نگا ه_ ما به روی هم به لغزید
دل_ ما بهر یکدیگر به لرزید

خدا بر ما غنای عشق بخشید
به سوی ما ، طلای مهر پاشید

ندا آمد ز کهنه جام_ جمشید
می سکرآور_ گلگون به نوشید

تو و من غرق_ شور و جذبه ی عشق
وهستی ، جامه ی زربفت پوشید

درآن هنگا مه ی نوش_ محبت
که خون ما ز عطر وصل جوشید

سحرگه ، واژه ی پیوند خواند‌یم
و کوچاند ‌یم آن شب را به خورشید

دکتر منوچهر سعادت نوری

 بر گرفته از مجموعه سروده‌های زنجیرها [1]

xxx