گفتند که عقل از عمل یار تو مات است
در ظلمت خود غافل از اینسان درجات است

گفتم که چنین است مرا آب حیات است
هر آب حیاتی بدرون ظلمات است

******

گفتند که او رفته و تقدیر چنین بود
بر خواب و خیالات تو تدبیر چنین بود

گفتم که همه عمر نشینم سر راهش
تا خلق بدانند که تدبیر چنین بود

******

گفتند که صد مثل تو وا مانده از این عشق
با باد خزر رفته و جا مانده از این عشق

گفتم که بدنبال من آیند و ببینند
با آنکه به سر رفته چه ها مانده از این عشق

******

گفتند دلی نیست که ویران نشد از عشق
با عشق عجین گشت و پریشان نشد از عشق

گفتم که ندیدم به جهان هر که غمی داشت
از درد بجان آمد و درمان نشد از عشق

******

گفتند کسی نیست بحق لایق این دل
گفتم که دگر نیست کسی شایق این دل

گفتند دلت گمشده مشکوک که هستی؟
گفتم که جز او نیست کسی سارق این دل

******

گفتند که این عشق تو را کشت .تو را کشت
گویی که وبا کشت وبا کشت ، وبا کشت

گفتم که قصاص من از آن یار نگیرید
شاید که دلش نرم شد و باز مرا کشت

******

گفتند که شهزاده رویای تو کور است
زاین عشق چو افسانه و دردانه بدور است

گفتم که چه کوری است که چشمان خمارش
گیرا تر از افسانه دریاچه نور است

******

گفتند عجب شور و عجب حال و عجب قال
تاریخ ندیده است بخود وصف چنین حال

گفتم که عجب حسن نگار است نه این قال
کان حسن به خروار و مرا قال به مثقال

******

گفتند دلت عاشق و در بند فسون است
فریاد از این دل که گرفتار جنون است

گفتم که جنون نیست گرفتار نگاری است
کز حسرت او در دل من کاسه خون است

******

گفتند که سر رشته عمرت شده پاره
این اشک تو و آن دل چون آهن و خاره

گفتم که اگر یار دهد فرصت چاره
با دیدن رویش بکنم عمر دوباره

******

گفتند که او با دگران است و چنان است
عشق اش به تو پیرایه و از راه زبان است

گفتم که مرا عشق چنین درس وفا داد
خواهان کسی باش که او خواهان است

******

گفتند نیارزد به تبش صد شب آن یار
کز حسرت یکشب بکشی صد تب آن یار

گفتم که گر آتش بزنندم نزنم دم
بگذار بیاید تب و لب بر آن یار

******

پایان دوبیتی های ویژه .... فعلا
از محمود سراجی م.س شاهد