پیرامون برف و سرما در شعر فارسی
بی بی سی
03-Jan-2011 (one comment)

میراث شعر فارسی گنجینه‌ای سرشار از مضامین و تصاویر طبیعت است. سخنوران بیشماری از عهد باستان تا روزگار ما با مهارتی شگرف و تنوعی چشمگیر آخرین فصل سال را وصف کرده‌اند که در این مختصر تنها به چند نمونه از آن اشاره می‌شود. به ویژه در سپیده‌دم شعر کلاسیک فارسی، در مکتب خراسان، که هنوز سنت شعری تناوری وجود نداشت، و شاعران با پدیده‌ها و نمودهای طبیعی ارتباطی بی‌واسطه داشتند، برف زمستانی حضوری دایم دارد، گاه به صورت مستقیم و گاه با نشانهای استعاری‌اش، مانند کافور و پنبه و عاج و سیم و نقره.

همچنین نگاه کنید به برف : در زنجیری از سروده ها

>>>
recommended by M. Saadat Noury

Balatarin
Share/Save/Bookmark

 
M. Saadat Noury

اشاره

M. Saadat Noury
Tue Jan 04, 2011 10:03 AM PST

در گردآوری و نگارش مقاله ی برف و سرما در شعر فارسی، بنظر می رسد که نگاه موشکاف نویسنده ی پژوهشگر آن از مجموعه ی برف : در زنجیری از سروده ها (متن و نظریات) که قبلا در وبلاگ نگارنده منتشر شده، دور و پنهان نبوده است .


  •