در لبت، گشوده از یاد، ای دلبرم، عشق من، بردار
   بر خمارت، جز اهل میهن، زند به کنار، ای دلبرم، عشق من، بردار

در راه مروت، هر شیخی، بس اسوده دل، لیکن نباشد سر به راه
    و لیکن ای ماه محرم، بجمال گیسویت، صد پیچیده ای ، ای ماه من، بس بردار

بر روایت، هر حور دلی، جمع کند، ز مال تو این هیزم تر
    لیکن ای ماهرخ زیبا، بس ندانی، ز این ایوان، بشنو ای عشق من،  بردار

گر خدایت گویدت، ای زیبا، این را جمع کن و برو
    بر خدا گو، ای دلدار، من تو ام، و تو منی، ای دل من، ای عشق من، بس بر دار

تو گر معنا و مفهوم، نگری زاین غزل، بر جانم، ای زیبا
    معنای خود را یاب، ای ماه من، رکود مکن، بس نشان ده، و بر دار