Javad Yassari

"د" و "ر"

دل سبو دان و شراب عشق را
در سبو کن در سبو کن در سبو

---

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن         
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها        
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن 

شب همگی خوش

هژمیناتور و سوری عزیز

هژمیناتر مرسی از توضیحت.

سوری جان کجا همچین قراری بود که هرکی یه کامنت بده اقای یساری ضرر بخورند؟!
نه خانم ١٠سنت برای هر شعر. نه هر حرفی که من و تو پای لپ تاپ بزنیم!

انصافم خوب چیزیه ها.

ابی جان

‫مخلصیم، این شعر عطار طولانی بود، چسباندنش کمی وقت برد ولی نون خوشمزست... شب شما بخیر

‫شب همه دوستان خوش، ر یادتون نره

ميي درده كه در ده نيست هشيار

چه خفتي عمر شد برخيز و هشدار

ز نام و ننگ بگريز و چو مردان

ز دردي كوزه‌اي بستان ز خمار

چو مست عشق گشتي كوزه در دست

قلندروار بيرون شو به بازار

لباس خواجگي از بر بيفكن

به ميخانه فرو انداز دستار

برآور نعره‌اي مستانه از جان

تهي كن سر ز باد عجب و پندار

ز روي خويشتن بت بر زمين زن

ز زير خرقه بيرون آر زنار

چو خلقانت بدانند و برانند

تو فارغ گردي از خلقان به يكبار

چنان فارغ شوي از خلق عالم

كه يكسانت بود اقرار و انكار

نماند در همه عالم به يك جو

نه كس را نه تو را نزد تو مقدار

چو ببريدي ز خويش و خلق كلي

همي بر جانت افتد پرتو يار

تو هر دم در خروش آيي كه احسنت

زهي يار و زهي كار و زهي بار

چو در وادي عشقت راه دادند

در آن وادي به سر مي‌رو قلم‌وار

زماني نعره‌زن از وصل جانان

زماني رقص كن از فهم اسرار

اگر تو راه جويي نيك بنديش

كه راه عشق ظاهر كرد عطار

مونا جان "م" برای شما "د" لطفا

می‌خواست فلک که تلخ کامم بکشد

ناکرده‌ی می طرب به جامم، بکشد

بسپرد به شحنه فراق تو مرا

تا او به عقوبت تمامم بکشد

Ebi aka Haaji

"M"

نماز مست، شریعت روا نمی دارد

نماز من که پذیرد؟ که روز و شب مستم

مونا جان "د" برای شما "ن" لطفا

در نفی رخت شمع شبی راند سخن

روزش دیدم گرفته کنجی مسکن

ماننده‌ی عاصیی که در روز جزا

با روی سیاه سر برآرد ز کفن

Ebi aka Haaji

جناب امیر حسینی سلام

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی گر مشکلی بود
به گردابی چو میافتادم از غم
به تدبیرش امید ساحلی بود

مونا جان "ت" برای گل روی شما

تا کی ز مصیبت غمت یاد کنم

آهسته ز فرقت تو فریاد کنم

وقت است که دست از دهن بردارم

از دست غمت هزار بیداد کنم

Ebi aka Haaji

Souri Jaan

The first Robaee I found from Vahshi,starting with R was that one,Sorry!!

Ebi aka Haaji

"T"

نرگس مستش هزاران دشنه داشت

لعل سرابش جهانی‌ تشنه داشت

:-) abele??

ebi jaan ? !!!

That one was funny.

I'm kidding ebi, don't do ghahr again, please. You know me. I have a hard way of joking. But your poem was truly nice. Now, I go back to work. C u later. 

سلام "ر" برای شما....ن لطفا

رخسار تو ای تازه گل گلشن جان
کز آبله شبنمی نشسته ست بر آن
لاله ست ولی آمده با ژاله قرین
ماهی‌ست ولی کرده به سیاره قران

Ebi aka Haaji

Salam be hamegi, I've a 10 mn pause, just wanted to say salam!

در من غم بیهودگیها می زند موج
در تو غروری از توان من فزونتر
در من نیازی می کشد پیوسته فریاد
در توگریزی می گشاید هر زمان پر
ای کاش در خاطر گل مهرت نمی رست
ای کاش در من آرزویت جان نمی یافت
ای کاش دست روز و شب با تار و پودش
از هر فریبی رشته عمرم نمی بافت
اندیشه روز و شبم پیوسته این است
من برتو بستم دل ؟
دریغ از دل که بستم
افسوس بر من گوهر خود را فشاندم
در پای بتهایی که باید می شکستم
ای خاطرات مرا با خویشتن تنها گذارید
در این غروب سرد درد انگیز پاییز
با محنتی گنگ و غریبم واگذارید
اینک دریغا آرزوی نقش بر آب
اینک نهال عاشقی بی برگ و بی بر
در من
غم بیهودگیها می زند موج
در تو
غروری از توان من فزونتر

آقاجواد یساری "د" برای شما...

دل زان بت پیمان گسلم می‌سوزد

برق غم او متصلم می‌سوزد

از داغ فراق اگر بنالم چه عجب

یاران چه کنم، وای دلم می‌سوزد

 وحشی بافقی

Ebi aka Haaji

سلام بر دوستان عزیز و همراهان راه!

با تشکر از همهء الطاف شما؛

چون ز نسیم میشود زلف بنفشه پرشکن

وه که دلم چه یاد از آن عهد شکن نمی کند

دل بامید روی او همدم جان نمیشود

جان بهوای کوی او خدمت تن نمی کند

ساقی سیم ساق من گر همه درد می دهد

کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی کند

Salaam bar Vahshi Baafghi's admirers...

I thought since he & Khajou are from my neck of the woods in Iran,I'm the only one who loves them(most of my comments on this blog were their poems)!!you made my day ladies,here is one for you ladies:

وحشی بافقی

فرهاد و شیرین

الاهی سینه‌ای ده آتش افروز

در آن سینه دلی وان دل همه سوز

هر آن دل را که سوزی نیست، دل نیست

دل افسرده غیر از آب و گل نیست

دلم پر شعله گردان، سینه پردود

زبانم کن به گفتن آتش آلود

کرامت کن درونی درد پرورد

دلی در وی درون درد و برون درد

به سوزی ده کلامم را روایی

کز آن گرمی کند آتش گدایی

دلم را داغ عشقی بر جبین نه

زبانم را بیانی آتشین ده

سخن کز سوز دل تابی ندارد

چکد گر آب ازو، آبی ندارد

دلی افسرده دارم سخت بی نور

چراغی زو به غایت روشنی دور

بده گرمی دل افسرده‌ام را

فروزان کن چراغ مرده‌ام را

ندارد راه فکرم روشنایی

ز لطفت پرتوی دارم گدایی

اگر لطف تو نبود پرتو انداز

کجا فکر و کجا گنجینه‌ی راز

ز گنج راز در هر کنج سینه

نهاده خازن تو صد دفینه

ولی لطف تو گر نبود، به صد رنج

پشیزی کس نیابد ز آنهمه گنج

چودر هر کنج، صد گنجینه داری

نمی‌خواهم که نومیدم گذاری

به راه این امید پیچ در پیچ

مرا لطف تو می‌باید، دگر هیچ

Ebi aka Haaji

Yes, dear Hajminator

I think the definition you just gave us is the most accurate. I knew the word besmel az being "the zebh eslaami" but was not sure of its meaning here. And couldn't see the whole meaning of the sentence.

Thank you so much. 

PS: poor Mr Yassari. He has to pay also for our Persian/literature courses :-))

‫ماندا، سوری جان

بسملیم، یعنی کشته شدیم. این کلمهء بسمل را در موقع ذبح کردن بکار میبرند (یاد آوری نام خدا که قربانی از آن اوست).

‫بنظرم اینجا واژه به خود صیاد برمیگردد. یعنی اون شکارچی است که در حقیقت کشته شده نه شکار، (ک‫ه صیاد فکر میکنه کشته). در درازای گهی زین به پشت و گهی پشت به زین است فکر کنم.
‫البته میتونم اشتباه کنم، اگر دوستان نظر دیگری دارند خوشبخت میشم چیزی یاد بگیرم.

besmel

ºبسمل مخفف بسم الله هست و موقع ذبح و قربانی حیوان خوانده می شه. اینجا مقصود از "ما بسملیم" یعنی ما حیوان آماده قربانی شدن هستیم و حتی حیوان تیر خورده شگار شده هم نیستیم.

merci azizam

besmel may not be a verb then, nontheless I'm confused!

Monda aziz

Navak = tir

haman tiri ke baraye shekaar heivanaat estefaadeh mishod. tir v kamaan. Bazi ha ham aan ra "Neizeh" tarjomeh kardan.

The other word "besmel"  I don't know it.

لطفا اگر وقت دارین.....مرسی برای بافقی

(I don't have farsi/farsi dictionary on me right now)

IRANdokht et al - do you know what he means in:

صید ناوک خورده خواهد جست، ما خود بسملیم

 ناو  چه جانوریست؟

مصدر فعل چیه؟

ایراندخت عزیز

ببخشید که من فضولی بیجا می‌کنم. خیلی‌ خیلی‌ معذرت می‌خوام.

میدونم که نباید از طرف دیگران صحبت کنم، ولی‌ فقط چون میدونم که
منوچهر اینجا نیست و احتمالا هم وقت نخواهد کرد که این کامنت ها رو بعدا
بخونه، میخواستم فقط یاد آوری کنم که منوچهر جان بسیار با لغت "خان"
مخالفه و میگه که این لغت خیلی‌ فئودالی هست و خواهش کرده که این لغت رو
جلوی اسم ایشون هیچ وقت بکار نبریم.

با عرض پوزش، دوست عزیز، فقط خواستم یاد آوری کرده باشم. منوچهر خودش
همه دوستان رو "جان" صدا میزنه و این از لطف و صفای بیش از حد این انسان
والی‌ مقام هست. من شخصا برای ایشون یک احترام فوق العاده‌ای قائل هستم.

لطف همگی‌ زیاد، تا به زودی.

ایراندخت جان مرسی، من اسم وحشی بافقی را هم دوست دارم.

آره امروز صبح دیدم دیشب چه غوغایی کرده بودید.  خوش بحالتون.  من با اینکه ساعت ۳ خوابیدم (کار داشتم) ولی به مشاعره نرسیدم، حیف.  از طرفی اونجور که می گی آقای عوض نیا از حافظه می نوشته، خوب پس کلک می زده.  خوب باید می گفتین از حافظه قبول نیست!. 

تا دم از شام سر زلف تو هر جا بزند       با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

من از این طالع شوریده برنجم ورنه       بهره مند از سر کویت دگری نیست که نیست

از خیال لب نوشین تو ای چشمه نوش     غرق آب و عرق اکنون شکری نیست که نیست

آب چشمم که برو منت خاک در توست        زیر صد منت او خاک دری نیست که نیست

از وجود اینقدرم نام و نشانیست که هست       ور نه از ضعف در آنجا اثری نیست که نیست

شیر در بادیه عشق تو روباه شود       آه ازین راه که در وی خطری نیست که نیست 

Mehrnaz jan az Bafghi bood

دیشب جات خالی‌ بود  مهرناز جان

سرعتمون زیاد شده بود چون منوچهر خان از حفظ شعر میگن ؛-)

یاد او کردم ز جان سد آه درد آلود خاست
خوی گرمش در دلم بگذشت و از دل دود خاست
چون نفس امشب فرو بردم جدا از صبح وصل
کز سر بالین من آن سست پیمان زود خاست
دوش در مجلس به بوی زلف او آهی زدم
آتشی افتاد در مجمر که دود از عود خاست
از سرود درد من در بزم او افتاد شور
نی ز درد من بنالید و فغان از رود خاست
گر چه وحشی خاک شد بنشست همچون گردباد
از زمین دیگر به عزم کعبه‌ی مقصود خاست

IRANdokht

سوری جان، ایراندخت جان

سوری جان من هم عاشق این شعرم که مادرم همیشه می خواند که ما هم این طریقت را یاد بگیریم ولی انگار من شاگرد سربهوایی هستم !

ایراندخت جان این چقدر زیبا  بود.  تا مورچه خانم نیومده پس من دست کار بشم  !  

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد بگزاف     مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

اجرها باشدت ای خسرو شیرین حرکات   گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی 

Mehrnaz aziz, salam

you don't know how much I love this special poem of Hafez

!This is almost my doctrine for me, how to lead my life

Hafez is really a prophet!!! Thank you so much for having made my day honey

Guys, you are all fabulous. What a treat to be here. But I am very busy today and also tonight. Less participation, more enjoying in silence

Keep up your great job dear all

: I love those lines

وفا كنيم و ملامت كشيم و خوش باشيم          كه در طريقت ما كافريست  رنجيدن‏
به پير ميكده گفتم كه چيست راه نجات           بخواست جام مي و گفت عيب پوشيدن
عنان به ميكده خواهيم تافت زين مجلس            كه وعظ بي‏عملان واجبست نشنيدن  ‏

salam Mehrnaz joon!

ناتوان موری به پابوس سلیمان آمدست
ذره‌ای در سایه‌ی خورشید تابان آمدست

IRANdokht

سلام جناب یساری عزیز!

ماندا جان از وحشی گفت حالا من هی‌ شعر‌های وحشی بافقی رو پست می‌کنم...الف بدین لطفا

منع مهر غیر نتوان کرد یار خویش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خویش را
هر نگاهی از پی کاریست بر حال کسی
عشق می‌داند نکو آداب کار خویش را
غیر گو از من قیاس کار کن این عشق چیست
می‌کند بیچاره ضایع روزگار خویش را
صید ناوک خورده خواهد جست، ما خود بسملیم
ای شکار افکن بتاز از پی شکار خویش را
با تو اخلاصم دگر شد بسکه دیدم نقض عهد
من که در آتش نگردانم عیار خویش را
باده‌ی این شیشه بیش از ساغر اغیار نیست
بشکنیم از جای دیگر ما خمار خویش را
کار رفت از دست ،وحشی پای بستی کن ز صبر
این بنای طاقت نااستوار خویش را

IRANdokht