آن رفته

آن رفته
by Farah Afshari
01-Nov-2010
 

بامدادن که نسیم

‫بوی غمگین تو را می آرد

‫مرغکی با پر و بال خونین

‫از افق های غریب هستی میگذرد

‫خیره بر عمق فرو ریخته تنهایی

‫زیر لب می گویم

‫آه ای دوست بیا

‫یک شب از ساحل دلتنگ غروب

‫دل به دریا بزنیم

‫بر کف نیلی دریای خدا

‫زیر گسترده نیلوفری سقف زمان

‫زورقی با دل خود ساخته بر آب زنیم

‫بگذریم از همه بود و نبود




‫من از این ساحل دور از همه کس

‫چشم خود بر ره مغموم تو میدوزم و بس

‫تو از این ره شبی بگذشتی

‫و دگر باز نگشتی اما

‫اسمان بی تو بسی دلگیر است

‫بغض او مانده به هر سینه ابر

‫کس نداند چه زمان گریه کند

‫کس نداند چه زمان گریه کند...


Share/Save/Bookmark

Recently by Farah AfshariCommentsDate
راه
1
Jul 13, 2012
دیدار
1
Jul 07, 2012
سایه های روشن
1
Mar 04, 2012
more from Farah Afshari
 
Farah Afshari

I am so glad this poem has

by Farah Afshari on

I am so glad this poem has communicated with you all  in the way it had intended.  Thank you.


Souri

Lovely

by Souri on

I so much loved this poem.

Thanks to you for writing this and thanks to Orang for having shared this at facebook.


Anahid Hojjati

Dear Farah, as always, you have written a great poem

by Anahid Hojjati on

Farah jan, I liked your poem. It is fantastic.


divaneh

Wonderful

by divaneh on

Thanks for sharing this beautiful poem.


Orang Gholikhani

full of feeling

by Orang Gholikhani on

Beautiful poem.

Thanks.

Orang


Abarmard

Great poem

by Abarmard on

It forces the correct reading of the poem to the reader. Nicely done.