در ره عشق، گر نگری، ز این عالم، در ره تو باشد پیدا
  و لیکن ای دوست، در ره مروت، ز این عالم و اشیان، در ره تو باشد پیدا

گر زمزمه الهی، در گوشت نهد، کاین روش الهی
  پندار، ای برادر من، کاین لطف الهی، باشد ز تو، در ره تو باشد پیدا

در هفتمین هشت، و الی منبع اشیان، ز بحر تو باشد
  و لیکن، ای دوست اشنا، در خرد خود به جو، ان عشق الهی، در ره تو باشد پیدا

هر سخن، هر کلمه، در ایینه بخت، باشد بخت مروت
  و لیکن، ای مرد زمانه، ز این عالم خوان، کشف محبت، در ره تو باشد پیدا

این شاعر، گر دو سه کلمه در ره طغیان، مگذارش پشت گوش
  که خدایت تو باشی، و تو خدایت، ز این عالم و دنیا،  در ره تو باشد پیدا