POETRY

ایام جهانی محیط زیست بر همگان مبارک ما حصل باور ما، در تمثیل برابری یک ذره پوست درخت با کل درختاینست که می توان در دل هر ذره نشان و حتی حضورکل هستی را یافت، و این قانون تسری دارد در کل آفرینش که در گوشه یک ناخن و یک ذره پوست بدن و حتی در خاکستر انسان سوخته هم نشان حیات کامل او وجود دارد.

م.س شاهد

*****************

آنچه به یک سبزه نهان داده اند
زندگی خوش به جهان داده اند

حاصل این سبزه که در اختفاست
عامل بی چون و چرای بقاست

برگ درختان به حقارت مبین
خفته بر ایشان شش روی زمین

در بن هر برگ که ناسفته است
جای هزاران گل نشکفته است

دیده گشا تا که عیان بنگری
خفته سر شاخه بن دیگری

مزرع سبزیست بروی زمین
در دل هر شاخه بهشت برین

در دل هر غنچه که نشکفته است
دلبر شیرین دهنی خفته است

آنکه فریبائی گلها از اوست
عطر گل و چه چه بلبل هموست

بلبل شوریده ما مست اوست
او که وصالش همه را آرزوست

چه چه بلبل همه عشق است و شور
حنجره اش مست صفای حضور

طرفه حضوریست حضور گیاه
تک تک هر مویرگش شاهراه

معجز عشق است به اعضای برگ
شیره و شهد است به رگهای برگ

********

بار دگر عشق سخن ساز کرد
صد گره از مشکل من باز کرد

دیده جان باز کن اینجا که من
گویمت از معجز رستن سخن

فاش بگویم به صدای رسا
خفته به هر نقطه رستن خدا

در تن یک شاخه اگر بنگری
با نظر و دیده بینا تری

ریشه و برگ و گل و آوند و پوست
هست به هر نقطه که در کل اوست

حاصل معنی که در این گفتگوست
کل درخت است چو یک ذره پوست

ترکه، که از شاخه جدا میشود
از تنه و ریشه رها میشود

خفته در آن خصلت کل درخت
گر چه بود درک چنین نکته سخت

گر بنشانی به زمین شاخه را
از تنه و ریشه مادر جدا

شاخ جوان ریشه زند جای برگ
برگ شود شاخه و اجزای برگ

باز شود چرخه هستی پدید
ریشه و برگ و گل و شاخ جدید

میوه که محصول چنین محتواست
باز همو منشاء اصل بقاست

گر چه در این نکته بسی راز هاست
حیف که از مبحث اصلی جداست

آنچه در این کاوش و این جستجوست
ریشه و برگ و گل و میوه هموست

جوشش عشق است که جان میدهد
هستی و مستی به جهان میدهد

محمود سراجی
م.س شاهد