که سنگین دلم

که سنگین دلم
by lissnup
08-May-2010
 

ستاره ی امشب آسمان تار من نوید داد

ستاره آب شد،از شب چکید

من آرزو کردم؛

که تیغ آفتاب از من زند این سایه ی تردید

وزین همراه تاریکم شوم آزاد...

ستاره سنگ شد، از شب فروغلتید

من هم آرزو کردم؛

به این غم صخره ام کوبند با پتک زمان جاوید

که تا سنگین دلم روزی شود آباد...

ستاره باد شد، در باغ شب پیچید

من هم آرزو کردم؛

که توفان برکشد از ذهن، درخت خشک بی امید

گلی روید به جایش شد...

ستاره سوخت

زبانه برکشید

من آرزو کردم؛

که شاید خرمن جانم به آتشها بسوزانید

وز آن تابد به تاریکی، شعاع شعله ی بیداد...

ستاره آب شد در خط

و من معنا ی آنرا جستجو کردم...


Share/Save/Bookmark

Recently by lissnupCommentsDate
Can Today's "Sharpie Generation" Meet This Challenge?
2
Feb 27, 2011
Lessons in Love
-
Feb 08, 2011
They Need Your Voice!
-
Nov 04, 2010
more from lissnup
 
lissnup

The night star of my darkened sky promised me..

by lissnup on

 ..of the coming light

The star melted, dripping down the night
I wished upon the rays of sun
To strip me off the shadows of doubt
Liberating me from my gloomy companion 
The night star of my darkened sky
Promised me of the coming light…..
The star turned into stone
Falling off the night
And I wished upon the power of eternal time
To tear apart the walls of sorrow
Lifting up my heavy heart and giving it a new joy of life...
The star turned into wind, whirling through the garden of the night
And I wished upon the storm
To blow away the withered seeds of despair
Scattered on my mind
And let new roses of hope, coming into bud...
The lonely star of my darkened sky,
Burned away, bursting into flames 
An I wished upon the fire
To set my soul ablaze
Make shining through the dark, the flames of oppression, injustice and pain...
The star melted in the word 
And I searched for the meaning it bore...