یک کویر [1]/

بی هچ تک درختی حتا خشک، حتا دور/

که شاید کلاغی نشیند بر آن و/

سر دهد آوایی شوم./

هیچ نیست، هیچ نیست، هیچ./

باران اگر بارد بر این کویر، رگبار رگبار/

شکاف های سخت سهمگین زمین/ باز هم/
بسته نخواهد شد/

زخمهایش باز است/

بازتر خواهد شد.
باران اگر بارد بر این کویر، سیل سیل/

زمین شکسته خواهد شد/

و می لرزد جهان بی خاطر./

کویر تا ابد تشنه خواهد ماند