KARAMANIA

-شبی در حال مستی تكيه بر جای خدا كردم

-در آن يك شب خدايا من عجايب كارها كردم

-جهان را روی هم كوبيدم از نو ساختم گيتی

-ز خاك عالم كهنه جهانی نو بنا كردم

-كشيدم بر زمين از عرش، دنيادار سابق را

-سخن واضح تر و بهتر بگويم كودتا كردم

-خدا را بنده ی خود كرده خود گشتم خدای او

-خدايی با تسلط هم به ارض و هم سما كردم

-ميان آب شستم سهر به سهر برنامه پيشين

-هر آن چيزی كه از اول بود نابود و فنا كردم

-نمودم هم بهشت و هم جهنم هردو را معدوم

-كشيدم پيش نقد و نسيه، بازی را رها كردم

-نمازو روزه را تعطيل كردم، كعبه را بستم

-وثاق بندگی را از رياكاری جدا كردم

-امام و قطب و پيغمبر نكردم در جهان منصوب

-خدايی بر زمين و بر زمان بی كدخدا كردم

-نكردم خلق ، ملا و فقيد و زاهد و صوفی

-نه تعيين بهر مردم مقتدا و پيشوا كردم

-شدم خود عهده دار پيشوايی در همه عالم

-به تيپا پيشوايان را به دور از پيش پا كردم

-بدون اسقف و پاپ و كشيش و مفتی اعظم

-خلايق را به امر حق شناسی آشنا كردم

-نه آوردم به دنيا روضه خوان و مرشد و رمال

-نه كس را مفتخور و هرزه و لات و گدا كردم

-نمودم خلق را آسوده از شر رياكاران

-به قدرت در جهان خلع يد از اهل ريا كردم

-ندادم فرصت مردم فريبی بر عباپوشان

-نخواهم گفت آن كاری كه با اهل ريا كردم

-به جای مردم نادان نمودم خلق گاو و خر

-ميان خلق آنان را پی خدمت رها كردم

-مقدر داشتم خالی ز منت، رزق مردم را

-نه شرطی در نماز و روزه و ذكر و دعا كردم

-نكردم پشت سر هم بندگان لخت و عور ايجاد

-به مشتی بندگان آْبرومند اكتفا كردم

-هر آنكس را كه ميدانستم از اول بود فاسد

-نكردم خلق و عالم را بری از هر جفا كردم

-به جای جنس تازی آفريدم مردم دل پاك

-قلوب مردمان را مركز مهر و وفا كردم

-سری داشت كو بر سر فكر استثمار كوبيدم

-دگر قانون استثمار را زير پا كردم

-رجال خائن و مزدور را در آتش افكندم

-سپس خاكستر اجسادشان را بر هوا كردم

-نه جمعی را برون از حد بدادم ثروت و مكنت

-نه جمعی را به درد بی نوايی مبتلا كردم

-نه يك بی آبرويی را هزار گنج بخشيدم

-نه بر يك آبرومندی دوصد ظلم و جفا كردم

-نكردم هيچ فردی را قرين محنت و خواری

-گرفتاران محنت را رها از تنگنا كردم

-به جای آنكه مردم گذارم در غم و ذلت

-گره از كارهای مردم غم ديده وا كردم

-به جای آنكه بخشم خلق را امراض گوناگون

-به الطاف خدايی درد مردم را دوا كردم

-جهانی ساختم پر عدل و داد و خالی از تبعيض

-تمام بندگان خويش را از خود رضا كردم

-نگويندم كه تاريكی به كفشت هست از اول

-نكردم خلق شيطان را عجب كاري به جا كردم

-چو ميدانستم از اول كه در آخر چه خواهد شد

-نشستم فكر كار انتها را ابتدا كردم

-نكردم اشتباهی چون خدای فعلی عالم

-خلاصه هرچه كردم خدمت و مهر و صفا كردم

-زمن سر زد هزاران كار ديگر تا سحر ليكن

-چو از خود بی خود بودم ندانسته چه ها كردم

-سحر چون گشت از مستی شدم هوشيار

-خدايا در پناه می جسارت بر خدا كردم

-شدم بار دگر يك بنده درگاه او گفتم

-خداوندا نفهميدم خطا كردم ....