Javad Yassari

"D" for Bahar Narenj and again a "D" please

دو تا آهو از این صحرا گذشتند
چه بی آوا چه بی پروا گذشتند
از این صحرای بی حاصل دو آهو
کنار هم ولی تنها گذشتند

hahaha

Avalan ke, adam ke ba chenin khanoome mehraban va ba zough moshaereh mikoneh bayad ham ye meghdar geron hesab koneh ke pas nayofteh.

dar sani, Gaf e man va Bahar jan cross shodan o man nadidam

How was your weekend sweetie?

-YT

کاپیتان عزیزمرسی و روزتون خوش

سراینده هر یک دگرگون سرود

سرودی نو آئین تر از صد درود

jenab aghay Captain :)

avalan ke oun "s" male man boud, va ishoun hich bedehi be shoma nadarand!

sanian, Bahar aziz, ghablan oun "Ghaaf" ro javab dadeh boudand.

shoma khilie inja darin geroun hesab mikonin, ha!! havasetoun bashe, ma bidarim!!! jens haaye ezafi ro ham darin mifroushin, ghaboul nist  ... lol

بهار نارنج

بهار نارنج جان
هنوز یک فروند«س» طلب دارم. عنایت بفرمائید لطفا

-YT

سلام کاپیتان عزیز ....

تهران شکوفه باران است

ای مهربان که ساکن در غربتی

آن گل که در دلت به امانت ماند

وقت است بشکفد

پیغام ارتباط میان دو شهر

پیغام شادباش تو با عشق دوردست

م. ع. سپانلو

T & S Lazem

T 4 Bahr Narenje Aziz

تکيه زد بر صندلي تا وقت شام
تا که ماهي‌ها بيندازد به دام

روزي از يکشنبه‌هاي روزگار
بعد ِ ساعت‌ها سکوت و انتظار

ناگهان از حوزۀ تحت‌ نظر
ماهي خردي برون آورد سر

گفت: به به به جناب آدميرال
کهنه دريادار با فرّ و جلال

ياد ميآرم قشون و لشکرت
کشتي و ناوهواپيمابرت

هاد خرسندی

--------------------------

G 4 Souri jane gol

قربتاً لله گرم لفت و لیس
حجره در قم داشت ویلا در سوئیس

آرزوی او نجات شهر قدس
رختش از لندن فروشگاه هرودس

هاد خرسندی

-YT

سلام و یک لحظه دیدار

قلب مرا گرم میکند این اجاق

میخوانم زیر ستونهای اتفاق

ژاله چو بارید بر دلم

بستر سردم اجاق شد

از گذر ابر خوشگلم

باغ پر از اتفاق شد

یار برون آمد از خیال

وصل رقیب فراق شد

ژاله پر از زندگی

خانه پر از اتفاق

بوسه پر از سرخ گل

دیده پر از چلچراغ

دورترین یادبود

کمترین اشتیاق

صبح که از خواب میپرم

دست بجای تو میکشم

از عمق سپهر سراب من

افتاده چو اشکی در رختخواب من

بستر سردم بهار می شود

خانه پر از انتطار میشود

روز به مغرب رسید

بر سر رود کبود

چشم به شب دوختم

یار در آن سوی رود

رود که پهنا گرفت

گوئی هرگز نبود

تو رنگ شرابی به دور دست

من رنگ خیالم نخورده ست

از م. ع. سپانلو

Salam Capt-, can you give me a "Gaf" ? no kotak kari :)

یه جای نقشه ی بزرگ دنیا
یه کشور پر از بهشت و دریا
یه سرزمین ، پر از رز و شقایق
مهد یه عالم ، آدمای عاشق

صبح بخیر

من نميگويم تو هم امضا کني يا ناکني
بلکه ميگويم که چشم و گوش خود را واکني

دوم خرداد يادت هست در هفتاد و شش؟
خواستي با من کتک کاري کني دعوا کني

هاد خرسندی

-YT

salam va sobh be kheir

تو همچو صبحی‌ و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی‌ سپرم

چنین که در دل من داغ زلف سرکش تست

بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم

که یک نظر فکنی، خود فکندی از نظرم

چه شکر گویمت‌ای خیل غم عفاک الله

که روز بیکسی آخر نمیروی ز سرم

این "ز " برای وقتی‌ که بیدار شدید

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان

نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد و به آواز حزین

گفت‌ای عاشق دیرینه من خوابت هست؟

د

در کجای این ملال آباد

من سرودم را کنم فریاد؟

در کجای این فضای تنگ بی آواز

من کبوترهای شعرم را دهم پرواز؟

با سلام مجدد،

مصلحت دید من آنست که یاران همه کار

بگذارند و خم طرهء یاری گیرند

لطفا دال عنایت بفرمایید.

سوری عزیزم

ببخشید دیر شد!

تا شدم حلقه بگوش در میخانهء عشق
هر دم آید غمی از نو بمبارکبادم

then, "N" for myself

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت

رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت
بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند
آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت

سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت

Nazy jan, begard ta begardam :)

یا درکنار زندگی ترک هنر کن
یا با هنر از زندگی صرف نظر کن
شب تا سحر من بودم و لالای باران
افسانه گوی ناودان افسانه میگفت

پا روی دل بگذار و بگذر
بگذار و بگذر
یک شب اگر دستت در آغوش کتاب است
زن را سخن از نان و آب است
طفل تو بر دوش تو خواب است
این زندگی رنج و عذاب است
جان تو افسرد
جسم تو فرسود
روح تو پژمرد

آخر پرو بالی بزن بشکن قفس را
آزاد باش این یک نفس را
از این ملال آباد جانفرسا سفر کن
پرواز کن
پرواز کن
از تنگنای این تباهی ها گذر کن

F. Moshiri

فریدون مشیری

سلام آقای یساری جان! رسیدن به خیر! این میم شما که من هم از فریدون مشیری می دهم. شما هم لطفا یک ی بدهید!

من، در اندیشه، که: این سرو بلند
وینهمه تازگی و شادابی،
در بیابانی دور،
که نروید جز خار،
که نتوفد جز باد،
که نخیزد جز مرگ،
که نجبند نفسی از نفسی...

علی آقا، احسنت! بسیار بسیار زیبا بود!

من هم می خواستم الف شما را از شعر کوچهء زنده یاد فریدون مشیری بدهم، اما دلم نیامد فقط الف شما را بدهم، پس کل شعر را  اینجا می نویسم تا در این مجموعه ثبت شود.  لطفا میم مرحمت بفرمایید:

بي تو، مهتاب‌شبي، باز از آن كوچه گذشتم،

همه تن چشم شدم، خيره به دنبال تو گشتم،

شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق ديوانه كه بودم.

در نهانخانة جانم، گل ياد تو، درخشيد

باغ صد خاطره خنديد،

عطر صد خاطره پيچيد:

يادم آم كه شبي باهم از آن كوچه گذشتيم

پر گشوديم و در آن خلوت دل‌خواسته گشتيم

ساعتي بر لب آن جوي نشستيم.

تو، همه راز جهان ريخته در چشم سياهت.

من همه، محو تماشاي نگاهت.

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشة ماه فروريخته در آب

شاخه‌ها  دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

يادم آيد، تو به من گفتي:

-        ” از اين عشق حذر كن!

لحظه‌اي چند بر اين آب نظر كن،

آب، آيينة عشق گذران است،

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است،

باش فردا، كه دلت با دگران است!

تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن!

با تو گفتم:‌” حذر از عشق!؟ - ندانم

سفر از پيش تو؟ هرگز نتوانم،

نتوانم!

روز اول، كه دل من به تمناي تو پر زد،

چون كبوتر، لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدي، من نه رميدم، نه گسستم ...“

باز گفتم كه : ” تو صيادي و من آهوي دشتم

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم، نتوانم! “

اشكي از شاخه فرو ريخت

مرغ شب، نالة تلخي زد و بگريخت ...

اشك در چشم تو لرزيد،

ماه بر عشق تو خنديد!

يادم آيد كه : دگر از تو جوابي نشنيدم

پاي در دامن اندوه كشيدم.

نگسستم، نرميدم.

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌هاي دگر هم،

نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم،

نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم ...

بي تو، اما، به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!

د

ننالد خدايا دلم سنگ نيست

مرا عشق او چنگ اندوه ساخت

که جز غم در اين چنگ آهنگ نيست

به لب جز سرود اميدم نبود

مرا بانگ اين چنگ خاموش کرد

چنان دل به آهنگ او خو گرفت

که آهنگ خود را فراموش کرد

نمي دانم اين چنگي سرنوشت

چه مي خواهد از جان فرسوده ام

کجا مي کشانندم اين نغمه ها

که يک دم نخواهند آسوده ام

دل از اين جهان برگرفتم --دريغ--

هنوزم به جان آتش عشق اوست

در اين واپسين لحظه زندگي

هنوزم در اين سينه يک آرزوست

دلم کرده امشب هواي شراب

شرابي که از جان بر آرد خروش

شرابي که بينم درآن رقص مرگ

شرابي که هرگز نيايم به هوش!

مگر وارهم از غم عشق او

مگر نشنوم بانگ اين چنگ را

همه زندگي نغمه ماتم است

نمي خواهم اين ناخوش آهنگ را

فريدون مشيري

با سلام و تشکر خدمت دوستان عزیز

یارب کجاست محرم رازی که یک زمان

دل شرح آن دهد که چه گفت و چها شنید

لطفا دال عنایت بفرمایید.

خوش آمدید لیلی جان، و چه زیبا آمدید!

ته کت نازنده چشمان سرمه سائی
 
 ته کت زیبنده بالا دلربایی
 
ته کت مشکین دو گیسو در قفائی 

 بمو واجی که سرگردان چرائی 

سلام بر همگی من تازه با اين سايت اشنا شدم

مارازخيال تو چه پروای شراب است

خم کو سر خود گیر که خمخانه خراب است

ت بدین

نازی جان شبتون خوش

نازی جان شما وجودت پر از لطف و خوبی ست. مهربونی ازتون می تراود. وقتی خوبی تو آدمها از یک حدی می گذره کلمات عاجزو در مونده میشن , چنانکه در برابر شما شدند.

درویش را نباشد برگ سرای سلطان

مائیم و کهنه دلقی کاتش در ان توان زد

اهل نظر دو عالم در یک نظر ببازند

عشق است و داد اول بر نقد جان توان زد

عشق و شباب رندی مجموعه مراد است

چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد

حافط بحق قرآن کز شید و زرق بازآی

باشد که گوی عیشی در این جهان توان زد

بهار عزیزم، بسیار زیبا بود.

نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد

شبت بخیر دوست زیبا و شاعر من. واقعا حظ کردم!

مرسی خانم! د برای د

در خم زلف تو آویخت دل از چاه ز نخ

آه که از چاه برون آمد و در دام افتاد

آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی

کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگرست

این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد

صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی

زین میان حافظ دل سوخته بد نام افتاد

نازی جان هر وقت خوابتون گرفت بگین رودربایستس نکنین!

بسیار زیبا بهار جان!

سرو چشمی چنین دلکش تو گویی چشم ازو بردوز
برو کاین وعظ بی معنی مرا در سر نمیگیرد

شبتون خوش سوری جان

...

دلا رفیق سفر

دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس

نسیم روضه شیراز از پیک راهت بس

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش

که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس

وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل

حریم درگه پیر مغان پناهت بس

Bahar aziz

Your poems ar the most beautiful, especially the hava masmoum one!

But it's very late now, and i feel tired, would you please excuse me?

I will be back tomorrow with more poems from Sayeh and other poets for you.

Love and shab khosh.