Iranian of the Day

فیل خودخواه حاکم این شهر / زندگی را نموده بر ما زهر





ماجرای فیل آقای حاکم


من شنیدم که حاکم تهران / داشت فیلی که بود سرگردان /
توی میدان و کوچه و بازار / مایه ی رنج و باعث آزار
جای آن که چرا کند در دشت / روزها بین شهر ول می گشت
هر که هر جا بساط می گسترد / زیر پاهای خویش له می کرد
هر کجا میوه پیوه ای می دید / بی تعارف درسته می قاپید
ظرف یک سوت با سر خرطوم / می چپانید داخل حلقوم
پِهِنش بود دمبدم واقع / داخل صحن مسجد جامع
الغرض مردم از عوام و اصیل / بود مشمول مهرورزی فیل
تا که ملت تمام شد صبرش / همه همچون گلوله ی آتش
جمع گشتند خرد و پیر و جوان / در خیابان و کوچه و میدان
با پیامک به هم خبر دادند / مرگ بر فیل شاه سر دادند
جنبشی توی شهر راه افتاد / هر که هر گوشه نغمه سر می داد
کی جماعت بس است این خواری / تا به کی صبر و خویشتنداری
فیل خودخواه حاکم این شهر / زندگی را نموده بر ما زهر
یک کسی گفت : چون که این حیوان / پشت او گرم هست بر سلطان
شده فعال مایشاء و یرید / چاره ی کار هست بی تردید
که همه سوی کاخ شاه رویم / شاکی از فیل بد نهاد شویم
که بیا فیل را مرخص کن / یا حدود وِرا مشخص کن
بعد از آن برگزیده از ما بین / یک کسی را به نام کبله حسین
تا سخن گوی جمع شان باشد / توی این راه شمع شان باشد
پیش کردند و با دف و طبله / با شعار درود بر کبله
پشت او جملگی روانه شدند / خانه ی شاه را نشانه شدند
کبله می دید توی هر معبر / جمعیت می شود کم و کمتر
بعد هر کوچه خلق ِ پا به رکاب / مثل برف بهار می شد آب
توی میدان مسگران قدیم / خلق تعدادشان رسید به نیم
بعد بازار حاجب الدوله / سی چهل تا همه کج و کوله
یک خیابان به کاخ شا مانده / دو سه تا خسته ماند و درمانده
چون به درگاه شاه شهر رسید / یک نفر هم کنار خویش ندید
گفت : ای حاکم قدر قدرت / به نمایندگی از این ملت
آمدم تا بگویم این پیغام / بعد حمد و ثنا ، درود و سلام
ماده فیل شما در این وادی / گرچه باشد مسبب شادی
لیک سر رفته است حوصله اش / تک و تنهاست ، نیست عائله اش
چند روزی که مانده تا شب عید / فکر یک نر برای او باشید
تا اگر می خورند و می شاشند / هر دو تاشان کنار هم باشند
گفت این قصه هالوی درویش / درس عبرت برای مردم خویش