من آتش هر آهم، خاموش نخواهم شد

انسانم و آگاهم، خاموش نخواهم شد
من ملت ایرانم،  از نسل دلیرانم
در بند نمی مانم، خاموش نخواهم شد
قلبی که هدف کردی خونی که هدر دادی
خون دل من باشد،   خاموش نخواهم شد
گرمن خس و خاشاکم در نزد تو دیوانه
در چشم تو خواهم شد، خاموش نخواهم شد
نام تو ز من باشد، بی من تو چه می باشی؟
ای آدمک خودبین ،  خاموش نخواهم شد
رایم تو بدزدیدی، عصیان تو به پا کردی
سر قافله ی دزدان،  خاموش نخواهم شد
تو هاله همی بینی من حالتو می بینم
ای مَضحکه ی دوران، خاموش نخواهم شد
بس لاف زنی هردم،  تا خوب کنی جلوه
تزویر گر دوران، خاموش نخواهم شد
از داد سخن گویی،  بیداد کنی بر من
ظلم تو دهم پایان، خاموش نخواهم شد
حامی تو شیطانست در کسوت آخوندی
با هر دو گلاویزم ،  خاموش نخواهم شد
بر دستِ بُتت بینم هردم تو زنی بوسه
تا نشکنم آن بُت را، خاموش نخواهم شد
من دشمن بیدادم  درعزم چو پولادم
تا دولتِ ایرانی،  خاموش نخواهم شد