خاطرات رمانتیک سانسور نشده


Share/Save/Bookmark

Monda
by Monda
14-Dec-2010
 

دقیقا ۲۴ مهر ۱۷ سالگیم، با دایی کوچیکم مشغول قدم زنی‌ بودیم در خیابان پهلوی. برگ‌های خشک چنار زیر پاهامون خش خش کنان، تا پارک ساعی میترکیدن. داشتیم با دایییم از لی اسکار حرف میزدیم، که چند هفته قبل کنار دریاچه سماع تو دل‌ ما غوغا راه انداخته بود. به نظر هردومون خدا بود. دایییم که ۶ سال از من بزرگتر بود فلبداهه شروع کرد صحبت کردن از دوست دخترش. من با دایییم تاا اون روز از اون حرفها نداشتم که هیچ، ازش خجالت هم می‌کشیدم. پیش خودم داشتم فکر می‌کردم که، اصلا به من چه که تو و صنم همدیگرو بالا پایین کردین...به من هیچ مربوط نمی‌شد. هی‌ برگ هارو با کفش ادیداسم محکمتر خورد می‌کردم...

تاا این که یک به ا‌م و قرمز بغل جوب با صدای بلند پارک کرد. فرهاد داد زد: ماندا، اینجا چیکار میکنی‌؟! کنکورت چی‌ شد؟!  قلبم یکهویی از دهنم در اومد! ازدایییم خواهش کردم یک لحظه برای من صبر کنه، چون تو عالم خودش گیر کرده بود، ممکن بود منو اونجا جا بذاره.

فرهاد، پسر دختر عمه‌ی بابا بود. از روی جوب پر از آب پریدم و اتفاقی افتادم توی توی بغلش. بغلم کرد و ول کن نبود. گفت چند هفتهٔ دیگه داره میره سوئیس. باز همونجا قلبم ریخت. پرسیدم چرا؟ گفت از علافی کلافه شده، دلش برای دوستاش تنگ شده بود. پرسیدم، کدوم دوست هات؟ گفت، بخصوص //francoise. /francoise?!! همونی‌که مدرسهٔ رازی‌ با هم بودن؟! ساکت، چشمهای قهوه‌ای رو زیر ریبن زرد، تماشا کردم...

سه هفته قبل، رفته بودم به بزرگترین پارتی زندگیم، جشن تولد ۱۹ سالگیش. از کم تجربگی، خجالت و ترسم، دوستم شهرزاد رو همراه خودم برده بودم. که مبادا اون شب با فرهاد تنها بشم. کلی‌ از دختر‌های فامیل و آشنا هم سنّ و سالم هم بودن. حرف‌های دخترانه میزدیم و می‌خندیدیم. اون‌هایی‌ که دوست پسر داشتن پزشو میدادن به بقیه ما، کی‌ کجا کنکور قبول شده و از این حرفها... تا این که صدای موزیک قشنگی‌ رسید (امروز صدایش رو دوباره اینجا شنیدم

دستم محکم از عقب کشیده شد. منو از دایرهٔ جمع دخترها جدا کرد. دلم می‌خواست همون جا توی بغلش روی پیست رقص میموندم ولی‌ همه داشتن نگاهمون میکردن. حتا مامانش! هی‌ سعی‌ کردم فاصله رو حفظ کنم ولی‌ نمی‌شد. زورش از مقاومت من بیشتر بود. از این حرکتش خوشم میامد. توی بغلش بدجوری جا خوش کرده بودم. با موهام که طرفهای کمرم میرسیدن بازی میکرد، منم lakht توی بهشت بودم. رقص تموم نشده بود که گردنم رو خیلی‌ نرم بوسید. گفت بیا بریم تو. با صورت آتیش گرفته، گفتم "نمیشه".

سرم رو انداختم پایین و رفتم توی سندلی‌ بغل دست شهرزاد، تمام وجودم رو با تمام هیجاناتش، شادیها و حیف هاش، انداختم. مثل مجسمه ماتم زده بود. شهرزاد با لبخند گفت "خانم خسته نباشین، نصف شب شده باید برگردیم خونه". مامانت پدرتو در میاره.  اون شب زمان اصلا برام معنی‌ نداشت.

هیچی‌ حسّ نمیکردم. بجز بوی ادکلن balafre فرهاد... روی موهام و لباس فیروزه ایم.


Share/Save/Bookmark

Recently by MondaCommentsDate
Dance in Iranian Movies
4
Jun 17, 2012
Mellow
12
Feb 08, 2012
Sing for You
3
Jan 17, 2012
more from Monda
 
Shazde Asdola Mirza

باشه ماندا جان

Shazde Asdola Mirza


دوستت داریم و حرفتو باور می‌کنیم


Monda

No thank you Shazdeh

by Monda on

Valla didn't do anything more than that... Ey baba : )


Shazde Asdola Mirza

Monda dear: no need to start all over, just change the title ;-)

by Shazde Asdola Mirza on


Monda

شازده جان ، والا همینشم برای من خیلی‌ بود!

Monda


 

لطفا اگر فرصت شد، به سه نکته توجه بفرمائید.

۱. در خانوادهٔ ما مرسوم نبود که تا یک پسری میگفت بریم تو، ما هم بریم. اگر می‌رفتیم، چند ماه قبلش پدر مادرهامون بساط عروسی‌ رو برامون تدارک دیده بودن. 

۲. زنهای نسل من اکثرا با ژن سانسور بدنیا اومدند. یعنی‌ خیلی‌ سخت میشه حرفهای خیلی‌ خصوصی رو از دهنمون کشید. نه اینکه بخوایم ناز کنیم، نه، علتش اینه که قبل از باز کردن صحبت، قضاوتها رو اتوماتیک در ذهنمون میشنویم. مگر اینکه دوران بلوغ در ایران بزرگ نشده باشیم. یا از خانوادهٔ خیلی‌ آزاد آمده باشیم. 

۳. در این داستان کوتاه، تنها نکاتی‌ که من قصدا جا انداختم، فعل او‌ انفعالات بدنی و هورمونیم بود. مثلا، وقتی‌ مات زده نشستم، سوای گیجی (از بی‌ تجربگی) و احساس خجالت (یا خریت)، هجوم دوپامین و ایندورفین به مغزم، هم شدیدا علت بود. فلواقه اورلد احساسی‌.

پسر‌های دیگیی‌ بودن قبل از فرهاد، ولی‌ اون اولین کسی‌ بود که جرات کرده بود بهم ابراز علاقه بکنه، بدون ترس از هیچکی. برای همین شجاعتش، من همون لحظه بدجوری عاشقش شدم.

 : )حالا مطمئنین میخواین از اول شروع کنم!؟


Shazde Asdola Mirza

ماندا جان، اینکه کلی‌‌اش سانسور شده بود

Shazde Asdola Mirza


قبول نیست ... از اول!


G. Rahmanian

Dear Monda:

by G. Rahmanian on

بقول شاعر: من كه باشم كه بران خاطرعاطركذرم


Monda

Majid and Roozbeh

by Monda on

Majid, I'd love to read your music recording stories, but i can understand your confidentiality dilemma in writing those blogs. You may have to change names, but then che fayedeh. But the natural writer/ story teller in you, will know how to go about those minor details : )

Roozbeh, Thank you so much for your comment. Do stick around - there are lots of nostalgic Gems on this site all the time.  


Majid

Roozbeh

by Majid on

 

I/most of us, would be more than happy to share stories/ memories from motherland with our younger friends who were not fortunate enough to enjoy youth in their vatan. Stick around aziz, this is home away from home!

 


Roozbeh_Gilani

one of, if not the best blog ever!

by Roozbeh_Gilani on

It is very interesting reading people talking so honestly about any aspect of their lives, finding common denominators and aspects of life which link us all together as a nation, even if I can not relate to the stories at all, which is the case here! With that said, apologies for the intrusion and i am out of here back to reading your wonderful stories about life in a bygone, seemingly much happier era....

"Personal business must yield to collective interest."


Majid

Khanoom Monda!

by Majid on

 

Yes, there were recording studios and label companies at the time but not behind my lil' store, "Argaamaan and Taraaneh" to name a few, I just had  CO  NEC  TIONSSS.........LOL

I had a tape of Shamaaee zaade, singing all of his songs to Googoosh so she would get the jist of the melody and the tune, like Mordaab, Gharib e ashena, and many others, before Googoosh records them!

Based on those performances, some people encouraged him to start singing them himself (his biggest MISTAKE! if you ask me).

Said that, I love his "Agheegh, Ojaagh and ....."

Don't get me started please, it's a story on it's own deserving many blogs........LOL     


Monda

Souri joon

by Monda on

khosh haalam ke behet khosh gozasht... i'm waiting to read Majid's or yours. 


Souri

Monda jon

by Souri on

Thanks. I thought it is time to change that old avatar which was from two years ago. This one is taken last August......I thought it can bring a fresh air of summer, to this cold winter time :)

About DM, I got it wrong. You said to DM : befarmaeed mal e khodetouno(you meant he writes his own story).....I'd read befarmaeed mal e khodetouneh  (befamaeed touye blog, khouneh khodetouneh)

just mis-reading, nothing wrong!

Your blog is a total success! I really enjoy reading all the comments here. Thank you again.

The good behavior of the people, warms our heart and make us thankful.....  And the bad ones, just make us to recognize and appreciate the good ones!


Monda

Souri, Love your new avatar

by Monda on

How was I tarofing? What was all DM's?

Please advise. 


Monda

Agha Majid, did you really?!

by Monda on

Was there a recording studio behind your record store? I wonder what it was like before all he million dollar consoles came about in the 80's?


oktaby

Monda Jaan,

by oktaby on

Some things are better left to imagination. I enjoyed reading your story and along some comments it brought so much memories. Mostly sweet. Your friend Sima makes sense.

I don't remember the parfaits but remember the look & feel of it in detail. 

OKtaby


Monda

G. Rahmanian va Aghadaryush

by Monda on

 

My apologies for not doing this sooner, some times I can't be as polite as I'd like to be. Thanks for your comments and I really am/ was So glad that you were here. As my friend Sima says, some times these little memories feel like our only lifeline to some realities, past or present.

 


Monda

oktaby too delet negah nadaar

by Monda on

When you have the chance, do Think about her and possible scenarios until you see he possibility a) she was not the one for you had you known her more or b) she's been feeling the same as you have which may be c) laanat bar in roozegaar, che heif..

I am so glad you read this.

(Chatanooga had the best parfaits, right?) 


Monda

If you need a break: Do read Faramarz's new story for now

by Monda on

Gooleyeh namakeh : ))  i'm working 'til class tonight.


sima

Please do let me know!

by sima on

It's one of my few lifelines to life as I knew it. Even if I miss some I catch most of them!


Monda

Hon?!

by Monda on

akheh you're always so bezee, room nemisheh hey baraat chert o pert email konam : ))

whenever you'd like to hear more, just come on by! 


sima

Bah bah keyf karadam!

by sima on

It's so nice to be immersed in all the sweet memories of everybody. I so agree with those who said they miss the days when you saw this kind of friendly spirit on IC.

Monda joon, I'm always so happy to read  your blogs. It's remarkable how there is so much more to know about people you have known all your life! Writing is great.

I saw this blog by accident. I count on you emailing me with your blogs, otherwise I miss them!


Monda

merci Ari jan,

by Monda on

In this very troubled world we live in, once in awhile I get the urge to see the lighter sides of life. All I can offer are a few lines about periods in My life when every feeling was simply categorized and very important. Also, bringing up these childhood memories, helps me see  the importance of relationships in my 18 year old's life and how differently she goes about resolving romantic events, of any magnitude. I'm one proud parent, Ari!


Ari Siletz

Such a beautiful story!

by Ari Siletz on

The shy girl who always attracts trouble. Bet she hasn't changed a bit! 


Monda

داستان‌های رمانتیک قصر یخی چطور؟

Monda


>  //www.youtube.com/watch?v=jNxP47zuKwc&feature=related 

tehranihaaye pre-78 midoonand : ) 


Faramarz

قاصدک صادق

Faramarz


Monda,

The quote came from my response to Shazde in defense of all shy Iranian women in the blog below.

//iranian.com/main/blog/shazde-asdola-mir...


Monda

نخیرم ولی‌ خوب بله دیگه، فرامرز

Monda


 : ))

این جریان قاصدک رو من درست نگرفتم. توضیح لطفا.

 


Monda

هادی جان، رسیدن بخیر عزیز!

Monda


در زنگیم خیلی‌ خرییت‌ها کردم ولی‌ اون تو نرفتن اون شب، جزوشون محسوب نمیشه : )) بعدا بهت مینویسم چرا.

 


hadi khojinian

ماندا

hadi khojinian


خب می رفتی تو دیگه دختر ! تازه از اکسفورد به خانه رسیدم . خستگی ام با نوشته ات در رفت . خوش و خندان باشی


Anahid Hojjati

فرامرز جان , شما چوب قاصدک بودنتان را هم می خورید .

Anahid Hojjati


 

 

قاصدک! هان، ولی ... آخر ... ای وای!
راستی آيا رفتی با باد؟
با توام، آی! کجا رفتی؟ آی ...!
راستی آيا جايی خبری هست هنوز؟

From Akhavan Sales' poem 


Faramarz

همش تقصیر این فرامرزه!

Faramarz


ماندا،

خیلی ممنون از کامنتت! اگر کار دیگری هم در دوران جوانی و بعد از جوانی کردی، اونها را هم اینجا بگو و تقصیرشوهم بذار گردن من!
دوستان دیگر هم همینطور!
آب که از سر گذشت چه یک وجب، چه صد وجب!
من همش چوب ساده دلیمو میخورم!