WOMEN, MEN

Iranian-Women Stereotypes [VIDEOS]

You wanted to know what the source is for some of the stereotypes against Iranian women; I provided a list of links to videos and news stories below that are topical to your question. And I am sure if you start searching the web you will find that the internet is full of much more controversial content regarding Iranian women.

The second point is that I asked some people non-Iranians and Iranian whether they would be willing to fight against these stereotypes: that's where the source of information came from. Also, SOME Iranian men said that Iranian women have turned male-bashing into a sport and that they were not going to help, and that it was unrealistic to expect it under the circumstances. In other words, some Iranian men are no longer willing to defend Iranian women because of the chronic slander.

//www.youtube.com/watch?v=Ln2LbmT4sqY&feature...

//www.youtube.com/watch?v=ndxH2jZkSWo

//www.youtube.com/watch?v=F5gDpar7AoI&feature...

//www.youtube.com/watch?v=wwHpOOLvfuw&feature...

//www.youtube.com/watch?v=388A6D_MxWc&feature...

//www.youtube.com/watch?v=0uom8uTLXms

//www.fraudmarriage.com/rare_annulment_grante...

//www.youtube.com/watch?v=J1B0DoBSduo

//www.youtube.com/watch?v=HW4y7WamgFE

//www.youtube.com/watch?v=IdF-_LVJZr4

//www.youtube.com/watch?v=3RiSKGq0ZGM

//www.renewamerica.com/columns/kouri/070319

Disappointing...

Disappointing...

kemalmajor

Quite a list you come up with here  .. LOL

Question

Are these  Americans, Europeans, and Canadians that you refer to your buddies at the local bar who have been dumped by Iranian women?

Frank Talk About Some Iranian-Women

The subset of Iranian women who engage in chronic male-bashing – will in all likelihood never be able to return to Iran and/or will not be welcome if they do. Moreover, they will also alienate men in the Diaspora: so they face a double-whammy. This is their choice, but the sad part is that they are teaching young girls to emulate them and inadvertently making others into permanent exiles and undesirable friends. By the time individuals like this find themselves alone, divorced 3 times, and taking cupboards full of medication to stay “happy,” it will be too late for them.

In a few generations the size of the Iranian Diaspora will shrink and people will become assimilated.

The chronic male-bashers, also fail to realize that through their own behavior they are making themselves famous for reasons people view as wholly negative; and these reputational effects will haunt them in the Diaspora. I recently asked a group of Americans, Europeans, and Canadians what the stereotypes of Iranian women are in the Diaspora, and I roughly got this list:

1. chronic male-bashing,
2. narcissistic gossiping;
3. green card fraud;
4. drunken behavior;
5. slutty behavior;
6. alimony fraud;
7. habitual lying / manipulative;
8. selfishness;
9. addicted to plastic surgery;
10. materialistic.

To be clear, these are not my words.

The other trend I noticed in Iran, is that Iranian men are starting to gravitate towards marrying non-Iranian women, citing some of the same sorts of complaints. One said, 'send the women from Tehran who chronically complain to Afghanistan and send the women from Afghanistan to Tehran.' In other words, attitudes are hardening.

I’m not suggesting that these attributes are true for all Iranian-women – and I would hate to think they are. But I am suggesting that both men and women need to take a more positive approach to each other.

You don’t want to find yourselves in the position of knowing you can’t return to Iran and that you’ve made each others’ lives in the Diaspora hell.

شادی امين: نگاهی به هجمه روزهای اخیر در دفاع از مردانگی و سالاری

ضرورت مسئولیت پذیری

نگاهی به هجمه روزهای اخیر در دفاع از مردانگی و سالاری

پنجشنبه ۹ ارديبهشت ۱۳۸۹ - ۲۹ آپريل ۲۰۱۰

شادی امين

سرکوب گران در حفظ جایگاه خود پافشاری کرده و از پذیرش هر گونه مسئولیت عملکرد خویش سر باز می زنند. این انرژی ای از ما می گیرد که جای دیگری می توانیم بهتر از آن استفاده کنیم... "اودری لرد"

شادی صدر در وبلاگش مطلبی نوشت تحت عنوان "سوزنی به آقایان" (1) که در آن به سخنان امام جمعه تهران در مورد زلزله و نقش زنان اشاره دارد. البته من آن روز که این مطلب را خواندم اصلا فکر نمی کردم که "آقایانی" تا این حد متحد، به کمپین "ضد سوزن" بپیوندند و با انواع و اقسام روش ها به مقابله با این نوشته بپردازند. اما از سوی دیگر می بینم که این اتفاق طبیعی است. همانقدر که کمپین "روسری سر کردن" مردان در دفاع "از مردانگی مجید توکلی" طبیعی بود.حتما یادتان می آید. آری البته که دیگر حرفی از مجید توکلی نیست. کمپینی برای آزادی او نیست و دیگر ... هدف آن کمپین مقابله با "تحقیر مردان با لباس زنانه" بود. مردانی روسری سر کردند و در انظار علنی کردند و گفتند" پوشش زنانه تحقیر نیست!" حجاب را پوشش زنانه نامیدند و با عکس های کریه خود بار دیگر برای ما این پرسش را مطرح کردند که اولا از کی تا به حال روسری لباس زنانه شده است؟ حجاب ی که بخش اعظم زنان ایرانی به اجبار به آن باید تن دهند و دهها قانون و مجازات برای مقابله با آن وضع شده است. عده ای از مادر و همسر خود مایه گذاشتند. شال سبزی را به عنوان دفاع از جنبش "سبز" در جلسه ای بر گردن انداختند و گفتند از کمد همسرشان آن را یافته اند .(2) و وقتی کمپین مقابله با "تحقیر زنانه پوشی" را برای مجید توکلی دیدند، همان شال سبز را به عنوان روسری مادر مرحوم شان به خورد ما می دهد. (3)

اینها تنها نمونه هایی از دروغ و تظاهر به حمایت از حقوق زنان است . سی سال حجاب اجباری باعث نشد که 10 در صد این آقایان به تحقیرهر روزه زنان اعتراض کنند. حتی بیانیه ای بدهند! امروز هم همین است. یک فرد فمینیست مدافع حقوق بشر کمی از یک موضوع سیاسی اجتماعی مجرد فراتر رفته و به نقش مردان در حفظ و تداوم مردسالاری در این جامعه انگشت گذاشته و خواهان مسئولیت پذیری مردان و نقش آنها در تحکیم این مناسبات شده است. بسیاری تلاش کرده اند که با نصیحت های برادرانه! او را از راهی که میرود باز دارند. عده دیگر با روش های تهدید و آبنبات او را دعوت به عذر خواهی از مردان می کنند. عده دیگر شمشیر را از رو بسته و تمام اعتبار اهداییشان به ایشان را پس گرفته اند! و عده ای با لحنی مملو از تحقیر و تهدید "نگرانی خود را از خراب شدن پل های همدلی" بین زنان و مردان ابراز کردند.

اما آیا ما فمینیست ها اعتبارمان را از این جامعه مردانه میگیریم و یا اعتبار هر فمینیست آنجایی محک میخورد که در مناسبات نابرابر موجود بر علیه این نابرابری ومدافعان آن و کسانی که در آن ذی نفع هستند بایستد. آخر دوستان عزیز! فمینیسم یک مقوله تولیدی کلاس های درس دانشگاهی نیست. فمینیسم موضوع زندگی و مبارزه میلیونها زن در هر لحظه است. اعتبار خانم صدر و دیگر فعالین و مدافعان واقعی حقوق زنان از میزان ایستادگی شان در کنار این زنان است که حاصل میشود. خانم صدر اعتبار خود را از مبارزه اش در دادگاه ها ی جمهوری اسلامی برای مقابله با سنگسار و در دفاع از زنان مورد خشونت واقع شده میگیرد. همانطور که فعالین دیگر حقوق بشر نیز اعتبارشان از مبارزه شان برای دفاع از قربانیان نقض حقوق بشر معنا میدهد.

این پاسخ ها اما بوی تعفن هم می دهند. آنجایی که فردی که مشکلات جنسی خود را هم بر گردن زنان می اندازد و می نویسد:" برای مثال یک لحظه یک فضای یک پاساژ در تهران را به یاد بیاوریم که تحت تاثیر این فضای اخلاقی و بسته از طرف دیگر بشدت شهوانی و تشنه است و هر نگاه دختر و پسری به هم برای گفتن هزار فانتزی و حرف است و به ناچار به دنبال لخت کردن سریع همدیگر هستند و یا اینکه بخواهد بداند آن دیگری چی میخواهد. زیر حجابش چی نهفته است. در یک لحظه کوتاه و در زیر ترس و هراسهای شدید اخلاقی و گشت ارشاد و غیره بایستی این پسر و دختر به بیان تمناها و نیازهای انسانی خویش بپردازند. چه انتظاری می‌توان داشت که آنگاه این تمناورزی به شکل خشن، بی‌مرز و شتابزده باشد." (4)

و یا دیگری که مینویسد:" ما با ساختارِ ویران و مسمومِ و گندیده ی یک جامعه ی پُر از تضاد روبروئیم، نه با پسرِ ناآگاهِ متلک گوی حاج جبار، که تلنگری اخلاقی به او زنیم تا "آدم شود" و دست از "دختربازی" بردارد. با خانه ای روبروئیم که از پای بست ویران است، و این "متلک گویانِ مزاحم" نیز، قربانیانِ همان ویرانه اند. (می دانم که زنان قربانیانِ مضاعف اند؛ می دانم). (5) و بار دیگر قاتل و آزار جنسی دهنده به کودکان و متجاوز و ... و در اینجا "متلک گویان مزاحم" همه به عنوان قربانیان جامعه مردسالار و یا سرمایه داری مورد عفو قرار می گیرند.

این مردان کنار ما

تمام حملاتی که به ایشان شده است در یک نکته مشترک است. ایشان از چهار چوب پذیرفته شده بحث حول حقوق زنان فاصله گرفته و به قول معروف "بچه را به نام صدا زده است". ما بایستی تعریف ایشان از فمینیسم را اجرا کنیم. کلی گویی کنیم. دائم از لغو قوانین تبعیض آمیز حرف بزنیم و برای مردان مدافع این خواسته ها گل بفرستیم و از "همدلی اشان" قدردانی کنیم و نگوییم که بیخ گوشمان، زن همسایه هر شب از آقای مهندس کتک می خورد. نگوییم که آقای علی آ. در نورنبرگ دست زنش را شکست تا بدون اجازه او دیگر از خانه خارج نشود. تا نگوییم که شاهرخ ق . در فرانکفورت و کلن متهم آزار جنسی به سه کودک است و در دو دادگاه هم محکومیتش اثبات شده است. تا نگوییم که حمید رضا ف. در فرانکفورت به دختر12 ساله دوست دختر آلمانی اش تجاوز کرد و این دختر اکنون معلول است. (6)

تا نگوییم که دکتر مرتضی م. در آمریکا به دو زن از بیماران خود ازار جنسی روا داشت و به آنها تجاوز کرد و البته از صاحب نظران عرصه سیاست است. تا نگوییم که آقای یوسف از مسئولین کمیته کردستان فلان جریان به آذربایجان می رود تا زنی به قول خودش" نجیب" بگیرد. تا نگوییم که فرزاد ج. که در یکی از سایت های به اصطلاح "روشنگر" می نویسد و به اعتراف دو شاهد در کودکی از سوی او مورد آزار جنسی قرار گرفته اند و علی رغم تذکرات ما همچنان در این سایت صاحب ستون است. تا نپرسیم که اگر زنانی هستند که به "خانه های امن زنان" می روند، طعم تلخ تجاوز و تحقیر را تجربه می کنند، پس مردان عامل این رفتارکیستند؟

این مردان وجود خارجی دارند. با ما می نشینند. با ما دست می دهند. در برنامه های ما شرکت می کنند. گاها برای ما هم کف میزنند. باور کنید که متجاوزین و مدافعان این نظام ضد زن قیافه های عادی دارند. شراب می خورند و به سینما می روند. بحث سیاسی می کنند و به اتاق های پالتاک سر میزنند. اینها وجود خارجی دارند. مبارزه ما علیه کل این مناسبات و برای کوتاه کردن دست اینان از زندگی زنان نیز هست. آیا دلیلی برای خرده گرفتن شما هست؟ شما که تجاوز به فرزند خود را بر نمی تابید، چرا وقتی ما زنان از عاملان آن سخن میگوییم بر آشفته میشوید؟ به نظرم اینجاست که ترس از ترک خوردن این مناسبات معلوم می شود. شما نگران حرف های شادی صدر نیستید. شما از این می ترسید که هر زنی در اطراف شما یاد بگیرد که شما و رفتارتان را از موضع میزان احترامتان به حقوق زنان زیر ذره بین بگیرد. رفتار شما با همسرتان، دخترتان و زنان هم سازمانی تان.

جالب است که بسیاری از شورشیان علیه این مطلب از نسلی هستند که ادعای مدرنیسم و قطع بند نافشان از مناسبات مرد سالارانه را دارند. ولی در پرت و پلا گویی و فحاشی تا آنجا رفتند که به شخصی ترین توهین ها نیز دست زدند. برخی از زنان نیز برای عقب نماندن از قافله سالارمردان خود، و برای جلب حمایت مردان نوشتند و خود را با مردان/ شوهران/ دوست پسرهایشان در یک جبهه قرار دادند. و چقدر همه ما این شرم زنان را میشناسیم که به جای طرح رسای مناسبات نابرابری که بر زنان اعمال میشود، به دفاع از مردسالاری می پردازند. اینان با اینکار به این توهم دچار می شوند که در قدرت مردان سهیم می شوند.(7)

بسیاری خانم صدر را دعوت کرده اند که به عنوان "حقوقدان" در همان حد مباحث حقوقی بماند!!! کاری به کار کسانی که از مردسالاری و پدرسالاری سود می برند نداشته باشد! و فراموش می کنند که اتفاقا ایشان بنا به اقتضای شغلش بایستی عمق این مناسبات و رنج "لیلا" و "مکرمه" و "راحله" ها را دیده و حس کرده باشد.

همه ما این اندرزهای کارشناسانه را شنیده ایم. همه ما ایجاد جو رعب و وحشت و در عین حال نصیحت های برادرانه- پدرانه را تجربه کرده ایم . که سعی می کنند ما را از میدان چنین مبارزه ای دور نگه دارند. البته استدلالشان این است که این درگیری ها در "شان و منزلت" ما نیست.

تناقضات و پاسخ ها

و این بار در کمپین "ضد سوزن" آن دیگری در مقاله ای نوشت:"در همین جامعه است که مرد مردسالار تربیت می شود و زن نیر مردسالار تر از مرد. زیرا که زنان در جامعه ی مردسالار چیزی نیستند جز مادران فردا و مادران بازتولید کننده و آموزش دهنده ی اصلی ارزش های جامعه هستند. " (8)

و البته این همه را در نقد خانم صدر نوشت تا بگوید "یک کاسه کردن مفهومی" غلط است. و خود همه زنان را "یک کاسه" کرد و نوشت:" و زن نیز مردسالار تر از مرد!!!" اما صدای هیچ زنی از این همه تعمیم دادن که این فقط یک مثال آن بود در نیامد! واقعا شما مخالف یک کاسه کردن هستید یا مخالف زیر سوال بردن رفتار کریه و جنسیتی بسیاری از مردان.؟ راه دور نرویم. در همین اروپا که کسانی فکر میکنند ایرانیانش تافته جدا بافته هستند و مردانش همه شسته و رفته! من تا کنون به عنوان روزنامه نگار، ناظر در سه دادگاه علیه آزار جنسی کودکان بوده ام که مردان مدعی مبارزه علیه رژیم و ایرانی و مدعی دفاع از حقوق زنان عاملین ان بوده اند که یا با اعتراف خود و یا با مدارک قوی حکم محکومیت آنها صادر شده است. اما اگر در مورد ازار جنسی کودکان حرف بزنیم فوری به ما میگویید: "زنانی هم هستند که با بچه ها چنین رفتاری دارند." آقایان گرامی! طبق آمار دادستانی آلمان نود و هشت ونیم در صد موارد آزار جنسی از سوی مردان صورت میگیرد. آنهم مردان فامیل، پدر، برادر، عمو، دایی و ... و اکثر قربانیان نیز دختر بچه گان هستند. اما شما بلافاصله ما را به زنان دستیار مردان ارجاع میدهید تا فراموش کنیم که فاجعه در آنجایی نهفته است که 98 در صد قربانیان از آن رنج می برند. شما دائم مشغول منحرف کردن ما از اصل موضوع هستید!

امروز هم به جای پذیرش متلک به عنوان یک خشونت جنسی و کلامی، و مسئولیت هم جنسانتان در اجرای آن ، دست هایتان را بالا گرفته اید که زنان خودشان میخواهند! و میگویید:" در چنین جامعه ای آن قدر که مردان اش از گفتن متلک احساس قدرت می کنند زنان اش نیز از این که در عمرشان در خیابان به آن ها متلک گفته نشده احساس شرم ساری و ناتوانی در جلب توجه مردان می کنند." (9) و هیچکس هم به ایشان ایراد نمیگیرد که این حکم را از کجا آورده ای و از طرف مجموعه ما زنان حرف میزنی؟

راه مبارزه با مرد سالاری و کمپین های مردان

دوستان گرامی! راه مبارزه با مردسالاری، پیوستن به کمپین های زنان نیست. شما اول به نقد کثافات جامعه مردسالار همت کنید. قلمتان را به کار اندازید و علیه قتل های به اصطلاح ناموسی بنویسید!بسیاری از شما به دنبال دختر باکره پس از بیست سال زندگی در اروپا و آمریکا، پاس های ایرانی خود را از سفارت جمهوری اسلامی میگیرند، یک سر به ایران می روند و با یک دختر به قول خودشان"صفر کیلومتر" بر می گردند تا با او هر آنچه میخواهند بکنند. بسیاری از این زنان "پُستی" که البته با هزار امید و برای فرار از آن جهنم و به خاطر وعده های دروغ شما و در جست و جوی زندگی بهتر به اینجا می آیند ، پس از چند ماه و تحمل کتک و انواع خشونت به خانه های زنان پناه می آورند! چند نمونه میخواهید؟

بله همه مردان خشونت نمی کنند و قتل نمی کنند و به کودکان آزار جنسی نمی رسانند. اما کجاست کمپین شما علیه ازدواج اجباری دختر بچه گان در 9 سالگی؟ کجاست کمپین شما علیه ممنوعیت حق طلاق برای زنان؟ کجاست کمپین شما برای مقابله با خشونت در خانواده؟ کجاست کمپین شما برای مقابله با حق ارث دو برابر برای مردان؟
سالهاست به مسئله فحشا در ایران اشاره میشود و در بحث ها دائم آمار اینان ذکر میشود. کمتر کسی به مشتریان آنها و خشونت و ظلمی که این مشتری ها بر این زنان می کنند اشاره می کند. کجاست کمپین شما علیه فروش زنان و دختران؟
"زنان خود مقصرند"

همه اینان از مرد سالار بودن زنان گفتند و از ما خواستند که نگاهی به خودمان بکنیم و ببینیم ما در تربیت کودکان و در تقویت ناموس پرستی تا چه حد دخیل هستیم و این استدلال خفیف را تا آنجا پیش بردند که یکی از این مدافعان شرمگین جامعه مردسالار نوشت:" ... با این نگاه اخلاقی و یکطرفه نمی‌تواند پی ببرد که که چرا در روابط ناموسی ایرانی در نهایت این مادر است که چاقو را در دست برادر میگذارد که خواهرش را بکشد، یا همراه پدر این کار را می کند. زیرا این مادر است که در واقع « نماینده ناموس و تبلور ناموس» است، پدر « اجراکننده ناموس و فرمان ناموسی» است." (10)

و این مدعی العلوم با اینکه در آلمان زندگی می کند نمی فهمد که خشونت بر علیه زنان و قتل زنان تنها امری "ناموسی" نیست. کنترل بر جان و روان زنان از سوی مردان است که به این خشونت منتهی میشود. هشتصد زن تنها طی سال 1993 در آلمان توسط مردان خانواده و شوهرانشان به قتل رسیدند. ایشان با یک چرخش قلم قتل زنان را به عنوان امری جهانی از سوی مردان به "چاقویی که مادر در دست برادر" میگذارد تقلیل می دهد تا بوی تعفن این جنایت علیه زنان بلند نشود و باز زنان از سوی مردان متهم درجه یک قلمداد شوند.

و هیچ زنی علیه ایشان نمینویسد. چرا که متاسفانه ما هنوز در دفاع از منافع خودمان هم ضعیف هستیم. هنوز مرعوب مردسالاری می شویم. هنوز مقالات این مردان توسط فعالین به اصطلاح جنبش زنان در فیس بوک لینک داده میشود.

روشنفکران و مسئولیت پذیری

ما فقط میگوییم مردسالاری مقوله ای انتزاعی نیست. و باید فمینیست ها به وضوح به نقد این مناسبات و چالش دائم با مردان اطرافشان بپردازند. نمی شود علیه مردسالاری و مذهب و مناسبات استثمار گرایانه ادعای مبارزه داشت و فراموش کرد که هنوز هم بسیاری از مردان روشنفکر چه در ایران و چه در خارج از کشور پس از فراغت از کا ر روزانه به علائق خود، مطالعه ، ایننترنت، جلسه، دیدار با دوستان و یا استراحت می پردازند، در صورتی که زنان ایشان در اکثر موارد بایستی به پختن شام، ردیف کردن وضع بچه ها، مرتب کردن خانه و ... بپردازد. بی دلیل نیست که وقتی آقایی میگوید من در عمرم متلک نگفته ام و آزار جنسی هم به کسی نرسانده ام (11)

و ما هم می پذیریم، هنوز این سوال باقی میماند که همسران این مردان"معروف" کجایند؟ فرزندان اینان هنگام سفر های شان برای انجام سخنرانی و کار های "مهم" نزد چه کسی مانده اند؟ تقسیم کار جنسیتی در خانه های روشنفکران ما تا کجا نقض شده است؟ برای ما از استثنا ها نگویید. به ما نشان دهید که این منش به یک رویه در بین مردان ایرانی روشنفکر بدل شده است. می بینید که بله "خانه از پای بست ویران است" و خرابی اش بیش از هر کس بر سر زنان می ریزد. و تا صدایمان بلند میشود باز با جمله تکراری ای روبرو میشویم که:" این یک امر فرهنگی است و زنان هم در باز تولید آن دخیل هستند." این ادعا اولین بار از سوی خود جنبش فمینیستی مطرح شده و زنان را به نگاه و نقد خودشان فرا میخواند. اما شما این حقیقت را باز هم برای رفع مسئولیت از دوش خود به کار میگیرید.

اما این فاکت مهمتر از همه به سیندروم رابطه زن و مرد بر پایه دگر جنس گرایی اجباری، خشونت و قدرت مردان نگاه دارد . فمینیست ها تحلیل مشخص خود را از چرایی شرکت زنان به عنوان دستیار مردان در سرکوب و به انقیاد کشیدن زنان نقد دارد. حفظ منزلت اجتماعی در جامعه مردانه یعنی پذیرفته شدن از سوی مردان. ترس و نگرانی از مورد غضب واقع شدن و همکاری با مردان. نا آگاهی. خشم و روا نداشتن زندگی بهتر برای زنان نسل بعد (کنترل عروس خانه و ...) که البته با تشویق مردان هم روبرو می شود. دستیاری با همسران برای سرکوب دختران، برای حفظ جایگاه خود. ترس از طرد شدن در اجتماعی که به شدت با قواعد مردانه زنان را می سنجد. و دهها عامل دیگر که از حوصله این نوشته خارج است.

فمینیست ها و نگاه مردمحور برخی از زنان

البته از نگاه این مردان، زنان آزادند هر چه میخواهند بگویند به شرط آنکه در پایان بگویند:" اما من خودم در اطرافم مردانی می شناسم که می شود بیش از بسیاری از زنان به آنها اعتماد کرد." و یا این جمله معروف برخی از زنان که به مزاج مردان هم خوش می آید را تکرار کنند:" من فمینیست هستم ولی مردان را دوست دارم و با آنها راحت ترم."

نه آقایان! من فمینیست هستم و تنها میتوانم با مردان و زنانی سخن بگویم و همراهی کنم که در عمل صف خود را از سرکوبگران(در عرصه سیاست و قدرت) و سرکوبگران زنان جدا کرده باشند. تلاش ما برای این است که مردان کمپین های متعددی راه بیندازند و بگویند که تجاوز به زنان و کودکان را محکوم می کنند و خواهان جرم جنایی شناختن این عمل هستند. که بگویند مادامی که ارث ملغی نشده است ما از ارث برابر با خواهرانمان دفاع میکنیم. که بگویند ما هر گونه کنترل زندگی اجتماعی همسران و دختران خانواده را محکوم میکنیم و خواهان قوانین حمایتی در این رابطه هستیم. که بگویند خشونت در هر شکلی در خانواده بایستی جرم تلقی شود. که خواهان به رسمیت شناخته شدن کار خانگی زنان شوند. که مردان خشونت گر و متجاوز را از صفوف خود طرد کنند. که علیه هموفوبی و همجنسگرا ستیزی مبارزه کنند. که علیه حجاب اجباری فعالیت کنند و زنان را تنها نگذارند. و این همه را به عنوان پیش شرط های رسیدن به یک جامعه دمکراتیک ببینند. آری آقایان، انصافا راه طولانی ای در پیش است. بسیاری ساده و مطلوب ترین راه را برگزیده و بدون چنین عملکردی وارد حوزه های سازمانی زنان شدند. نقش آنها در اکثر موارد ایجاد اختلافات کاذب بوده است. تجربیات تلخی که فعالین این حوزه ها بایستی آنها را به نگارش در آورند. آری جنبش زنان قیم نمی خواهد. شما از موضع حقوق بشری خود به این نابرابری ها پاسخ دهید. فراموش نکرده ام که زمانی که خبر محاکمه مردی (اکبر) در کلن را که با تلاش های مادر کودک به اتهام بچه ربایی محاکمه وبه 9 سال زندان محکوم شده بود را برای روزنامه های کیهان و نیمروز فرستادم، سر دبیران مرد آنها از انتشار مطلب خود داری کردند. در صورتی که هر روز خبری از قتل زنی در فلان روستای ایران را منتشر می کردند. این خبر که پیروزی زنان بود اما در روزنامه های این مردان جایی نیافت. امروز هم همین است. ما فقط کمی جلوتر رفته ایم. اما هنوز موانع بسیاری بر سر راه رهایی جنسی داریم. زنان در این مسیر بیش از همیشه به یکدیگر نیازمندند. همبستگی و چالش مدام.

مادامی که سلطه مردان وجود دارد ، تجاوز و خشونت جنسی وجود خواهد داشت. اما تنها زنانی که از خود دفاع می کنند و مردانی که مسئولیت شان در مبارزه علیه سلطه جنسی برایشان روشن شده است میتوانند متحدا به تجاوز و خشونت پایان دهند. مردانی که به نقد مطلب شادی صدر پرداختند از الگوی قدرت مردانه خارج نشدند و راهی به سوی یافتن حقیقت این مناسبات نگشودند. و بدین ترتیب در این دفاع زنان از حقوق خود بار دیگر جای مردانی که مسئولیت خود را در این مبارزه باز شناسند خالی ماند.

29 آپریل 2010

shadiAshadi@gmail.com

پانوشت ها:

1. یک سوزن به آقایان!؛ شادی صدر
//shadisadr.wordpress.com/2010/04/26/suzan
2. Columbia University Panel (5 of 7)
حمید دباشی در سخنرانی دانشگاه کلمبیا به همراه محسن کدیور و فاطمه حقیقت جو. در این جلسه او میگوید که شال سبز را از کمد همسرش گلبرگ یافته است.
//www.youtube.com/watch?v=aQAjp8w2pRU&feature...
3. افتخار میکنم که روسری مادر مرحومم را سر کرده ام؛ حمید دباشی
//www.facebook.com/photo.php?pid=4119336&id=5...
4. تفاوت « توبه طلبی» امام جمعه تهران و شادی صدر چیست؟؛ داریوش برادری
//www.iranglobal.info/I-G.php?mid=2-58711
5. تعجبِ من از خانمِ "شادی صدر" ؛ خسرو ثابت قدم
//www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=288...
6. آری، متاسفانه این داستان تکان دهنده واقعی است! ؛ شادی امین
//www.if-id.de/if-id-Oldsite/ifidsite/kritik/...
7. به عنوان مثال نگاه کنید به وبلاگ مریم مومنی، همسر حامد قدوسی:
//blog.maryammomeni.com/2010/04/post_834.html
8. یک کاسه کردن مفهومی، آسان ترین راه برای پرهیز از تفکر/ در نقد یادداشت شادی صدر؛ شهاب الدین شیخی
//www.shahabaddin.com/2010/04/blog-post_27.ht...
9. همان
10. داریوش برادری، همان
11.چالش مردان از سوی خانم صدر؛ حسین باقرزاده
//www.iran-emrooz.net/index.php?/politic/more

Stop with the self-hate already

Seriously, whenever it comes to "Iranian" femenists they fucking point the finger at the Iranian men like they're the only one's who do this. Please, why don't you go to any Arab, Asian or African nation and say such things, I'll promise you that the answer you'll recieve will be a smack in the face. Do the femenists in America only point at the American men? Or the how about the femenists in Europe, or even the mid-east, NOPE, They point at men in general, all over the world who have sexist views. Iranian men are probably the least oppresive in most ways as they don't treat you like a sex toy nor force you to wear a ninja suit, and they diff better than most Arab/Mid-eastern or Muslim countries, even American or western men, cause if you look at the average marriage in America, it only lasts for 10 years, there's a reason for that. It's all about culture and the mentality that it encourages in the end. So be glad you have succesful, caring and handsome ( :-D) Iranian men instead of some Arab or American who will just abuse and use you, cause in a blink of an eye you'll wake up in your 30's as a misrable women living alone with 2 kids without a daddy, so stop complaining, we all know we have problems with the regime, but you're not gonna solve anything by pointing fingers at one specific group or sex.

Just take a look at our true Perian/Iranian culture and not that crap (Islam) you'll see that Iranians/persians were the first one's to treat women as equals, just look at the Pahlavi dynasty, that was one of the closest thing to a Persian style of governing and rule we had for the past 1400 years.

So to the femenists, don't abuse your powers by putting everyone or even most into the same category just to degrade a whole group and its culture.

Further more, you femenists are again showing your ignorance by confusing the average Iranian with the mentality of the islamic regime. 

naanaam

i think azadeh's tone should not be used as an argument against her initial statement. iranian men need to be woken up to the truth of the situation, and to stop making excuses. iranian women are oppressed by iranian men, and have been for far longer than is acceptable by today's standards. every society has its own dynamics and specifics as well as historical path. nevertheless, iran remains oppressive toward women and this could not have come about other than through the acquiescence of the majority of iranian men with the dominant form of misogyny in iran.

Peace

  به دل نگیرید

به دل نگیرید آزاده خانم. حرفی که من می زنم فقط حرف یک مرد نیست: حرف بسیاری از زنان هم هست. شیما کلباسی به عنوان نمونه قبل از من این حرف را در همین مقاله ای زده که شما از آن انتقاد کرده اید. پس گفتن که من برای زنان تعیین تکلیف می کنم استدلال نیست: داد و بیداد به راه انداختن است. میدانید، مشکل من بیشتر از آنکه با حرف شما باشد با لحن شماست. در واقع این لحن شماست که لو دهنده حرفتان است. نیچه می گوید آدم ها با حرف هایشان دروغ می گویند اما با حالتی که به لب و لوچه شان می دهند حقیقت را می گویند. حالا هم همین حکایت است. نگاه کنید که چطور حرف می زنید: «به اون یکی حسین گفته بودم نیا تو گود، حالا این یکی اومده!». ترجمه: دهنتو ببند! جالب اینجاست که این تحکم و ولایت فقیه در مقاله ای که باعث همه این جدل ها شد- یعنی مقاله صدر- نیست: در حرف های شماست. در واقع شما با دفاع از صدر به او ضربه می زنید!

بله، لنین دیکتاتور بود. در این تردیدی نیست. اما شما هم هستید! و نه فقط شما. همه ما. در همه ما دیکتاتور کوچکی هم هست- دیکتاتوری که اگر حواسمان نباشد بزرگ می شود.

و یک حرف آخر: من این کامنت ها را نکذاشتم تا به شما جوابی داده باشم- یا خدای نکرده خواسته باشم که شما را قانع کنم. با وجود اینکه هیچ کینه ای از شما به دل ندارم اما گمان نمی کنم که در موقعیت فعلی من و شما حرف زیادی برای زدن به یکدیگر داشته باشیم. این ها را نوشتم تا بگویم که نباید مرعوب شانتاژ شد. در این فضا فقط می شود با یکدیگر دیالوگ داشت: جایی برای مونولوگ نیست.

naanaam

I don't have a problem either with men or with myself. Someone who quotes a dictator like Lenin to make a point is living in the beginning of a past century and is not capable of comprehending that I don't believe in a fight against men, but against male chauvinist ideas that people such as yourself carry - whether consciously or unconsciously. Hence my asking men to rid themselves of oppressive ideas by transforming themselves from within. Furthermore, I don't believe in slogans and as far as complexes (oghdehs) go, you are simply projecting. I suggest that you take care of your complex, your control impulse and stop telling me and other women how to fight against male chauvinism. Limit yourself to your bad-taste and bazaari poems that are full of complexes. You don't even know the difference between repentance (a word you put in my mouth) and self-examination and self-transformation. Try not to dictate to women what they should or should not do (the way Lenin acted,) but transform yourself from within, and join the 21st century.

I'm done with you.

Azadeh

No, not really...

آزاده خانم   مشکل شما مردها نیستند: مشکل شما خود شمایید. لنین میگفت چپ افراطی، راست است. فمینیسم افراطی (بازاری) هم فمینیسم نیست: مردسالاری "جنس لطیف" است. تفکری که معتقد به تقابل های دوتاییست (راست علیه چپ، سکولار علیه مذهبی، مرد علیه زن)  در نهایت به انتقام کشی و تصفیه حساب میانجامد. نبرد جنسیتی چندان بی ربط به مبارزه نژادی، قومی و طبقاتی نیست. اگر بنا بر بهبود وضع زنان است باید از حجره های آکادمیک بیرون آمد و به استراتژی و تاکتیک مبارزه اندیشید. خشم فرو خورده و عقده سر کوفته راهکار نیست: همان شعار "مرگ بر امریکا" است که به حیطه های جنسیتی منتقل شده. به جای درخواست از نرینه ها که توبه کنند- یا اجازه بدهند که شما آب توبه بر سرشان بریزید- به این بیندیشید که چه باید کرد. ماروویچ می گوید:  whatever you do, violent or nonvionet, you should do it as part of a strategic plan    البته ماروویچ هم- متاسفانه- مرد است!   

I usually don't interfere

I usually don't interfere with discussions about women rights. Simply because I don't belong and it's not my place. I support them and that's all I can do.

But since the article of Mrs. Sadr had a large repercussion, and it was addressing an issue about Iranian male in general, and this article is not going to be the last one, I simply say this:

Mrs Sadr is absolutely right. The mere reaction that it provoked proves that she is right and touched a cord with male Iranians who, in best case scenario, try to negotiate their way out of it silently. And Mrs Sadr broke the silence.

Now, does it muddy the political space as Mrs Sheema Kalbasi rightfully points it out? absolutely. But we have to deal with political space and cultural space at the same time. We have no other choice. The mere existence of this article is a proof that this is how it''s going to be. 

Azade,

Why don't you come up with an article of your own about feminism and what it looks like then we discuss things.

That's not much asking from a "feminism theorist", is it?

نوع ایرانی و پشم دار موجود دو پا

Is this really your perception about Iranian men?

Another Hossein, another condescending "advice" to women

I thought my reply to Hossein B. would make Iranian men *think* about maybe not being so condescending towards the oppressed gender and refrain from telling feminists how to behave, how to analyse their own conditions and what strategy to adopt to combat sexism. Obviously, I was expecting too much of Iranian men.

After Hossein B, we now have another Hossein (Naanaam) to advise us women about the best strategy to adopt. Why don't these "enlightened" members of the dominant gender try to advise themselves, their male friends  and relatives how to overcome their lust for control of women and their movements? As I suggested to Hossein B., you guys can show feminists your good intentions by working on yourselves and your male friends, by writing about the male resistance to change, different types of control over women, etc. Write about what YOU have experienced and know, not about what women have experienced and know. Capiche?

Another important point for this blog: In my long experience with women who have been active in different women's organisations, I have noticed that when these women also belong to other groups, to ideological or religious groups that they consider paramount in their lives, they are often unable to formulate a valid and valuable analysis of any situation concerning women because the ideas of their group interfere with their analysis of women's conditions and situations by giving priority to their groups' ideas. They would consider social classes and “imperialism” as more important than the male-female oppressive relationships (in the case of radical leftists), the nation of Iran as more important (in the case of nationalists,) or the peace and collaboration between men and women as equals under the guidance of a prophet as more important (in the case of Bahais.) These are just examples. There are other groups that I have not mentioned here. When women cannot, for whatever reason, analyze women’s situation as women, as people belonging to a specific gender that is now, and has been historically, oppressed by the male gender, then they cannot come up with a correct analysis. Period.

Azadeh 

....

So sorry to hear your traumatic experience...OMG! Hopefully girls have better protection nowadays. What happened to you is a parent's worst nightmare!

Thank you for sharing!

naaanam: Very valid point. I

naaanam: Very valid point. I don't agree with Sheema on everything but I do think she is right about not alienating men further.

Lack of education? nonsense

"women abuse in Iran is deeply rooted in the lack of proper education"

What a crock.   This is a cultural, religious tradition that is currently being reenforced by education in the country.  THe IRI inclusion on the women's rights seat is a mockery of what women rights should be.  The IRI will simply use this as a beacon to tell the world that they really treat women like equals, when in fact the exact opposite is the case.

is a belief of superiority. A belief doesn't mean taking physical and abusive action against someone. You are being to polite in using this term to descirbe how women can be treated.   

Well, maybe

The Dual Burdens

Another interesting comment. What DK writes about Reza Khan is interesting but not surprising. Cultural campaign for women equality is a worthy cause which can be best carried out at the grass root level in a democratic society inside Iran. The virtual space or exile are not the best venues for such campaigns. That is why I think the biggest challenge of our time is political in nature. One may bring up the chicken-egg paradox and argue that these cultural issues breed the kind of backwardness, discrimination, and violence that characterizes the regime in Iran. That might be true to a certain extent in the same way as some may argue that Nazism or Fascism had their underpinnings in the European culture. The political project not only must go on but also given the first priority in my opinion because without the success of the political project, the social project for change has little chance of success.

I believe despite all our cultural deficiencies and chauvinistic males and so on we can do better than this. Some may even argue that many of the things that Shadi Sadr says about Iranian men, are things that western feminists might say about western men. Obviously most of us would trade their political system and democratic institutions for ours in a heart beat. The logical conclusion of Ms Sadr arguments is that this regime, by virtue of representing our male chauvinistic culture, enjoys some degree of legitimacy although she may not have put it this way.

Thanks Sheema!

and sorry for your terrifying experience. I am sure there are men who become victim of same type sexual assaults but afraid to come out because of the same cultural issues.
The UN seat for IRI in CSW is a good thing. The majority of issues regarding women abuse in Iran is deeply rooted in the lack of proper education that people from Statesmen to ordinary are suffering from.

A conferences as such will give exposure to the IRI statesmen. Instead we had to welcome IRI to volunteer for this. This can open an small opening to their desire for change.

personal power

Posted earlier by DK, words of Princess Ashraf Pahlavi:

"Reza Shah was determined to “Westernize” Persia, to bring it into the twentieth century, since it was in the West that he saw the most dynamic expressions of prosperity and power. To do this, to make us prosperous and powerful, he could not afford to leave our Women, half of Persia’s small population, inactive and covered.

He decided to abolish the chador, the traditional veil. Here again was an example of the paradox that was my father. Though I never felt he was willing to relax his strict control over us at home, he did make the historic decision to present the Queen, my sister Shams, and me, unveiled, to the population of Teheran.

To Reza Shah, as to any Persian man, anything concerning his wife and family was a private matter. You could sooner ask him how much money he earned or how much his house cost before you could ask personal questions about his wife or daughters. At home my father was very much a man of an earlier generation (I remember he ordered me to change my clothes “at once” because I had appeared at lunch in a sleeveless dress). But as the king, he was prepared to put aside his strong personal feelings in the interest of bringing progress to his country. When he had made his decision, he came to us and said, “This is the hardest thing I’ve ever had to do, but I must ask you to serve as an example for other Persian women."

The inclination to exercise personal "control" is the last vestige of male domination in any culture. This power is execised subtly in the personal realm.  I agree with Azadeh and lament that so much of what she described is the result of unconscious attitudes. The antidotes are time and evolution supported by women who refuse to abdicate their own authority, regardless of the cost. Many women I meet, despite their education and professional achievement, simply do not understand or embrace their personal authority.    

Walk up to a crowd of Iranian men having a conversation about current events or politics. Offer your opinion as a woman. See the reaction.  After a while it is as if you didn't speak, aren't there.

The Dual Burdens

Thank you everyone for your comments and dear Azadeh, You raise several important points. However I am still looking for FACTS that would support such audacious claims and generalizations. I think this is an important discussion to have and I certainly appreciate your opinion. On the other hand I believe women’s issues cannot really be separated from the basic desire of the young generation of Iranians to live a free and normal life. I am not sure male and women divisions would serve the greater good of this generation. Thanks again.

Male chauvinism

Iranian men aren't the only one's like this but all men are when it comes to women. Men everywhere in the world view theirselves as the dominant sex. This isn't rocket science you know, you can experience this in daily life everywhere, so I have no idea why you're singling out Iranian or middle-eastern men.

For example, if the islamist man in Iran views the women as less of an equal by covering her up then the American male views the American women as less of an equal by whoring her out and only looking at her as some sort of sex toy, same sh!t different smell :) I rather have a society where non of this is present, where women are treated equal and doesn't matter who's running the nation as long as they're truly serving the country and people.Though you got to admit that the man is more dominant in most aspects, like for example, it's alot easier for a man to trick a women for his own agenda than for a women to use or trick a man, cause most of the times a women tries to use a man, but the men know they're being used but at the same time  don't care much cause they know they're going to get something out of it (Sex) Again, i don't know how women became like this but I believe the female in all human societies simply adapted to this way of life through out history.

sadly it's in the nature of women to even act less than the man in today's society, this mentality is the result of thousand of years of human male dominance over the female through force.

"You should not be afraid of the ideology but of the determination and will of the men behind it"

"A drowning man is not troubled by rain" Persian Proverb

No white-washing of the Iranian men's male chauvinism, please!

Dear Sheema,

I disagree with your point of view. The image Shadi Sadr has portrayed of the Iranian men in her article is absolutely true. All Iranian men (and many Iranian women) are male chauvinistic to different degrees. Of course, not every Iranian man is as silly as Mr. Sedighi, but all, even those who support the Iranian women in their struggle to gain equal rights, are tainted with varieties of male-dominated values and beliefs, conscious or unconscious, manifested or dissimulated (to be perceived only by the keen eyes of a feminist.) Introduce one single Iranian man to me and let me meet with him for a couple of times and I will tell you IN WHICH WAY he is a male chauvinist. Male chauvinism goes much deeper than simply being for Sharia Law. I had expected you to know this.

You say, “Iranian men unfortunately are once again victims of stereotyping and this time not by the American Betty Mahmoody in a movie called “Not without My Daughter”” Well, Sheema jan, this book/film did not stereotype Iranian men, it showed them honestly and as they really were/are when it comes to women. What is reproachable in this book/film is its racism, not its sexism. Betty’s husband was sexist. Please read the book again.

You speak of male chauvinism as crime. Well, that’s your unfortunate choice of the word. You say, “she [Shadi] takes Iranian men to a kangaroo court and denies them all due process rights”. You speak as if there are laws in the Western countries or in Iran that forbid people from being male chauvinists and Iranian men have been accused by her to have transgressed such laws. That’s simply a wrong angle of analysis to adopt.

You say, “Based on Sadr’s statement half the population of the country is guilty of sexual harassment as well as mischievous behavior against Iranian women.” Yes, Shadi Sadr is absolutely right. When it comes to “mischievous behavior,” let me inform you that based on ISLAMIC VALUES that have been imposed on a whole nation for 31 years, MOST IRANIAN HUSBANDS EXPECT THEIR WIVES TO SEXUALLY SUBMIT THEMSELVES TO THEM, AND THAT AT ALL TIMES. AND MOST IRANIAN WOMEN SUFFER THIS TYPE OF RAPE EITHER BECAUSE OF THEIR beliefs or because of the Sharia Law that encourages it. I wish Shadi Sadr had added that most young people in Iran - like the older generation – are results of MARITAL RAPE. Unfortunately Shadi did not say everything that she should have said.

As for the Iranian men in Diaspora, although they might not impose themselves sexually on their wives, they do have a possessive attitude towards them and expect to be served by them in many different ways. I don’t mind if you call Iranian men’s “possessiveness” a “mischievous behavior,” but I'd rather call it a male chauvinist behaviour.

You say, “Those men [Iranians] are mostly innocent of the crimes Sadr is convicting them of. After all Iranian men are not a bol de soupe that everything could go in.” Well, actually the Iranian men ARE A BOL of SOUP that everything related to patriarchy and male-domination Does Go IN IT - from sexual harassment of women on the streets (by ordinary men not necessarily by the Basijis) to beating of women (by male university professors, medical doctors, teachers, etc.) to having the most subtle chauvinistic attitude towards women in their jokes, “friendly teasing" and use of male chauvinistic terms such as “Naa-mard” instead of “Naa-mardom” to “having balls” to “being a Khaleh-zanak”, etc. etc. Again, Iranian women themselves are not exempt of the latter attitudes.

You say, “we can not deny men’s rights by collectively putting them all in the same camp as the Imam. “ Shadi Sadr did not say that Iranian men were all like the Imam (as you put it), but that they are all guilty of oppressing women one way or the other. And she is right. There are degrees of male chauvinism among all Iranian men and you can simply not deny that. Misogyny goes way deeper than just being for Sharia Law or making silly statements about earthquakes.

You say, “most Iranian men support Iranian women in their struggle to gain equal rights.”   Where have you got this “most” from? Are you speaking of the Iranian men in Diaspora or the ones inside Iran? I know that in Diaspora MANY Iranian men are for women’s equal rights with men. But most of them? We do not know, as there has not been a statistical study on this subject. If you use the word “many”, you would be closer to reality. As for the Iranian men inside the country, please be honest and accept that the great majority of Iranian men inside the country are male chauvinistic in gross and obvious ways. Not exactly like Sedighi, but in different ways.

Finally, the main message of Shadi Sadr’s excellent note is to have Iranian men look at themselves in the mirror and stop imagining themselves as better than this Mullah or that Mullah, as male chauvinism manifests itself in thousand and one ways, even among “Iranian men [who] support Iranian women in their struggle to gain equal rights.”

Shadi’s statements as well as mine are facts, not bias. However, portraying the Iranian men as *victims* of an honest and brave feminist such as Shadi Sadr is white-washing the Iranian men’s male-chauvinism.

As you, dear Sheema, are part of the Iranian women's movement, let me finish by saying this: There’s no room for white-washing of *the Iranian men’s male-chauvinism to different degrees* in women’s movement that is supposed to be fighting against male chauvinism!

Azadeh

This is how I came to be here

You haven’t asked me
Why I am here
Why I do what I do

Strange, as a child I was cherished
For absurd requests, pretty airs
I wore my petticoats inside out

I became an unheralded 
Scholar, not knowing why
Girls who succeed

Can’t be explained

Then my body became
An object of lust
Pursued, jeered, abused
Before I knew why

But I learned . . .
I became a mother,
The burden of lust settled in

My husband, family, friends
Worshipped me
Nothing I did was ever self-seeking
Nothing ever belonged just to me

I was eminent, I was unknown
I was feted, I had dissolved

This is how I came to be here
Begging for coins

You know the rest
You read the story
Before we were born

This is how I came to be here
Unable to recall
What I intended

I'll take it for a half full glass

The are good and bad news in your post, but I consider the good news brighter than gloomier the bad ones.

NU accepting Iran into CSW should be seen as a byproduct of Europe's debate on banning the veil in public places.

The rising trend in men support of women equal rights is unstoppable. As long as conscious mothers keep preaching the right thing to their children, Ayatollahs have nothing to do.