بیست قرن سکوت فکری در فرهنگ ایرانی
موسسه فرهنگی خیام / آرامش دوستدار
13-Mar-2012 (3 comments)

آرامش دوستدار اولین اندیشمندی است که فرهنگ ایرانی را در بستر دینی مورد مداقه قرار می دهد. امتناع تفکر در فرهنگ دینی, تتوری ای است که دوستدار مطرح می کند. از نظر او دین -که در نوشته های دوستدار به معنای ناپرسایی است- در طول سده ها آنچنان تار و پود فرهنگ ایرانی را به جنس "ناپرسا" ی خود بدل کرده است که امکان پرسشگری در فرهنگ دین خوی ایرانی امری محال است. این مستند توسط موسسه فرهنگی خیام تهیه و تنظیم شده است که با اجازه ی کتبی از کارگردان محترم و مجوز شفاهی از جناب آقای دوستدار در فضای مجازی قرار گرفته و هدفی جز روشنگری ندارد

>>>
recommended by Siamak Asadian

Balatarin
Share/Save/Bookmark

 
Siamak Asadian

در يک فرهنگ دينی هر مسئله جوابش از پيش داده شده است

Siamak Asadian
Tue Mar 13, 2012 08:16 AM PDT

آرامش دوستدار در يک فرهنگ دينی هر پديده و مسئله‌ای که پيش بيايد، جوابش از پيش داده شده است            

ملاحظات فلسفی در دين و علم» اولين کتاب آرامش دوستدار، متفکر و نويسنده ی مقيم شهر کلن آلمان و استاد پيشين فلسفه در دانشگاه تهران، حدود دو سال پيش توسط انتشارات خاوران در پاريس تجديد چاپ شده است. آرامش دوستدار در مورد اين كتاب و ريشه‌هاى انديشه مركزى دو كتاب بعدى خود در آن، به پرسشهاى صداى آلمان پاسخ داده است

 

  مصاحبه گر: بهنام باوندپور دويچه وله: در همان کتاب «ملاحظات فلسفی در دين و علم» مفاهيمى کليدی وجود دارند که سپس در «درخشش های تيره» و «امتناع تفکر در فرهنگ دينی» بازهم ظاهر می شوند. مثل مفهوم «زيست دينی» يا پرداختن به مفاهيمی مثل «دين جهانی و دين قومی» که بخصوص در کتاب آخرتان «امتناع تفکر در فرهنگ دينی» در زمينه ی گسترده تر بررسی می شوند و بخصوص مفهوم «پرسش» که مفهومی مرکزی در نوشته های شماست. ممکن است در مورد چيستی پرسش آنطوری که شما در مد نظر داريد، توضیح بدهيد؟ آرامش دوستدار: اين البته گره اصلی فرهنگ ماست، برای آنکه انتقال آن چيزی که اساسا ما از نظر فرهنگی نمی شناسيم، بسیار کار دشواری ست. اما منظور من از پرسش در واقع يک کنجکاوی فردی و گروهی ست که اينها بايد بصورتی در يك فرهنگ باشد و طبعا منظورم پرسش با علامت سوال نيست، بلکه نتيجه ی برخورد کردن با پديده هايی ست که آدم از آن سردرنياورد و لااقل از خودش بپرسد چرا چنين است و جز اين نيست، مثلا در همين انقلاب اسلامی، من هنوز خيال می کنم که آن آگاهی و وقوف درست حاصل نشده است بعنوان پرسش که چرا چنين چيزی در مملکت ما روی داده است. بنابراين پرسش هميشه يک نياز درونی ست و اين نیاز بايد پرورده شود، در برخورد با پديده ها در يک فرهنگ! و فرهنگ ما عاری از اين تصور بوده که اساسا می بايست راجع به امور انديشيد و پرسيد که چرا چنين امری اينطوری ست و طور ديگری نيست، آنطور که در فلسفه می گويند.

 //www.nilgoon.org/archive/aramechdustdar/index.html

 

  •  
Siamak Asadian

آدم دیوانه کیست؟ گزارشی بر سخنی از نیچه ۱

Siamak Asadian
Tue Mar 13, 2012 07:58 AM PDT

فضای حیاتی تفکر فلسفی عملاً اروپاست، لااقل در صورتی که ما فلسفه را نحوه‌ی تفکر خاصی بدانیم که از آن مغرب زمین است، مغرب زمینی که خود را وارث تفکر یونانی کرده است. معنی این گفته این نیست که فلسفه چون موهبت الهی به مغرب زمین ومغرب زمینی تفویض شده ، بلکه بعکس و نخست اینکه زور و تاب فکری فرد یا افراد یک قوم است که می‌تواند امری را از آن خود سازد و به انحصار خود درآورد، چنین کاری را غرب در مورد فرهنگ یونانی انجام داده‌ است. به همین معنی می‌توان بعنوان مثال گفت: حافظ نه هرگز به سبب ایرانی بودنش در بینش عرفانی خود از آن ماست بلکه از آن ماست، در صورتی که ما بتوانیم در بینش عرفانی وی رخنه کنیم و این بینش را از آن خود سازیم. بنابراین آنچه در این مورد نیز قاطع و موثر است بستگی و سنخیت ذهنی و فکری‌ست، نه الزاماً پیوند قومی.

//www.aramesh-dustdar.com/index.php/article/102/


  •  
Siamak Asadian

امتناع تفکر در فرهنگ دینی

Siamak Asadian
Tue Mar 13, 2012 07:30 AM PDT

امتناع تفکر در فرهنگ دینی, تتوری ای است که دوستدار مطرح می کند. از نظر او دین -که در نوشته های دوستدار به معنای ناپرسایی است- در طول سده ها آنچنان تار و پود فرهنگ ایرانی را به جنس "ناپرسا" ی خود بدل کرده است که امکان پرسشگری در فرهنگ دین خوی ایرانی امری محال است.


  •