Here and gone

Photo essay: Momentary beauty of spring

by shahireh sharif
16-Apr-2009
 

قاصدان بهاری

نوای برخورد تیغه اولین شعاع نور بر پیکرِ تیرۀ  فضاهای بسته در زلالی جویباری منعکس شد.
شقایقی، سرخ از شرمندگی بوسه های پی درپی  نسیم، با نگاهِ وحشیش در دامنه تپه ای خاکی  پرتو افکند.
ریشه های باریک و سپید به هم تابیده دانۀ کوچکِ غلاتی حس رویش را تجربه کرد.
طعم شهدِ آمیخته به رایحه شکوفه وعلفهای شبنم زده به گیجی تردد زنبورهای عسل دامن زد.
عریانی دشتی در تمنای تن پوشی از ابریشم زرد و ارغوانی  در جشن بذرپاشی  گرده ها به انتظار نشست.
ابری لغزان برصفحۀ فراسوی هراسِ آبی آسمان طرحی مبهم کشید و رقص کنان گذشت.
حس سنگین خوابی پلکها را با لوندی به بزم مدهوشی فراخواند.

افسوس که زیبایی غریب این لحظه ها دمی بیش نخواهد پایید، چرا که عطش آمیختنِ بودن و نبودن فروکش نکردنی است. دریغا که این رسم بهاران است: همیشه آمدن و هرگز نماندن!

Share/Save/Bookmark

more from shahireh sharif
 
Shazde Asdola Mirza

بهار زندگی‌

Shazde Asdola Mirza


  

زندگی‌ رسم خوشایندی ست

زندگی‌ بال و پری دارد تا وسعت مرگ

پرشی دارد اندازه عشق

زندگی‌ چیزی نیست، که سر طاقچه عادت از یاد من و تو برود

نقل به حافظه از سهراب سپهری 


kfravon

priceless...

by kfravon on

thank you..loved each and every one of them.....


default

wonderful

by bunny (not verified) on

I loved it, so innocent and charming. It reminded me of my childhood story books, with all the cute animals, and beautiful nature.


Azadeh Azad

Breathtaking

by Azadeh Azad on

Gorgeous photos and beautiful poem / prose. Thank you very much, dear Shahireh.

Cheers,

Azadeh