Shiro-Khorshid-Forever

در ماه ژوئن سال 2007 با شخصی به نام کیوان رفیعی آشنا شدم. آقای رفیعی رئیس و بنیان گذار تشکیلاتی است به نام "فعالان حقوق بشر در ایران". در زمان نخستین تماسهای ما چنین برداشت میشد که او یک زندانی سیاسی در زندان اوین بود و بوسیله تلفن با من گفتگو میکرد. من در ژوئن سال 2007 با فعالان حقوق بشر در ایران شروع به همکاری نمودم و در نوامبر همان سال هم رابطه ای خصوصی میان من و کیوان رفیعی از طریق تلفن و اینترنت بر قرار شد. در اواخر ماه دسامبر سال 2007 کیوان رفیعی ایران را به قصد ترکیه ترک کرد تا اینکه ما بتوانیم به طور رو در رو با هم آشنا شویم. من در ماه فوریه 2008 به ترکیه رفتم و در آنجا با اصلاع خانواده های خود نامزدیمان را اعلام کردیم.

بنا بر ناراحتیها و شبهات روز افزون من نسبت به "فعالان حقوق بشر در ایران" و شخص کیوان رفیعی در باره درستکاری آنها در اواخر ماه فوریه 2008 همکاری خود را با آن تشکیلات پایان دادم و در ژوئن 2008 هم روابط خصوصی من با کیوان رفیعی قطع شد.

در زمان همکاری من با تشکیلات "فعالان حقوق بشر در ایران" و از طریق خود کیوان رفیعی از وجود شرکتی به نام خط تلفن ایران یا "ایران فون لاین" آگاه شدم. این شرکت سرویسی را ارائه میدهد که با خرید یک شماره تلفن محلی در ایران از آن شرکت و اتصال آن خط تلفنی به یک تلفن معمولی یا موبایل در خارج کشور از طریق آن شرکت هر کسی که بخواهد از ایران با آن تلفن در خارج از کشور تماس بگیرد بتواند بدون پرداخت هیچ هزینه ای این کار را انجام دهد.

من همانطور که در مقاله اصلی اشاره کرده بودم یک خط تلفنی از این شرکت خریداری کردم تا تماس با فعالین داخل کشور و زندانیان سیاسی آسان تر شود. وقایعی که در پی خرید این خط تلفنی پیش آمد در مقاله یاد شده به نام "فعالان حقوق بشر در ایران- کار در چهار چوب رژیم اسلامی" مختصراٌ توضیح داده شد.

در روز چهار شنبه دهم سپتامبر 2008 زمانی که در محل کار خودم بودم شخصی به نام "نوید" از راه تلفن با من تماس گرفت. آنطور که میگفت صاحب آن شرکت تلفن بود و مقاله مرا در وبلاگ من خوانده و با آن مخالف بود.ایشان آنطور که خودش میگفت در باره من "تحقیق" کرده بود و میخواست بداند که آیا من هنوز قصد دارم در باره شرکت ایران فون لاین مطلب بنویسم یا نه چون در آن صورت او هم "پیگیری" خواهد کرد.

نوید مرا متهم کرد که مقاله ام فقط بر اساس نظر شخصی خودم نوشته شده اما من توضیح دادم که آن مقاله را بر اساس ایمیلی که از شرکت خودش دریافت کرده بودم نوشته ام و به او اعتراض کردم. او در پاسخ گفت که با مطالب ایمیل "صد در صد" موافقت دارد و افزود در صورتی که خط تلفنی برای "فعالیت بر علیه رژیم" استفاده شود شرکت او فقط دو گزینه خواهد داشت:

1 – ضبط گفتگوی تلفنی و فرستادن آن برای مقامات رژیم

2 – قطع خط تلفنی

نوید افزود که او با قطع خط تلفنی من بجای ضبط گفتگوهای من و فرستادن آن برای مقامات امنیتی ایران در حق من خدمت کرده است.

این موضوع پرسشی را برای من بوجود آورد که بلافاصله مطرح کردم: اگر این دو گزینه تنها گزینه های این شرکت در مورد فعالیت تلفنی ایرانیان مخالف رژیم هستند آیا این بدان معنی نیست که همه مکالمات تلفنی تشکیلات "فعالین حقوق بشر در ایران" با زندانیان سیاسی ضبط و به مقامات جمهوری اسلامی گزارش میشود؟

نوید پاسخ مستقیمی به پرسش من نداد. او گفت که تشکیلات "فعالین حقوق بشر در ایران" به او اطمینان داده اند که در چهار چوب رژیم اسلامی کار میکنند و گروه آنها در ایران فعالیت قانونی دارد. بر اساس حرفهای نوید "فعالین حقوق بشر در آیران" به او گفته اند که من مقاله ام را به خاطر پایان گرفتن رابطه نامزدیم با کیوان رفیعی نوشته ام که برای من تعجب آور بود از آنجائیکه روابط ما به طور طبیعی و بعد از اینکه من نادرست بودن ادعاهای او را در مورد حضوردر ایران در حالیکه در ترکیه اقامت داشت به او یادآوری کردم.

من به نوید بطور رک و پوست کنده گفتم که حرفهای او مرا نمیتواند مجبور به عقب نشینی کند و به او گفتم که همه چیزهائی را که در بین ما رد و بدل شده منتشر خواهم کرد. در این موقع من از او نام خانوادگی اش را پرسیدم ولی او از گفتن آن خود داری کرد.

کمی دیر تر در همان شب ایمیلی برای شرکت "ایران فون لاین" فرستادم تا صحت گفار نوید را روشن کنم. روز بعد پاسخ خود را دریافت کردم که "نوید" در واقع مالک شرکت "ایران فون لاین بود" که باز هم از نوشتن نام خانوادگی اش خود داری کرده بود.

دقایقی پس از گفتگوی من با نوید دو ایمیل از کیوان رفیعی دریافت کردم. هر دو ایمیل در مفهوم کاملاٌ همگون بودند و من برای آشکاری و روشنی کامل مطلب یکی از آنها را واژه به واژه در اینجا میاورم

تیتر این ایمیل "فکر کن" بود و عکسهائی با آن همراه بود که بدون آگاهی و موافقت من در دوره نامزدی ما گرفته شده بود و مرا در شرایط نامناسب از نظرجنسی نشان میداد

From: Keyvan rafiee
To: Sayeh Hassan
Sent: Wed----- nesday, September 10, 2008 6:40:13 PM
Subject: fekr kon

bebin adame bi aghl

tanha to nisti ke mitoni abroye man o berabi o baram moshkel besazi

man ham onghad ahmagh nabodam o nistam

ta alan har chi jasosi kardi o etelaat be in o on dadi man kari bahat nadashtam chon paye khodam tanha vasat bod

vali alan dige dari baraye kasayi ke hich rabti be mozoate ma nadashtan o nadaran ijade moshkel mikoni o roye jayi ham dast gozashti ke midani baraye man cheghad ba arzeshe yani zendaniha

niyazi nist to negaran kasi bashi , behtare farsi sohbat kardan yad begiri o kami az dard mardom iran o bishtar befahmi ,

man modaiye chizi nabodam , mobarez ya mozdor , babate hich kodomesh ta alan kasi na 1$ poli be man dade va na kasi tashakori karde ke hala bekham moshtaghe in basham ke az man be onvane ghahremani yad beshe
aslan man mozdor to mobarez , jayizash ham male to
man khake paye in mardom bodam o hastam , alanam chizi nistam joz ye farari mesle melionha adame dige ,mesle khodet

man ba neveshtehaye to kari nadashtam ta alan

ama dige dare moshkele bozorgi mishe , sherkate be ma 24 saat forsat dade baraye inke to neveshteat o bardari az roye bloget , ya edit koni , esme sherkat o bardari , onha hich rabti be mozo nadarand

hala telefonha ghaat shode mitone kheyli khoshhal bashi az asibi ke resondi va hamintor sayere moshkelati ke ijad kardi vali paye afrade digei vasate ke man nemikham onha varede in bazi bacheganeye to beshan ,

pas neveshtat o bardar ya eslah kon , onja ke neveshti man etelaati hastam o bozorgesh kon vali esme sherkat va sayerein ro bardar, in dige bazi nist jedi begir chon in dafe dige lajbazit gheymatesh bala khahad bod

fash kardane etelaati ke to yek roz bekhatere ertebate ma be dast avordi be hamon kasifiye ke man in aksa ro baraye fox o babat o dostat befrestam , hatman kare kasifi khahad bod , va man chenin chizi nemikham

faghat mikham dast az sare man bardari o bezari zendegim o konam

in bache baziha ro tamom kon

khoda laanat kone on kasi o ke to ro gozasht to damane man

بر خلاف درخواست آقای رفیعی من این مقاله را از وبلاگ خودم بر نخواهم داشت و دلیل آن بسیار ساده است: این مقاله بر اساس دریافتهائی است که از مشاهدات دقیق خود از کار شرکت "ایران فون لاین" ومنابع معتبر بدست آورده ام. گزارشی است که در کمال حسن نیت و به خاطر نگرانی از اینکه امنیت فعالین مخالف در نتیجه استفاده از این کانالها و مسیرهای مشکوک برای تماس به خطر بیافتد تهیه شده است.

برآوردهای من بر اساس نکات و شواهد در دست و تا آنجا که ممکن است و از توانائی انسانی بر میاید بدون هرگونه غرض ورزی شخصی بوده است. در صورتی که انتشار ان مقاله منجر به عرضه و پخش عکسهائی که قبلاٌ اشاره شد گردند خوانندگان خواهند توانست به نتیجه گیریهای خود در باره مطالب گفته شده در بالا برسند.

با توجه به این وقایع پرسشهائی برای من پیدا شد. مثلاٌ اینکه چرا مقاله نخست من موجب چنین عکس العملی از طرف "ایران فون لاین" و "فعالین حقوق بشر در ایران" شد؟ چه رابطه ای میان "ایران فون لاین" و "فعالین حقوق بشر در ایران" وجود دارد؟ چرا آنها کوشش میکنند که این مسائل را از همه پنهان کنند؟

وقایع ذکر شده در بالا موجب نا امیدی و نگرانی بسیار هستند. چرا حق آزادی بیان ما که در کشورهای آزاد زندگی میکنیم باید با توهین های شخصی و ترور شخصیت ما به خطر بیافتد؟ ما نیز مانند بسیاری از مردم در ایران امروز در مقابل این فشارها ایستادگی کنیم و درخواست پاسخگوئی کنیم.