Ali Abdolrezaei

‘’Cloud’’

When Night appeared
the shape of time … when it got away… was a spectacle
Facing up from the morning pillow
The day paused a little
Tomorrow didn’t know it has to come
and night that took a bite of light
fell on a piece of apple that came third in the world

Cold sound tumbled down the mountains
and
green clambered up the ravines
and
Man stuck at the cross roads, became pedestrian
in the same path that afterwards led to many
Picked the sun off heads of days one by one 
and hoarded it
so when water became a deluge to
leave the ark to Noah
make the sword a bare necessity
having to discover sulphur
and gunpowder to add to life
still to make no difference

still the day comes 
the night…like a dark cow breaks out of the manger
the day gets lost behind a brown calf
and the nimbus that is the mother of a missing son
revolves round the sky
and keeps looking
not to find a quiet spot
to cry her heart out

...
Translator: Abol Froushan
..........................​...........

‚‘Wolke‘‘

Als die Nacht anbrach
Wie schön war die Form der Zeit als sie entfloh
Oben über dem Morgenkissen
hielt der Tag kurz an
Der Morgen wußte nicht um sein Wiederkommen
und die Nacht die einen Lichtbissen entnahm
fiel auf ein Stück Apfel das in der Welt den dritten Platz einnahm

Ein kalter Ton stürzte die Berge herunter
und Grün kletterte die Felsspalten herauf 
und der Mensch richtungslos an der Kreuzung 
wurde zum Fußgänger
auf dem selben Wege der später zu vielen führte
Pflückte die Sonne von den Köpfen der Tage
eine nach der anderen und lagerte sie ein
Als dann das Wasser zur Sinflut wurde
überließ er die Arche dem Noah
machte das Schwert zur Notwendigkeit
entdeckte den Schwefel 
und fügte Schießpulver dem Leben hinzu
Machte aber keinen Unterschied

Dennoch wird immer wieder Tag
Die Nacht bricht wie eine dunkle Kuh aus dem Stall
Der Tag verschwindet hinter einem braunen Kalb
Und die Nimbuswolke 
welche die Mutter eines verlorenen Sohnes ist
dreht sich im Himmel 
und sucht weiter 
findet aber doch keinen ruhigen Ort
um ihr Herz auszuweinen.

...
German Translator: Christina Ehlers
..........................​..........................

« ابر»

شب که پدید آمد
شکلِ وقت وقتی که در می‌رفت دیدنی بود
تا صورت از سرِ صبح برداشت
روز مکثی کرد
فردا نمی‌دانست که باید بیاید
و شب که قطعه‌یی از روشن خورد
برتکه‌ای از سیب ریخت که در جهان سوم شد
صدای سرد از کوه‌ها سرازیر و سبز از دره سر بالا رفت
و آدم که بینِ دو راهه گیر کرده بود عابر شد 
در همان راهی که بعدها به چند منجر شد
خورشید را از بالای سرِ تک تکِ روزها برداشت و احتکار کرد
تا آب که سرتاسری می شد
کشتی را به نوح بسپارد
شمشیر را لوازمِ زندگی کند
لازم شود گوگرد بیابد
باروت را به آدم علاوه کند
و با اینهمه توفیری نکند
باز بیاید روز
شب … چون گاوِ تاریکی از طویله بیرون بزند
روز پشتِ گوساله‌ای قهوه‌ای گم شود
و ابرکه مادرِ پسر از دست داده‌ای ست
در آسمان چرخ بزند
هی چرخ بزند
و خلوتی پیدا نکند
که برایش سیر گریه کند

...
Author: Ali Abdolrezaei