ما گشته ‌ا‌یم عاشق و پا بند خاطرش
گلبوسه بسته ایم به هرجای بسترش

اومعبدی خجسته بنا کرده پر ز ناز
درلابلای هررگ و اعضای پیکرش

آن دست پرحرارت وآن ساعد بلور
دارد نشانه ازژن نیکو به گوهرش

آن سا ق خوش تراش که ویژه به گیتی است
آ تش فکنده بردل ما نقش ظاهرش

یکتا ی خلقت است برآن زوج سا ق پا
د نیا به پا نکرده د گرنوع برترش

دکتر منوچهر سعا دت نوری

بر گرفته از مجموعه سروده‌های امید وآرزو [1]