Nostalgia

...

-وقتی‌ که بانو مَهوَش فوت کرد؛بسیاری از مردم از ساعاتی پیش توسطِ رادیو مّلی‌ و رادیو نیروی هوایی از خبر مطلع شدند و آن چنان جمعیتی به راه افتاده بود که برای تشیع جنازه ایشان مجبور شدند که تا سه‌ خیابان و یک شاهراه به لاله زار را ببندند و از آنجا ماشین چند ساعت طول کشید تا پیکرِ ایشان را به گورستان اِبن بابوِیه منتقل کند.آن سال تهران زمستانِ غَم انگیزی به خود دید.

-این فیلم پس از مرگِ ایشان اکران شد.

-همانندِ بانو قَمر،ایشان نیز پس از مرگ هیچ گونه ثروت و مالی‌ نداشتند و هر چه به ایشان پرداخت میشُد،سر از انجامِ اعمالِ نیکو (همچو یَتیمان و زنانِ بی‌ سَرپرست) در می‌‌آورد.

این که خوب بود و نیکوکار...تو ببین چه سرنوشتی داشت و وای به حالِ تو که دل‌ می‌شِکنی،ظلم میکنی‌ و خَطا کاری...عِبرت گیر ایرانی.

یادِ تمامِ رفتگانِ نیکوکار به خِیر باد.