزين بافته بر قماش جان

رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو

در دل خويش "طاهره" گشت و نديد جز تو را

صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

لطفا نون

تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من؟
گذشتم از تن تو زان که در جهان
تنی نبود مقصود نیاز من

تاریک و بی

تاریک و بی نوریم ما       بی جلوهء روحیم ما

سوری اگر نور افکند       سوری اگر سوری دهد

مهمان همه جانان شود       محو جمال آن شود

مهمان همه پران شود       سوری اگر خندان شود

Nobody is there ?

Ok, see you tomorrow friends

"T"

تا سحر سوختنی چون من داشت
شب تاریک مرا روشن داشت
همه شب سوخت و آواز نکرد
به شکایت دهنی باز نکرد
شمع از سوختنش پروا نیست
که درین سوختن او تنها نیست

D

دوای درد ما  دیگر شراب ارغوانی نیست

چو صبر سینه ی ما را دگر همداستانی نیست.

 عقاب عشق می خواهم که پر گیرم به شهبالش

  به آنجا در سما تازم که خوشتر آسمانی نیست.

دال بدین.

در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند

 دوستان عزیز تا بعد ...

تا قصر خواجگان نرود از پی نیاز
بر او حرام باد که کار گدا کند
هر جا که می رود به دل بی هوس رود
هر کار میکند به رضای خدا کند
 با او بگو که در پی زر از چه می رود
 آن کس که خاک را به نظر کیمیا کند
عارف اگر که خرقه دهد در بهای می
خود را به چشم اهل نظر بی بها کند
باید به باده ی خانه ی وحدت قدم نهد
گرمست اوست پیر مغان را رها کند
عرفانن نه راه شک که ره عشق و بندگیست
عارف کجا به غیر خدا التجا کند
گر سالک است بر در منعم چرا رود
 ور عارف است بندگی شه چرا کند

مهدی سهیلی

مورچهً فرنگی

"M"

می دونی که دست من نیست بازیای سرنوشته
رو قشنگا خط کشیده زشتا رو برام نوشته
باز که ابری شد نگاهت بغضتم واسم عزیزه
اما اشکات رو نگه دار نذار اینجوری بریزه
من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد
باقیش و بگم می بینی گریه هات کلی حروم شد
حال من خیلی عجیبه دوست دارم پیشم بشینی
من نگاهت بکنم تو تو چشام عشق رو ببینی

T

تا از گزند چشم بدت ایمنی دهم

دزدیده ام ز چشم حسودان نگاه را

  تا پیچ و تاب قد تو را دلنشین کنم

دست از سر نیاز به هر سو گشوده ام

از هر زنی . تراش تنی وام کرده ام

از هر قدی کرشمه رقصی ربوده ام

  شازده نوبت

شازده نوبت شماست

مورچهً فرنگی

another "D"

دیدی مهربونیا رو زد کنار
رفت و چشمام و گذاشت تو انتظار
دیدی رفت گذاشت به پای سرنوشت
گفت شاید ببینمت توی بهشت

"D"

دیدی ‌آخرش من و گذاشت و رفت

از زمین قلبم رو بر نداشت و رفت
دیدی آخرش من و دیوونه کرد
واسه رفتن همینو بهونه کرد
دیدی اون وعده هایی که رنگی بود
تمومش فقط واسه قشنگی بود

Maryam Heidari

    در خواب ز

ز راه آمد سر انگشتی به در زد
ز هر گلدان گلی چید و به سر زد
چو مرغ نغمه خوان در خوابم آمد
گشودهم دیده را از خانه پر زد

مورچهً فرنگی

و

و همآغوشي در اوراق كهنه يك دفتر نيست

سخن از گيسوي خوشبخت منست

با شقايق هاي سوخته بوسه تو

و صميميت تن هامان ، درطراري

و درخشيدن عريانيمان

مثل فلس ماهي ها در آب

سخن از زندگي نقره اي آوازي ست

كه سحرگاهان فواره كوچك مي خواند

  مرسی مونا

مرسی مونا جان، برای شما هم همینطور...تا بعد!

مورچهً فرنگی

Mona jan

shab be kheir azizam