یک تَنَم، که پیشِ تو انگار/  دارد آفتاب‌سوخته میشود

و نگاهِ من بی‌ اختیار  /    به خورشید دوخته میشود

هرگز، هرگز در عمرِ خود / مغزِ اقتصادی نداشته ام!

دلم همیشه در بازارِ تو  /   زیرِ قیمت فروخته میشود

بیا تا کمی‌ تو را   /  زیرِ اشک‌هایم شستشو دهم

و تو را به هق هق‌های  /شبانه روزی‌ام  خو دهم

من به تو یاد می‌دهم    /  چطور، زار گریه کنی‌

تو به من یاد بده چطور  /   بغض را یکجا فرو دهم

من یک تَنَم، که پیش تو انگار /  ذره ذره سوخته میشود

شاید که عشق اینطور / ساده تر آموخته میشود

تیر ۱۳۹۱