گفته بودی زندگی زیباست، باورم هست زندگی زیباست
گر تو باشی این چنین آتشگهی بر پاست

زندگی با تو برایم لحظه هایش پر تمناها و خواهش هاست
ماه و سالش از برایم صبح وصل و لذت و عشق و نوازش هاست

با تو زیباست که از لعلت شراب عشق نوشیدن
مست و بی پروا در آغوشت فتادن ناز کردن
گیسوانم را به روی شانه هایت باز کردن
لب گذارم بر لبانت، شهد عشقم را به کامت
با نگاهم غرق در دریای دنیای خیالت
راز عشقم را برایت فاش کردن
تا بدانی با تو بودن زندگی زیباست
ورنه بی تو زندگی مرگ است و زشتی هاست

خوش بدانی، در نهانگاه دلم با تو هزاران قدرت دیرینه پا برجاست
با تو می خندم که گرمای تنت بر سینه ام چون آتش توراست
و مهرت همچو اعجاز مسیحا، زندگی بخش وجودم
با تو زیباست زنده بودن، زندگی کردن
به معراج خدا رفتن و عمر جاودان کردن
ور نه بی تو،  هر دو عالم از برایم تنگ و نا زیباست

چون تو هستی، هستی ام پاینده و بر جاست
همچو پروین، تا ا بد تا ابد گردم به دورت،
چون که بودت از برایم جان هستی، آتش عشق و محبت هاست

پرویندخت صالح
کالیفرنیا- نوامبر 2001
parvinsaleh.wordpress.com [1]