Ali Abdolrezaei

 

 

Author: Ali Abdolrezaei

Translator: Abol Froushan

 

Having not died under kicks and cuffs, I sprang out of sleep 

I was shouting at my spouse

though what sleep   or even which  spouse?

I am dreaming again

Love was the sunlight on the rift of our rafters

 

and loneliness, the night wanderer wetting the wall at the end of the alley

I am bleary again

 

She is dying! The madness is dying!

 

The night had an untouched sky

And 'I love you' was always lost in grandma's stories

she used to take nightly walks in herself with me

The girl died in a bad way, poor thing!

I'm still counting the overhead wires

its birds flown out of your dream

you pointlessly pursue the stone

A finished man 

who finished no job and was the eldest son of all the world's whores

I don't deny was me!

I am alone with my own hands

although I've fallen this low

Hey pinnacle, I have plodded your paths and won't come back!

Her eyes sat firmly in her face

and her hands still waving bye bye  in my memories

the Boeing wing was slowly lifting off

they put no parachute on my shoulders

and chucked me out the porthole

some place beneath the clouds the wind plucked my eyelids

I have to try very hard to blink

one two three four

and count to a thousand

 

You should try hard in this hide-and-seek

and run like a dog after other dreams

Black and white films are out of fashion

you're no longer the actor in whose eyes girls tore their blouse

you're no longer the poet...

I wish a girl would whisper quietly in my ear

to bring out the big man dreaming himself in me on a date

I wish she would come from the front and … from behind

 

She came

The truth torn to pieces, tattered, came dishevelled

I had only guessed in the street

you confessed

then it too turned dark   something between the moon and me

 

Everything was ersatz             whatsoever

Bad song         bad guitar        and bad bad dances   

I did not dance           you were not there

half way down the route I had lost in dreams

love was coming from a thousand directions    you from the back alley   just!

You were the street     that we passed by each other very quickly

I was Zampano           Sorry    I am!

Anywhere I set foot chins wag that the lunatic has come back

Gelsomina on route eleven! Moonlighting till eleven!

In reverse of me who was the driver of the torso

Behind you the woman who spent life in a tent, is standing

Always walking in herself with me

You run away from everyone     you won't marry me

Shut up!   Even if I were a leach   I wouldn't leach like you  Bitch!

Zampano, crazed and the film, finished and the one next to me, not there, me too sapped to beg her to stay, she left!

Holding the film's heroin's hand with both hands the director pulled her out of the screen! Mid stage, takes a hand in her lines a little, then slaps the rapture of the audience!

She's dying   the mad girl is dying  do you see that? 

Federico Felini shouts out in the loud

I am alone with my hands

and life is meaner than the grocer at the top of your alley

to let you travel in my bosom again

so happiness...      Ugh!

Today too is the yesterdays of the envy that I'll burst with tomorrow

Women always finished in my hands

How much love lay waiting in my chest

Me in love with her....  Sorry!

I was in love with you

though you gave up acting mid-film

and wiped the moon off my sky

rumour had it    the guy can play a thousand acts

what did they know   the poet is the man always in the window

who the pedestrians always sidewind in the sidewalks

What did I know!

That night in your eyes I threw a mattress

covertly to pull the curtain, shall I?

I put a foot in your dreams, get up!

It's enough to turn your snores down a little so you say in the loud  Yes   I killed him!

 

The sofa was sitting in the back room

I was stuck on you      desperately

and I had come to leave your whereabouts

whereabouts did you get out of that night?

There was a man outside who doesn't get out of you

A man who doesn't go without you   No    I won't go

Today a girl who was my secretary was saying

Hello!   Ali    Are you in love?

If she asked a year later I would not say no

I have a heart which I lose wherever I take it

and I imitate I'm in love from myself    where is it?

Where on Earth is a woman who has lost her sky?

Is there no one to receive this little empire from me?

Alone they occupy the windows each day

those girls who spread their hearts in the mirror each night

I have another sky

and I beg you to thank the girl who killed me

and be grateful that this crime was to no one's benefit

 

 

 

من زامپانو بودم

 

 

بی آن که مرده باشم زیر مشت و لگد        از خواب می پرم

سر ِهمسرم داد می زنم

اما کدام خواب          اصلا کدام همسر؟

دارم دوباره خواب می بینم

 

آفتاب ِ لبِ بام ِ خانه ی ما بود عشق

و تنهایی     شبگردی مردی      که دیوار تهِ کوچه را خیس می کرد

دارم دوباره تار می بینم

 

داره می میره!          دیوونه داره می میره

 

آسمان دست نخورده ای داشت شب

و دوستت دارم      همیشه در قصه های مادربزرگ گم می شد

شبانه با من در خودش قدم می زد

 

دختره بدجوری مرد...طفلی!

 

هنوز سیم های برق را می شمارم

پرنده هاش    از خواب تو بیرون پریده اند

بیهوده سنگ را دنبال می کنی

مردی تمام     که کاری نکردتمام و     ارشدترین پسر تمام روسپی های جهان بود

کتمان نمی کنم     من بودم!

من با دست های خودم تنهام

گرچه این پایین افتاده ام

ای قله من راههای تو را رفته ام        بر نمی گردم!

 

 

چشمهاش در چهره محکم نشسته بود

و دستهاش     هنوز   در خاطرات من بای بای می کنند

بو یینگ داشت     آهسته بال بر می داشت

چتری به شانه هام      نبستند

و از پنجره پرتم کردند بیرون

جایی زیر ابرها     پلک های مرا باد کنده ست

باید تلاش کنم دوباره چشم بگذارم

یک   دو    سه    چهار

و تا هزار بشمارم

 

باید تلاش کنی در این قایم باشک    

و دنبال خوابهای دیگری سگ دو بزنی

فیلم های سیاه و سفید از مد افتاده ست

تو دیگر آن بازیگری نیستی

که در چشمهاش     دخترها     گریبان جر بدهند

تو دیگر آن شاعری نیس..

 

کاش در گوش من بخواند دختری بآرامی

و مرد بزرگی را که در من خودش را خواب می بیند سر ِقرار بیاورد

کاش از روبرو بیاید و از پشت...

 

آمد

حقیقت تکه پاره شده     ژنده!       ژولیده آمد!

من در خیابان فقط گمان کرده بودم

تو اقرار کردی

بعد هم تاریک شد      چیزی میان ِ من و ماه

 

همه چی الکی بود     هر چی

آوازبد!     گیتار بد!        و رقص ها       بَد بَد!

من نرقصیدم      تو نبودی!

وسطِ راهی که در خواب گم کرده ام

عشق از هزار طرف می آمد      تو از کوچه ی پشتی     فقط!

تو آن خیابان بودی      که خیلی زود از هم گذشتیم

من زامپانو بودم      ببخشید       هستم

 

هر جا که پا می گذارم لب ها تکان می خورند که دیوانه باز هم آمد

جلسومینای در خط یازده!   تا یازده شب کاری!  بر عکس من که راننده ی تن بودم

پشت تو آن زنی که زندگی را زیر چادر سر کرد، ایستاده ست

همیشه با من در خودش قدم می زد

 

تو از همه بیزاری      با هام عروسی نمی کنی

 

خفه!   حتی اگه کنه بودم      مثل تو گیر نمی دادم    پدرسگ

 

زامپانو مجنون و سینما تمام و بغل دستی م نیست، از حال رفته ام که التماس کنم بماند، رفت

دست خانوم توی فیلم را دو دستی گرفته کارگردان ازپرده می کشد بیرون! وسط سِن، توی حرفهاش کمی دست می برد، بعد هم می زند سیلی توی ذوق تماشاچی ها!

 

داره می میره     دیوونه داره می میره       می بینی؟

 

(توی بلند داد می زند فدریکو فلینی)

 

من با دست های خودم تنهام

و زندگی   خسیس تر از بقّال سر ِکوچه ی شماست که بگذارد

دوباره در آغوشم سفر کنی

که خوشبختی...            اَاا..ه!

امروز هم دیروزهای حسرتی ست که فردا می خورم

همیشه زن در دست هایم تمام شد

چقدر محبت که در دلم معطل ماند

من عاشق او... ببخشید!

من عاشق تو بودم

که در این میان پرده وادادی

و ماه را از آسمانی که داشتم پاک کردی

چو افتاده بود    فلانی هزار پرده بازی دارد

چه می دانستند      مرد همیشه پشت پنجره ای ست شاعر

که او را همیشه کج می روند در پیاده رو ها عابران

 

چه می دانستم

در چشم های تو آن شب دُشک انداخته بودم

که پرده را یواشکی پس بزنم      بزنم!؟

در خواب های تو پا کرده ام     پا شو!

کافی ست صدای خُرناست کمی کم کنم تا در بلند بگویی    بله!    من کشتم!

 

کاناپه دراتاق ِپشتی نشسته بود

من گیر کرده بودم در تو      بد جوری

و آمده بودم که از حدودِ تو رفته باشم

تو از کجای آن شب زدی بیرون؟

بیرون ِتو مردی بود که از تو بیرون نمی رود

مردی     که بی تو دیگر نمی رود     نه!     نمی روم

امروز    دختری که منشی ِمن بود     می گفت

 

الو!          علی!        تو عاشقی!؟

 

یک سال ِدیگر اگر بپرسد نمی گویم نه

من دلی دارم       که هر جا می برم گم می کنم

و عاشقم را از خودم تقلید کرده ام       کو!؟

یک زن         که آسمان ِخودش را گم کرده باشد آخرکجاست؟

کسی نیست       این امپراطوری ِکوچک را از من تحویل بگیرد؟

تنها       پنجره ها را اشغال می کنند هر روز

دخترانی که در آینه دل پهن می کنند هر شب

من آسمان دیگری دارم

و از شما می خواهم      از دختری که مرا کُشت      تشکّر کنید

و شکر کنید         که این جنایت به سود هیچکس نبود