کشوری خواهم که ایرانی بود 

خالی از جهل و  پریشانی بود

من
نخواهم راه و رسم تازیان

اسم و رسمم
باید ایرانی بود

حق مردان با زنان پیشم یکیست

آنچه خواهم راهِ انسانی بود

نسل امروزم نه صدها قرن پیش  
کشوری خواهم که امروزی بود

کشوری بی رهبر و والی و میر 
تا رها از زور و کین توزی بود

کشوری آزاد و  شاد و مستقل   
تا که راهش راه بهروزی بود   

کشوری دارای  نظم و داد و کار   
تا مکان رشد و پیروزی بود    

کشوری با دولتی  قانون مدار   
کو زجان در خدمت ایران بود

کشوری با دولتی فرهیخته 
تا  نشان از ملت ایران بود   

کشوری خوشنام و خوب و پیشرو 
تا که مهرش در دل و بر جان  بود   

کشوری  محبوب تا ملت درآن 
شادمان، آزاده، و خندان بود   

کشوری زیبا که ایرانی به آن 
سر بر افرازد که از ایران بود