در جو این عالم، بر ره ماه گری
                 شیوا و دو چشمت، از بر شاه روی

زیبایی مویت، چو شود مجنون باز
                 عشق تو منی، و از سر کار روی

گر رودکی از سمرقند، و حافظ از شیراز
                  ای جانا، تحلل نیست واجب، گر در باغ روی

  از دوستی وعشق، یارا مکن فراموشم
                  ز ستم از ابلیس، که شود باز، از سر راه بری

در کلمات، ای دوست، ای بار صفا جو
                 کاین خاطرات، که شود عمر، همه از راه بری