Javad Yassari

آزاده’ عزیزم! ممنون!

تمتعی که من از فضل در جهان دیدم
همین جفای پدر بود و سیلی استاد

البته غمگین است اما در مشاعره مناقشه نیست!

alef

از هم گریختیم
وان نازنین پیاله ی دلخواه را ، دریغ
بر خاک ریختیم
جان ِ من و تو تشنه ی پیوند ِ مهر بود
دردا که جان ِ تشنه ی خود را گداختیم
بس دردناک بود جدایی میان ِ ما
از هم جدا شدیم و بدین درد ساختیم
دیدار ِ ما که آن همه شوق و امید داشت
اینک نگاه کن که سراسر ملال گشت
وان عشق ِ نازنین که میان ِ من و تو بود
دردا که چون جوانی ِ ما پایمال گشت !
با آن همه نیاز که من داشتم به تو
پرهیز ِ عاشقانه ی من ناگزیر بود
من بارها به سوی تو باز آمدم ولی

هر بار دیر بود

One of the most beautiful poem of Saayeh : Goriz

Re for dear Nazy

روزگاری است در اين گوشه پژمرده هوا
هر نشاطی مرده است
دست جادويی شب
در به روی من و غم می‌بندد
می‌كنم هر چه تلاش،
او به من می خندد .
نقش‌هايی كه كشيدم در روز،
شب ز راه آمد و با دود اندود .
طرح‌هايی كه فكندم در شب،
روز پيدا شد و با پنبه زدود .
ديرگاهی است كه چون من همه را
رنگ خاموشی در طرح لب است .
جنبشی نيست در اين خاموشی
دست‌ها پاها در قير شب است .

(سهراب سپهری)

شب بخیر منوچهر جان! این هم دال برای سوری عزیزم!

در بلورین صدف چرخ کهن
نیست والاگهری به ز سخن

من هم با اجازه مرخص میشوم که این ارتباط اینترنتی من امشب مرا کلافه کرد و از این همه ذوق محروم. شب همگی خوش.

"R" az Frough

راهها را در نگاهم تار میسازد
همچنان در ظلمت رازش
گرد من دیوار میسازد
عاقبت یکروز ...
میگریزم از فسون دیده تردید
می تروام همچو عطری از گل رنگین رویا ها
می خزم در موج گیسوی نسیم شب
می روم تا ساحل خورشید

درود رسان زمن

درود رسان زمن ای شب گروه یاران را

مر اهل ادب را و شب سپاران را

بچه ها باید بروم.  از همنشینی حظی بردم که مپرس.  تا دیداری دوباه تندرست باشید. 

آزاده جان، شما هم همان ر

سنگ بر کودکان نباید زد
هرکه را آبگینه باشد بار

سوری و منوچهر عزیز، لطفا ر

منوچهر جان
تا تو چو نقطه در میان باشی
نتوانی برون شد از پرگار

سوری جان
در ره مهرش آنکه ثابت نیست
همچو سیاره کی شود سیار

خواچوی کرمانی

Alef for Irandokht

سيبي اگر بود دو نيمش مي كنم ،
نيم از آنِ تو و نيم از آنِ من .
خنده اي اگر بود دو نيمش مي كنم ،
نيم از آنِ تو و نيم از آنِ من .
غمي اگر بود ، سهمي نداري ،
همه را مي مكم چون آخرين نفس .

"D" for Nazy jan

در این جوش شراب است ، به خمخانه بگردید
چه شیرین و چه خوشبوست ، کجا خوابگه اوست ؟
پی آن گل پر نوش چو پروانه بگردید
بر آن عقل بخندید که عشقش نپسندید
در این حلقه ی زنجیر چو دیوانه بگردید
درین کنج غم آباد نشانش نتوان دید
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید

Saayeh

ایراندخت جان

راه این بادیه بس دور و دراز است ولیک

عشق گوید که بر پا و دوان باید رفت

همان دال

روزی که بپرد جان از لذت بوی تو
جان داند و جان داند کز دوست چه می بوید

نازی جان درود

تا معطر کنم از یوی نسیم تومشام

نفخه ای از نفخات نفس یار بیار 

shabetoon bekheyr

دختر كنار پنجره تنها نشست و گفت
اي دختر بهار حسد مي برم به تو
عطر و گل و ترانه و سرمستي ترا
با هر چه طالبي بخدا مي خرم ز تو

بر شاخ نوجوان درختي شكوفه اي
با ناز مي گشود دو چشمان بسته را
مي شست كاكلي به لب آب نقره فام
آن بال هاي نازك زيباي خسته را

Re

 
رفتن،همان آمدن است
كه در جايي ديگر اتفاق مي افتد

ببخشید، باز خارج از نوبت شدم!

:(

ایراندخت جان

یاد باد آن روزگاران یاد باد

حال و روز شادخواران یاد باد

سلام منوچهر جان

دل ندانم ز خدنگ که به خون خفت ولی
اینقدر هست که مژگان تو خون آلود است

یغمای جندقی

Good evening ... Ye

وینچسترت را بر می داری

راه می افتی در خیابان

و پنجره هایی که بسته است را

و خانه هایی که با آجر و سیمان و فولاد ساخته شده اند را

و خیابانهایی که در هم کشیده شده اند را

و تمام آنچه که هست رانشانه می روی

و ...

"D" bedeh halah

یک نفر در آب دارد می سپارد جان.
یک نفر دارد که دست و پای دایم می زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید

Nima.

dobareh ba ejazeh

دشت خشکیده؛ دمن رنگ تباهیست؛ دریغ؛

نوپیامِ نفس زنده ی باران به من آر.

IRANdokht

سوری جان

نازم هوای فارس کزاعتدال او

بادام بن شکفته به مه بهمن آورد

دکتر لطفعلی صورتگر شیرازی

ba ejazeyeh Manoucher aziz

نخری کون و مکان را به دو لبخند نگار

تو که در جمع گدایان مقامی داری.

IRANdokht

donbaleye dard dele JJ :O))

دل تو مال من، تن تو مال او
تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من ؟
گذشتم از تن تو زانکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من

nice one Souri D bedeh lotfan

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند

Donbaleye shere JJ

تو آفتابی ... او زمین ... من آسمان
بر او بتاب ز آنکه من نشسته ام
به ناز روی شانه ستارگان
بر او بتاب ز آنکه گریه میکند
در این میانه قلب من به حال او

T bedin lotfan

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
مردم دیده ز لطف رخ او در رخ او
عکس خود دید گمان برد که مشکین خالیست

"D"

دیدمت وای چه دیداری وای
این چه دیدار دلآزاری بود
بی گمان برده ای از یاد آن عهد
که مرا با تو سر و کاری بود
دیدمت وای چه دیداری وای
نه نگاهی نه لب پر نوشی
نه شرار نفس پر هوسی
نه فشار بدن و آغوشی
این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم

ترا صبا و مرا

ترا صبا و مرا آب دیده شد غماض

وگرنه عاشق و معشوق رازدارانند

حافظ

T bedeh

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است