News

اول اینکه در داستانها آمده است که علی (ع)
و فاطمه (س) نوزاد خود را نزد پیامبر آوردند و خواستار نامگذاری او شدند.
پیامبر منتظر دستوری از آسمان شد و جبریل نام شبر را به ارمغان آورد.
پیامبر از معنی اش پرسید و جبریل گفت که به زبان سریانی و یا عبری که زبان
پیامبران پیشین بود به معنی نیکویی است. پیامبر هم گفت من ترجیح می دهم
همین معنی را به زبان قوم خودم به کار ببرم و نتیجه آنکه نام آن نوزاد شد
حسن.
دوم اینکه به لحاظ مطالعات زبانشناسی و معرفتی ( در حد سواد خودم)
اوج فهم و درک وقتی حاصل می شود که به زبان مادری انجام پذیرد. این معنی
حتی در بین فرق مختلف صوفیه نیز شناخته شده بود و برخی از آنها اعتقاد
داشتند که دعا و مناجات باید به زبان مادری باشد تا در قلب تاثیر بگذارد.
ظاهرا دلیل پیدایش مناجاتنامه های فارسی هم همین بوده است.
استدلالهای
بالا را مقایسه کنید با رفتار ناپسند و خرد ستیز مسوولین جمه... >>>