صاحبه علیرضا میبدی با حسین امانت، معمار برج شهیاد که پس از انقلاب ۵۷ به برج آزادی معروف گردید. برج آزادی در ایران، نمونه‌ای از نماد و نشانه‌های شهری است که معماری شاخص آن، تلفیق طاق‌های معماری پیش از اسلام (دوره هخامنشیان و ساسانیان) و پس از اسلام و تبدیل آن به نمادی زیبا به لحاظ معماری است. در این طرح، معمار حتی به جزئیات اجرای بنا و نحوه چیدمان سنگ‌های نما دقت وافری مبذول داشته تا در نهایت جز جز اجزا به کل واحدی بدل گردند. حسین امانت بر این باور است که دلیل محبوبیت و اینکه این برج به یکی از نمادهای شهر تهران تبدیل شده، اینست که در طراحی و ساخت آن از فرهنگ ایران کمک و ایده گرفته شده است.

به گفته او هر اثری که به آب و خاک این مرز بوم مربوط باشد و بین ما ایرانیان مشترک باشد، با مردم ارتباط برقرار خواهد کرد. او طرح این برج را به عنوان پروژه فارغ التحصلی خود ارائه کرده است.