Musings of a former chicken

والا، بلا، ایرونی جماعت کم ظرفیته؛ سر هر چیز پیش پا افتاده زود قهر میکنه، تازه کینه شتری هم داره و ول کن معامله هم نیست.

اصلاً به اندازه وزن یک بال مگس ریغو هم، بخشش، چشم پوشی، گذشت و بزرگواری تو قاموسش نیست که نیست، کرامت انسانی؛ یُخ.

خلاصه کلام برای آقا و خانومی که شما باشید، تا میتونید با ایرونی نپرید که عاقبت نداره.

واسه مثالم که شده نگاه کنید به حاج آقا بشاش؛ نه ، گلاب به روتون، ب را با فتحه بخونید. آره، حاجی آقا بشاش را دنیا قبولش داره، خیلی از اصلاح طلبای گاماس گاماسی بهش دخیل بستن، پوز یارو هانتینگتون و نبرد فرهنگهاشو رو هم چنون با گفتگو تمدنهاش که از ملکه فرح خانوم کش رفته به خاک مالوند که طرف زابه راه و بعدشم سقط شد.

آنوقت یه آدم بشاشی مث این حاجی میاد به ایرونیهای کم ظرفیت میگه؛ گذشته ها گذشته، بایستش فکر آینده رو بکنین و آماده بشین برای صف کشیدن و رأی دادن و اون کارایی که بلدین و دوربین تلویزیونم دوست داره ازتون فیلمشو بگیره به همه نشون بده تا دموکراسی دینی رو ببینند.

اگر ظلمی هم میگین شده، به خدایگان آسید علی آقا رهبر هم ظلم شده، این به اون در.

برا اون چند صدتا کهریزکی و کشته؛ هزارها زندونی و آلاخون والاخون شده ها هم یه صلوات بلند بفرستید و ماجرا رو فاکتور بگیرید دیگه!

مگه ایرونیها این چیزا سرشون میشه؛ بیا ببین تو دنیای مجازی چه قشقرقی سر این حرفهای خیرخواهانۀ حاجی بشاش تدارکاتچی راه انداختن.

نخیر؛ ایرونی جماعت کم ظرفیته.

تبریک