معیار آزادی جامعه، آزادی زن است!
هشت مارس / هشت مارس
07-Mar-2012 (2 comments)

نشریه 8 مارس شماره 25 ویژه روز جهانی زن در ضمیمه ارسال می گردد

در این شماره می خوانید
جدائی دین از دولت و سرنگونی رژیم زن ستیز اسلامی، اولین گام رھائی زنان است! 
خیزش ھای اخیر در شمال آفریقا و خاورمیانھ و موقعیت زنان! 
حجاب چه "اختیاری" و چه اجباری، اسارت زنان است! 
میلیونھا زن برای پیشروی بسوی رھایی، خواھان جدایی دین از دولت ھستند! 
زنان زندانی سیاسی سخن می گویند! 
نقش مذھب و انقلابات بورژوازی در تداوم ستم بر زن! 
کاشتن پستان: حرص سود، بعلاوه مردسالاری مساویست با خطر برای زنان 
افق رھایی زنان! 
زن در گذرگاه تاریخ! 
یک سال از وداع ما با مینا گذشت!

 

لطفا با خواندن، انتشار، معرفی و ارسال این نشریه در رسانه ها و ایمیل ها و ... گرایش رادیکال جنبش زنان را تقویت نمایید

زنده باد روز 8 مارس و مبارزات جهانی برای رفع ستم بر زنان

>>>

Siamak Asadian

فصل نامه زنان ، شماره ۲۵

Siamak Asadian


 



Share/Save/Bookmark

 
Siamak Asadian

نشریه 8 مارس شماره 25 ویژه روز جهانی زن در ضمیمه ارسال می گردد

Siamak Asadian


نشریه 8 مارس شماره 25 ویژه روز جهانی زن در ضمیمه ارسال می گردد

در این شماره می خوانید
جدائی دین از دولت و سرنگونی رژیم زن ستیز اسلامی، اولین گام رھائی زنان است! 
خیزش ھای اخیر در شمال آفریقا و خاورمیانھ و موقعیت زنان! 
حجاب چه "اختیاری" و چه اجباری، اسارت زنان است! 
میلیونھا زن برای پیشروی بسوی رھایی، خواھان جدایی دین از دولت ھستند! 
زنان زندانی سیاسی سخن می گویند! 
نقش مذھب و انقلابات بورژوازی در تداوم ستم بر زن! 
کاشتن پستان: حرص سود، بعلاوه مردسالاری مساویست با خطر برای زنان 
افق رھایی زنان! 
زن در گذرگاه تاریخ! 
یک سال از وداع ما با مینا گذشت!

 

لطفا با خواندن، انتشار، معرفی و ارسال این نشریه در رسانه ها و ایمیل ها و ... گرایش رادیکال جنبش زنان را تقویت نمایید

زنده باد روز 8 مارس و مبارزات جهانی برای رفع ستم بر زنان


سازمان زنان 8 مارس
//8mars.com
zan_dem_iran@yahoo.ca

 


برگرفته از نشریه هشت مارس شماره 25جدائی دین از دولت و سرنگونی رژیم زن ستیز اسلامی اولین گام رهائی زنان است!  8 مارسی دیگر در راه است. تپش قلب هایمان فزونی می گیرد و چشم در راه مبارزات خواهرانمان در سراسر جهان دوخته ایم تا دست در دست هم برای جهانی بدون ستم جنسیتی همراه شویم.یک سال دیگرهم ، روز به روز و لحظه به لحظه مبارزه زنان در سراسر جهان را دنبال کردیم. با خشم زنان التحریر خشمگین شدیم، به همراه زنان معترض دروال استریت مدافعین "دمکراسی و نظم سرمایه جهانی" را به سخره گرفتیم، با زنان لیبیایی فریاد زدیم که قوانین شریعت را نمی خواهیم، با زنان یونان به خیابان آمدیم تا نظم اروپای "متحد و آزاد" را به لرزه در آوریم، با زنان آمریکایی برای آزادی سقط جنین متحد شدیم....... صدای زیبای "آمل المثلوثی" از خیابان های تسخیر شده تونس که می گفت "من صدای طغیان گرانم ... من آزادم و دنیای من نیز..." برای مان رایحه ی مبارزات زنان در کشورهای عربی بود. گام دیگری بود که نشان می داد زنان این بار نیز پر تعداد، پر قدرت و جسور به میدان آمده اند، رسانه های جهانی را تسخیر کرده اند و تصویر زن مسلمان را دگرگون کردند. ما زنان مصمم هستیم تا مبارزاتمان  را درسراسر جهان به طوفانی بدل کنیم که به فرودستی زنان نقطه پایانی گذارد.ما زنان ایرانی که عقب گرد تاریخی را سی و سه سال پیش با قدرت گیری رژیم زن ستیزجمهوری اسلامی، تجربه کرده ایم، تمام هراس مان این است که تاریخ یک بار دیگر در کشورهای عربی تکرار شود.ما شاهد بودیم که چگونه از قیام 57 تا خیزش 88 در ایران، نیروهای انقلابی و مترقی با کنار نهادن مطالبات زنان به بهانه عمده نبودن آن، خودشان را در مقابل واپس گرایان اسلامی خلع سلاح کردند و کلیت جنبش انقلابی را در سراشیب شکست قرار دادند. ما امروز به خوبی می دانیم که شاخص و محک یک مبارزه پیشرو و رو به آینده، طرح مطالبات پایه ای، برنامه و افق برای آزادی و برابری زنان است.ما زنان ایرانی با گوشت و پوست خود لمس کرده ایم، پایه ایدئولوژیک، نماد و شاخص یک حکومت اسلامی موقعیت فرودست و بردگی و بی حقوقی کامل زنان است و چگونه واپس گرایان مذهبی همراه  با هم دستان بین المللی شان میوه چینان مبارزات عادلانه مردم هستند.ما زنان ایرانی که بیش ازسی سال در زندانی بنام حجاب به بند کشیده شده ایم، خوب می دانیم که چرا حجاب در شکل اجباری و اختیاری آن نماد بردگی زنان است و چگونه زنان را به اسارت می کشد و نیمی از جمعیت جامعه را به انقیاد نیم دیگر درمی آورد.ما زنان ایرانی از بدو قدرت گیری مرتجعین زن ستیز اسلامی دیدیم که دین یعنی اطاعت بی چون و چرا در مقابل نمایندگان نرینه خدا بر روی زمین و رافت الهی، یعنی مجازات هر روزه در مقابل نافرمانی و سرکشی ما. ما زنان ایرانی که در سی و سه سال گذشته اجرای قوانین اسلامی راه نفس کشیدنمان را بسته است، به خوبی می دانیم که اسلام در قدرت و در اجرای قوانین شریعت چه در نوع حکومت تئوکراتیک اسلامی – ایرانی ، چه در نوع واپس گرای طالبانی، چه در نوع سنتی و سخت سعودی، چه از نوع "نرم ولاییک" ترکی و چه از نوع عراقی و افغانستانی و ...برای زنان چیزی جز فرودستی، حقارت، بی حقوقی مطلق و بردگی در برندارد.ما زنان ایرانی که بزرگ ترین تظاهرات بر علیه حجاب اجباری را در هشت مارس 57 سازمان دادیم و از آن زمان تا کنون درمبارزه مان در مقابل رژیم جمهوری اسلامی برای کسب مطالبات پایه­ای­مان آب دیده شده ایم و تجربه اندوخته ایم، خوب می دانیم که اولین گام درجهت رهایی زنان جدایی کامل دین از دولت است که در نتیجه سرنگونی کلیت نظام زن ستیز جمهوری اسلامی به دست می آید. ما هشت مارس به خیابان خواهیم آمد تا فریاد کنیم که مبارزه ما و خواهرانمان در کشورهای عربی و اسلامی، با همراهی کلیه نیروهای مترقی در این کشورها اولین گام مبارزه ی متحد ما برای جدایی کامل دین از دولت است. پیام زنان درایران تحت حاکمیت یک رژیم اسلامی به خواهرانمان در سراسر کشورهای خاورمیانه و آفریقای شمالی این است:به زندگی اسارت بار میلیون ها زن در ایران نگاه کنید و با مبارزه اگاهانه خود نگذارید جریانات واپس گرای اسلامی به قدرت برسند، نباید تجربه آزموده را تکرار کنیم.ما باید در مقابل واپس گرایان اسلامی، پرچم دار مبارزه با روابط کهن مذهبی و سنتی باشیم. مبارزه جسورانه ماست که مترقی ترین نیروها را به میدان خواهد آورد تا در مقابل صف رنگارنگ مرتجعین ایستادگی کنند. مبارزه تا به آخر ما زنان است که ضامن پویایی مبارزه مردم در جهت رهایی خواهد بود.مبارزه پیگیرانه و هدفمند ما زنان است که هم مرتجعین اسلامی را به عقب خواهد راند و هم حامیان امپریالیست شان را. آنان که به بهانه "دخالت بشردوستانه" و تحت نام "دفاع ازحقوق زنان"، زندگی میلیون ها زن را در عراق و افغانستان به تباهی کشاندند. در لیبی ازطریق دولت دست نشانده شان تعدد زوجات و قوانین شریعت را به زنان تحمیل می کنند و امروزمدعی دفاع از منافع مردم و زنان درایران اند. اما، ما به خوبی می دانیم که امپریالیستهای مردسالاربه دنبال منافع خودشان هستند وهیچ زنی را در جهان آزاد نخواهند کرد. ما زنان ایرانی اجازه نخواهیم داد تحت نام ما عقب گرد دیگری رابه ما تحمیل کنند. هر دو نیرو؛ مردسالاروارتجاعی اند و باید به زباله دان تاریخ سپرده شوند. ما نباید خود را در چارچوب ممکن ها اسیر کنیم، باید موانع را باز شناسیم و ناممکن ها را طلب کنیم، باید بلند پرواز کنیم تا بتوانیم از  دیوار سخت و بلند روابط کهن، مذهبی، سرمایه داری و مردسالارانه بالاتر پرواز کنیم. اوج بگیریم و قله های جدید رهایی را فتح کنیم. قله هایی که بر تارکش آزادی و برابری زنان چون نگین درخشانی نقش بسته است.به هم بپیوندیم تا روز جهانی زن را در مبارزه علیه نظام مرد سالار حاکم بر جهان هر چه وسیع تر و با شکوه تر برگزار کنیم.سازمان زنان هشت مارس(ایران-افغانستان)1 مارس 2012

 

The Separation of Religion from the State and the Overthrow of the Anti-Woman Islamic Regime in Iran is the First Step toward Women’s Emancipation!
 
March 8 is on its way. Heartbeats intensify, and our sights are set on the struggle of our sisters all around the world, to join together, hand in hand, for a world free of gender oppression.

For yet another year, we followed, day by day and moment by moment, the struggle of women all around the world. We became furious with the attacks on women in Tahrir Square, those brave women who refused to be kept out of the struggle in Egypt. With women protesting in Wall Street, we women challenged the defenders of "Democracy and the World Capitalist Order". In Libya we women cried out that we don’t need Sharia laws. We women in Greece poured into the streets and shook the "United and Free" European order, and we women in the US are fighting for abortion rights and against pornography and patriarchy.

The beautiful voice of "Amol Al-Maslosi" from the occupied streets of Tunisia, conveyed the message of “I am the voice of rebels. I am free, and my world is too...” and this is the cry of women in the Arab countries. In these times women, in huge numbers, powerful and fearless, have poured onto the streets and captured the headlines of world media and overturned the image of Muslim women. We are determined to turn our struggles into a worldwide hurricane for putting an end to the inferior position of women.


We, the women in Iran, experienced a reversal with the coming to power of the anti-women regime of the Islamic Republic, thirty-three years ago. We genuinely fear that history may repeat itself in the Arab countries.

We witnessed how in Iran, from the uprising of 1979 through the protests in 2009, revolutionary and progressive forces dropped women’s demands under the pretext that those demands were not  the main points of the revolution. With that position they disarmed themselves in the face of reactionary Islamic forces, and because of that, the whole revolutionary movement rapidly accelerated down the hill to defeat.
 
Today, we know extremely well that presenting basic demands, a programme and an outlook for the liberation and equality of women is a dividing line question for progressive, militant forces seeking to move society forward. 

We, the women of Iran, have felt in our flesh and blood that the ideological foundation, symbol and parameters of an Islamic regime are based keeping women in an inferior position, in fact, slavery, by totally denying their rights. Reactionary religious forces, hand in hand with their international partners, stole the fruit of the people's just struggle.

We have been imprisoned by the forced wearing of the hejab for over thirty years. We also know that the hejab, whether compulsory or by choice, is a symbol of the slavery of women and brings them under the domination of the other half of society.

With the coming to power of anti-women reactionary Islamists, we saw how religion meant utter obedience before God’s representatives on earth, meaning daily punishment for our disobedience and rebelliousness.

The implementation of Islamic laws over the past thirty years has suffocated women in Iran. We know full well the effects of Islam in power and the implementation of Sharia laws in theocratic Islamic governments such as Iran. Whether it be the backward and reactionary Taliban or the Karzai government in Afghanistan, the harsh feudal regime of Saudi Arabia, the "soft and secular" Islamism in Turkey, or the government in Iraq ... they have all brought nothing but degradation, absolute oppression and slavery for women.

We organised the biggest demonstration against the compulsory hejab on March  8, 1979. Since then, in our struggle for our basic rights against the Islamic Republic regime, we have been tempered and accumulated enough experience to know that the first step in the emancipation of women is the complete separation of state and religion, which can only be obtained as a result of the overthrow of the anti-women Islamic Republic order in its totality.

On March  8, 2012, we will be in the streets to shout that the struggle of our sisters in the Arab and other Islamic countries, united with all the progressive forces there, is the first step of our struggle for the complete separation of religion and state. This is the message of women in Iran, under the rule of an Islamic regime, to our sisters all over the Middle East and North Africa.


Look at the slave-like conditions of millions of women in Iran. Do not allow this  experience to be repeated. Focus your conscious struggle on keeping the reactionary Islamic forces from coming to power.
 
We women have to be at the forefront of struggle against the rotten religious and traditional customs upheld by backward Islamists. It is our daring struggles that can bring the most progressive forces to the battlefields to resist numerous reactionary forces. It is our continuous and uncompromising struggles that can assure that the people's struggle for emancipation can flourish.

Only our perseverance can beat back both reactionary Islamic forces and their imperialist backers – who, under the pretext of "humanitarian intervention" or "defending women’s rights", have ruined the lives of millions of women in Iraq and Afghanistan. Through their puppet regime in Libya, they forced Sharia laws and polygamy on women, and now they dare talk about defending women’s interests in Iran. We know well, that the male chauvinist imperialists are seeking their own interests, and they will never free a single woman on this planet. We women in Iran will not allow them to force another historical reversal on us in our name. The Islamists and the imperialists are all patriarchal and reactionary, and must be thrown into the dustbin of history.


We must not confine ourselves to what might seem possible. We must identify the obstacles and demand the impossible, keep our sights high and climb rocky and huge mountains. We must fly over the old order of religion, capitalism, and patriarchal society to gain momentum and capture new and higher mountaintops of emancipation, where the freedom and equality of women is carved out and shines as a centrepiece.

Let us join together to celebrate International Women’s Day on a massive scale, with pride and joy, with our struggles focussed against patriarchal order that rules the world.


8 March Women's Organization (Iran-Afghanistan)
01/03/2012
www.8mars.com
zan_dem_iran@hotmail.com