News

سیامک جان بابا حالا شما کوتاه بیا

Siamak,

I am not even going to respond to your accusations.

To Admin, the person named AH has been consistently insulting

and harrasing more than one person on this thread, and basically behaving like an individual with many personal  issues.

Why is such uncouth behaviour tolerated by Admin on this thread?

Are we back to "Animal Farm" with some more equal than others?

"In the 2009 uprising the labour did not participate. Why?"

Tis the million dollar question.

Althought this thread evolved into a mini-encylopedia of Todeh's historical treachery and backstabbing, and it's not really about Iranian workers political capacity under IR's rule, however since this thread is about Leftist culture and politics in Iran, and Iranian workers remain central to such culture and politics, in my humble opinion, a response to this query in here is warranted.

Iranian workers actually did participate in the protests, but as individuales, and not as a class. That's why their presence was so under-represented, due to a lack of raising their own class demands, and being lost in the sea of :" Where is my vote?" type of slogans.

And god knows Iranian workers,- with 80% of them living below poverty level, - currently standing as a workforce of  seven and a half million (which plus their family members gives thema total of thirty millions, out of 75 million,- practically half of the nations population,- have a "few" working class demands of their own.

Another reason why thier presence went so unnoticed was also due to the dominant form of protests in 2009, which was mainly mass street demonstrations , in areas of Tehran or other cities where hit and run tactics in clashing with  security forces was possible. By definition this excludes many working class neighborhoods of Tehran and other cities. As we all know if mass street demonstrations are not combined with nation wide indusrtial action, as it occured in 1979, it won't be that effective or long lasting.

Yet with all these limitaions in mind, during the Ashura demonstration of that year, there was mass participation from working class neighborhoods of Tehran: Khani Abad, Rah Ahan,... And that's exactly what scared the bejesus out of "Greens" leadership, and a consequent toning down of the protests, we all know rest of the story! 

Keeping all this in mind the larger question remains: Why whereas in 1979 the workers movement was in an offensive mode and initiated local, regional and national strikes, for the most part during IR years the labor movement in Iran has been on the defensive side and fragmented?

The simple reson would be: IR unimaginable violence and brutality, from Khaton Abad, in which protesting workers were killed only because of demanding non-temporary work contracts, to all acts of violence and brutality before that IR has been effectively able to keep the workers' movemnt of Iran on the defensive.

But Khaton Abad was actually the last straw. What we saw after that was a national response from all over Iran to killing of workers in there, and since then, more than eight years ago, workers in Iran have been attempting to organize on a nation-wide scale, and project themselves as a independent national force.

On Khaton Abad see:

//amouee.net/spip.php?article129

For more info on the current conditions of workers in Iran see:

//iranian.com/main/news/2012/03/01

Last but not least, thank you Mehrban for the question. Cheers

As you wish--or say--AH khanoom - I am indeed excited about

the publication of my book of poems.  I will certainly announce its arrival in bookstires on IC.  As far as your "determination" that MG is also mini me, hey--as you wish--or say.  FYI, though, this is what MG thinks of me (read the comments):

//iranian.com/main/blog/yasmine/make-your-voice-heard-no-war-iran-regime-change-below

He owes me a tofu burger too! 

PS- I really don't know why I have to be dragged into your tif with MG.  You were all over my blog yesterday claiming that poeple were talking about you, etc., which was really quite strange, as no one was really saying anything about you...and then this whole thing with me and MG...really weird.  And I say weird because I haven't seen you act this strangely before.  I mean, you acted so strange that you even attracted SK to admire you.  And you know you've gone off the deep end when she praises you.  Are you OK? 

AO and Siamak, I read AO's poem and regarding my credibility

AO, I  read your poem. I am looking forward to the day when your book gets published. I am sure I will not be able to sleep during days before the official release of your book.  As far if you are same person as MG, it does not matter. Unde one user ID, once MG boasted that he has eight user IDs and that was months ago. By now, I am sure his eight user Ids have given birth to more Ids. So you may be one or not. But based on some of your writings, Ithink AO may be same person as MG.

I also wanted to edit my comment addresed to Siamak, but someone must have replied to it, so I cannot edit it.  Perhaps I was too harsh to call him not an honest person. A better comment would have been that presently, I don't care what MG think of my credibility.

Anahid jaan - while it's quite entertaining to see myself be

be accused of being yet another IC user (I think I am so far no. 1 in being accused of being so many different usernames,) I will have to disappoint you and say that MG is not me.  He lives in Toronto and I live in the East Coast of the United States.  In fact, MG has never been shy about admitting what usernames he uses, including this one and Houshang Tarreh-Gol.  There are many other diferrences between us, such as him being a socialist and me being fiscally conservetaive.

But, please feel free to believe that he is me.  I will just have to invite him to our next meeting:

//iranian.com/main/blog/anonymous-observer/notice-meeting

PS- just to show that I'm not anti-poetry, I cordially invite you to read my new poem:

//iranian.com/main/blog/anonymous-observer/my-upcoming-book-poems

نخود نخود، هر که رود خانه خود !

خوب خدا رو شکر که ختم غائله اعلام شد.

حالا که همه راز‌ها بر ملا شد و هر چه در ته و توی این حزب خائن توده
بود، توسط مبارزان برجسته خلق، در این سایت خارج از کشور، کشف شد  و به
آگاهی‌ ملت شریف ایران رسید، انشاالله که همه مبارزان غیور این سایت، دیگه
از این به بعد یقه‌ این توده‌ای‌های خائن رو  ول می‌کنن و بر می‌گردن سر
کار و کاسبی روزمره شون.

آمین!

Siamak

You are the one with zero credibility. As i explained, you with different user Ids present different ideas which contradict each other. With one you write poetry, with the other, you badmouth poets. Did you explain if you are AO? If yes, why as MG, you translate poetry and as AO, you badmouth poets? It does not matter how many IC people you have met. Your charcater in my eyes is under question. Now go and meet 10000 IC readers, that does not change it. I wil change my opinion of you when I see you as an honest contibutor to IC. At the moment, I don't think you are an honest person.

A great blog on Tudeh party, and great contributions....

From Siamak, Masoud and Mehrban. I learnt a great deal by only reading some of the excellent references supplied by our learned friends  Masoud and Siamak.  I will definitely read them all. I shall use this blog as a reference in future.

I also said in a separate blog that I strongly believe that we have on this site no contributers who  at any time been a member or active supporters of Tudeh party. But I am begining to think that there are pretenders to being ex Tudeh in order to discredit Tudeh party, as the symbol of Left, in the eyes of less informed, casual reader of this site. I personally have the privilage of knowing some ex Tudeh members who have spent time in Khomeini's jails, one also at shah's, and lucky to be still alive. These individuals are die hard opposers of the islamist regime and indeed Tudeh party leadership, in particular Kianouri himself. Very much along the lines of our friend siamak.

Lastly, I find the sustained, vicious personal attacks on our very learned Friend Siamak, disgracefull and beyond contempt.

"Personal business must yield to collective interest."

***

The very same issues are relevant to the politics of today.  I see a seemingly unexplainable attachement of the Tudeh sympathizers to the Islamists.  Tudeh,  theoretically a secular party is many cases sides with the Islamists.  For the most part that is a mystery to me but I think that two left over ideas (fears) from the cold war are still at play.  One, the argument of the Western imperialism and second the notion of class struggle.    

In the 2009 uprising the labour did not participate.  Why?

Dr. Kazemzadeh, thank you for your posts. They help clarify the political history of Iran that has way too long been shrouded in mystery and folklore.

Why Todeh supporters remain insufferable vulgarians? Because

they can't handle the truth.

Iranina nation has yet to see an honest, trenchant, relentless critique, and an admission of all their mistakes and crimes from their own mouth. Don't hold you breath either anyone. It will never happen. That's exactly why they will always remain insufferable.

This includes both the "official" party, and the "unofficial" apologist/supporters, such as the ones in here.

While on that topic, AH you have zero credibility, or knoweledge of how popular MG, HT or SA have been. Suffice it to say that they've been receving more emails of support, and have actually met in person more IC folks than you've ever seen for all your years on IC.

Dear Souri, you remain as incoherent as always, but I still like you as well. Some how you remind me of my older sister. She never makes sense, as she know it as well, but that never stops here from lecturing the entire family. FYI I'm only in my mid 60's. You know what they say about that age group: "Mid60's is the new mid40's," me thinks I still got thirty to forty more active years left in me, and I mean Left . Please don't be so ageist. All the best, and good luck in all your endeavours. 

Rozbeh jaan, Masoud's comprehensive historical documentation covers your query.

Masoud jaan, thanks for all your great info, cheers

Mehrab jaan, thanks for your compliments.

an exerpt from Khosrow Shakeri article posted by MK

باید بلافاصله افزود كه حزب توده، اگرچه از طریق ارتش سرخ به‌وجود آمد، اما انعكاسی بود از خواست اصیل برخی - خواستی كه از آن استادانه بهره‌ برداری شد - از زندانیان سیاسی كه خواستار ایجاد و رهبری یك حزب سیاسی مترقی بودند كه نقش مؤثری، اگر نه تعیین كننده‌ای، در سرنوشت كشورشان ایفا كند 

Maoud jan,

I never met Eskandari but I used to raed Kianouri's speeches. My own opinion is that Kianouri was a more dynamic and charismatic person than Eskandari. Now this has nothing to do with anyone's belief that who had better ideas. But any organization looks for dynamic person to lead them and I believe Kianouri was more dynamic. Since you research about Tudeh party, you may want to take a look at this aspect of it too.

نمایندگان دولت

نمایندگان دولت دکتر مصدق، با تأکید بر زیان اقتصادی بزرگی را که این اعتصاب بر صندوقِ دولت تنگدست وارد می‌کرد، ملتمسانه از کارگران می‌خواستند: "شما هستید که دستمزد کارگران بیکارشدۀ نفت را می‌پردازید. کارخانه را تعطیل نکنید". این سخنان هرچند در تودۀ کارگر اثر می‌گذاشت، اما فعالان کارگری که به حزب توده گرایش داشتند، دنبال رهنمودهای حزبی مبنی بر ادامۀ اعتصاب بودند. بدین ترتیب، رهبری حزب اعتصاب را تا مرز برخورد و درگیری با دولت مصدق کشاند که دود آن بیش از همه به چشم کارگران رفت.

اگر بخواهم در

اگر بخواهم در یک جمله علل خصومت رهبری حزب با دولت ملیِ دکتر محمد مصدق را بیان کنم باید بگویم: رهبری بر سرِ کار حزب در آن دوران سرنوشت‌ساز، ماهیت و جایگاه جنبش ملی شدن صنعت نفت را در پیکار مردم ایران برای رهایی از قید استعمار انگلستان، درنیافت. و نقشی را ندید که این جنبش می‌توانست در روند تکاملی خود و به ویژه، درصورت پیروزی، برای تامین و استقرار آزادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی ایفا نماید. ندیدن خصلت ضداستعماری این جنبش موجب شد که حزب به نقش دکتر مصدق همچون پیشوای این جنبش پی نبرد و به جنگ با او رفت. پیامد این سیاست نادرست آن شد که به جای مشارکت فعال در این جنبش به مقابله با آن پردازد، و به مبارزۀ طبقاتی دامن زد. نتیجۀ آن تفرقۀ نیروهای سیاسی و تضعیف دولت مصدق، و فرجام‌اش نیز شکست جنبش در مقطع ۲۸ مرداد بود.

رهبری حزب با تکیه بریک تِز لنینیِ معروف به "هژمونی پرولتاریا درانقلاب دموکراتیک"، که معنایش مبارزه میان بورژوازی و طبقۀ کارگر برای کسب رهبری جامعه است؛ به چالش جبهۀ ملی و رهبر محبوب و بانفوذ آن دکتر مصدق رفت. حال آنکه تِز لنینی، اگر هم درست بوده باشد، کوچک‌ترین سنخیتی با شرایط ایران آن روز نداشت. راه انداختن دائمی اعتصابات و تظاهرات خیابانی که منجر به درگیری و تنش و تشنج در جامعه می‌شد و آنهمه توهین و ناسزا به دکتر مصدق و کارشکنی‌ها و چپ‌روی‌ها، تماماً پیامد این سمتگیری نادرست و خانمان‌برانداز بود.

از سوی دیگر، رهبری حزب به خاطر عدم درک ماهیت واقعی این جنبش، شعار دکتر مصدق و جبهۀ ملی در مورد ملی شدن صنعت نفت را، ناشی از تضاد منافع امپریالیسم آمریکا و انگلستان برای تسلط بر منابع نفتی ایران ارزیابی کرد و مصدق را آلت دست سیاسی آمریکا برای راندن رقیب انگلیسی دانست. لذا شعار ملی شدن صنایع نفت را با هواداران آن، یکجا می‌کوبید. این رفتار با شدت کامل تا سی تیر ۱۳۳۱ ادامه داشت.

پس از قیام ملی سی تیر و خیزش تودۀ مردم در فاصلۀ ۲۶ تا۳۰ تیرماه، در حمایت از پیشوای ملی خود، به ویژه در پی فشاری که از مدتها پیش، از سوی کادرها و بدنۀ حزب به رهبری وارد می‌شد تا سیاست خود در قبال دکتر مصدق را اصلاح کند و به سوی سیاستی درست و ملی برود، و شرکت خودانگیختۀ بسیاری از توده‌ای‌ها در قیام سی تیر و روزهای بعد در کنار نیروهای وابسته به جبهۀ ملی، چنان وضعی به وجود آورده بود که ادامۀ سیاست قبلی برای حزب ناممکن شده بود. آنچه درآن روزهای سرنوشت‌ساز گذشت، به طور آشکار، نادرستی سیاست گذشتۀ رهبری را به نمایش گذاشت که دیگر قابل دفاع نبود.

لذا پس از سی تیر، به ویژه پس از رویداد نهم اسفند ناسزاگویی‌های سخیف و انگ‌زدن‌های شرم‌آور به دکتر مصدق در مطبوعات و اعلامیه‌های حزب کاهش یافت. اما درنگ در نوشته‌ها و هنجارهای رهبری نشان می‌دهد که سیاست حزب تغییر ماهوی نیافت. رهبری حزب تا پایان متوجه نشد که مسئلۀ اساسی و مرحله‌ای در آن ایام، تحقق قانون ملی شدن صنعت نفت بود که با تامین حاکمیت ملی واستقلال ایران درآن برش تاریخی در پیوند بود. رهبری حزب در دوران پس از سی تیر نیز، به جای تکیه بر وحدت نیروهای ملی و چپ ایران، همچنان بر طبل "جنگ طبقاتی" می‌کوفت. حتی اقدامات و ابتکارهائی مانند نامه‌های سرگشاده به دکتر مصدق و پیشنهاد جبهۀ متحد ضداستعمار با جبهۀ ملی و احزاب هوادار مصدق، صادقانه نبود و بیشتر جنبۀ تاکتیکی داشت.

لذا با وجود تعدیل نسبی در رفتار حزب، گوهر سیاست رهبری تقریباً تا آخر، همچنان به روال گذشته، چالش با جبهۀ ملی و دولت دکتر مصدق بود. دکتر مصدق دشوارترین دوران حکومت خود را در همین ماه‌های پس از سی تیر گذراند. دشواری‌های مالی و پولی بیداد می‌کرد، و برای حل دشواری‌های گوناگون داخلی وخارجی، کشور نیاز به آرامش داشت.

در این اوضاع و احوال، به تحریک رهبری حزب، دستکم سه اعتصاب بزرگ کارگری به راه افتاد. منظورم اعتصاب کارگران راه آهن در مهرماه ۱۳۳۱، اعتصاب کارگران کارخانۀ دخانیات در اردیبهشت ۱۳۳۲ و اعتصاب کارگران کوره‌پزخانه درتیر ۱۳۳۲ است. دو اعتصاب اول که در مهم‌ترین واحدهای اقتصادی دولتی صورت گرفت، به ویژه اعتصاب کارخانۀ دخانیات که آن ایام از مهم‌ترین منابع درآمد دولت بود، مستقیماً برای چالش با دولت دکتر مصدق و در جهت تضعیف آن صورت گرفت. مثلاً این نکته شگفت‌آور است که چرا رهبری حزب آنهمه اصرار می‌ورزید که اعتصاب کارگران راه آهن درست در همان روزهایی برپا شود که دکتر مصدق عازم شورای امنیت بود؟

مورد دیگر اعتصاب کارگران کارخانۀ دخانیات بود که از هر لحاظ نادرست و زیان‌بار بود. ماجرای غم‌انگیز ربودن و قتل سرتیپ افشار طوس تازه پایان یافته بود، و دولت مصدق در میان معضلات گوناگون به موفقیت‌های کوچکی در زمینۀ فروش نفت به ژاپن و ایتالیا دل بسته و در کار تحقق برنامه‌های خود بود و سخت نیاز به آرامش داشت.اعتصاب کارخانۀ دخانیات در آن شرایط ضربه‌ای بر پیکر دولت بود. بنگاه دخانیات سودآورترین دستگاه دولتی آن زمان و بزرگ‌ترین ستون درآمد دولت مصدق بود.

برای فهم بهترِ

برای فهم بهترِ ماجرای برکناری اسکندری و برگزینی کیانوری به جای او، جریان مسافرت سیموننکو در دسامبر ۱۹۷۸ به آلمان دموکراتیک، تا حدی روشنگر است.

سیموننکو مسئول سیاسی کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست شوروی در رابطه با ایران بود. او طی این سفر، با اعضای رهبری حزب دیدار و گفتگو می‌کند. از ورای این گفتگوها می‌توان با دغدغۀ ذهنیِ شوروی‌ها آشنا شد و به علل این جابه جایی‌ها تا اندازه‌ای پی برد. گفتگوهای اسکندری با سیموننکو در برلین، با شرکت گوتمن و ارترود و ولفگانگ که از مسئولان کمیتۀ مرکزی و بخش ایران "حزب سوسیالیست متحدۀ آلمان دموکراتیک" بودند، کاملاً گویا است.

اسکندری در خاطراتش تعریف می کند: «از من پرسید به عقیدۀ شما الان در ایران چه باید کرد؟ گفتم عقیدۀ من این است که ما بلافاصله به ایران برویم، خودم هم به آنجا بروم و برای سقوط شاه و تغییر رژیم باید از خمینی پشتیبانی کرد.... تشکیلات حزب‌مان را منظم کرده و شروع به کار کنیم. بعد گفت نظرتان راجع به کیانوری چیست؟ گفتم با کیانوری نمی‌توانم کار کنم. در این جهت همکاری من با ایشان مقدور نمی‌باشد. زیرا او یک نظریاتی دارد و من عقیده ندارم و صحیح نیست که با او باشم... راجع به کیانوری اصرارکردند و این طرف و آن طرف. و من بالاخره گفتم که من دیگر با این شخص نمی‌توانم کار کنم، به خصوص در ایران این همکاری مشکل‌تر است... حالا او رفت و چه گزارشی داد، آن را من نمی‌دانم."

از این گفتگو می‌توان دریافت که علت برکناری اسکندری، اختلاف نظر در مسائل سیاسی نبوده است. این نیز مستفاد می‌شود که در آن لحظه شوروی‌ها در فکر برکناری اسکندری نبودند. اصرار آنها حفظ کیانوری چونان فردی مورد اعتماد و مطلوب در کنار او بود. اسکندری قربانی صداقت و صراحت خود شد.

گزارش سیموننکو از این گفتگوها، زمینه‌ساز تصمیم حزب کمونیست شوروی برای برکناری اسکندری است. غلام یحیی، صدر فرقۀ دموکرات آذربایجان، مامورِ ابلاغ این "فرمان" به هیئت اجرائیۀ حزب است.

در جلسۀ ۱۷ ژانویۀ ۱۹۷۹ هیئت اجرائیه، در وسط صحبت اسکندری که در حال قرائت گزارش پلنوم ۱۶ام بود، ناگهان غلام یحیی، رئیس فرقۀ دموکرات آذربایجان در باکو، تکه کاغذی از جیب‌اش درآورده، با بریدنِ صحبتِ اسکندری می‌گوید: "منیم بیر تکلیفیم وار" (به آذری یعنی من یک پیشنهادی دارم). آنگاه از روی آن تکه کاغذ می‌خواند، تا به همه حالی کند که دستور از بالاست: "پیشنهاد می‌کنم که رفیق اسکندری از دبیری معاف و رفیق کیانوری به جای او به سمت دبیراول انتخاب شود."

با شناختی که اعضای هیئت اجرائیه از سرسپردگیِ او به شوروی‌ها داشتند، تکلیف خود را فهمیدند. پیشنهاد بدون بحث و به اتفاق آرا تصویب می‌شود. ایرج درخاطراتش می‌گوید: «گفتم: رفقا! آخر باید رفقای حزبی یک توضیحی بدهند که بنده چه عملی انجام داده‌ام که منتهی به برکناری من شده؟ اگر جرمی و تخلفی، اشتباهی، اشکالی در کار بود، آنها را باید تصریح بکنید، قطعنامه‌ای صادر بکنید و یا چیزی بنویسید که در غیاب پلنوم چرا مرا برداشته‌اید؟ بلافاصله احسان طبری گفت هیچگونه ایراد تشکیلاتی و سیاسی ما به شما نداریم. گفتم بسیار خوب رفیق! اگر نظر رفقا بر این است، خواهش می‌کنم آن را در صورت جلسه منعکس کنید تا معلوم شود که هیچ ایرادی وارد نشده است. طبری که منشی جلسه بود با خط خودش در صورت جلسه قید کرد. اگر این صورت جلسه پیدا بشود در آن نوشته که هیچگونه ایراد سیاسی تشکیلاتی به رفیق ایرج اسکندری وارد نیست".

فراز و فرود ایرج اسکندری، تبلورِ غمبارِ تباهی و سقوط رهبری حزب تودۀ ایران در آستانۀ انقلاب بهمن است. در آغاز این گفتگو، یادآوری کردم که ایرج اسکندری به واقع معمار و پایه‌گذار "حزب تودۀ ایران" بود. اینک پیرانه سر، بی آنکه خطائی از او سر زده باشد، به سفارش بیگانگان، چنین تحقیر و مچاله‌شده، و بی آنکه صدای کسی از رهبری حزب به اعتراض بلند شود، برکنار می‌شود. با این تصمیم، به نبرد "که بر که" که بر سرتاسر زندگی حزب تودۀ ایران سایه افکنده بود، نبردی که بین دو گرایش، که در یک سوی آن ایرج اسکندری و رضا رادمنش و در سوی دیگر آن عبدالصمدکامبخش و کیانوری قرارداشتند، به سود جناح کیانوری رقم خورد.

How CPSU Put Kianouri Head of TP

//www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/02/120203_l44_tudeh_party_history_khosravi.shtml

The documents from USSR archives show that Babak Amir Khosravi's view on the establishment of Tudeh Party is wrong.  However, Amir Khosravi's own accounts on how Eskandari was removed and Kianouri was made the leader of Tudeh Party is accurate.  I am also goring to cut-ane-paste his remarks on the role of TP during Mossadegh's period.

The Direct Role of USSR's Red Army Intelligence in Founding TP

According to the USSR's own documents, the Red Army intelligence chief in Iran was the person who founded the Tudeh Party.

The Direct Role of the USSR and Stalin in Establishing Tudeh Par

Professor Khosrow Shakeri (also spelled Cosroe Chaqueri) has used the documents from the Soviet archives after the collapse of the USSR to see the role of the USSR in establishing the Tudeh Party.

//news.gooya.com/politics/archives/2012/01/135341.php

.........

Balam jaan

toodeh har chi bood tammam shod

digeh nadarim

biamorzad hame fariftegan ra

let's find a way to get rid of aamame va aaba

vassalam.

Maziar

If you do not want to defend it ........

then that is okay too.  Good night.

I don't want to defend any party. Read Souri's great comment

But my problem is with MG's approach. I am frustrated that people like MG rather than focousing on fighting IRI are fighting people who were executed. Please read Souri's comment on this thread. She articulated it very well. I agree with her.

Anahid jaan,

I feel funny arguing SA's case here.  But let me say that issues of Iranian politics (as you well know) are very complicated.  We have lost big!  You can not except that there would be no anger with Toudeh Party or the Jebhe Meli or the MEK or the Monarchy or anyone else.   I don't want to lecture anyone here, but he said what he had to say and you wrote a blog and others made insinuations.  I guess that is freedom.

I think you need to understand why and how you want to defend the Tudeh Party and you have to understand that well and then do it.  If you are clear in your own reasoning your would not be intimidated or alienated, I guess. 

And that is easier said than done.  

I disagree Mehrban

Siamak methods alienate other people and make the oposite side to question his motives/character/sanity/foucs.

Roozbeh, I know.

As I said in the first two lines of my last comment, I commend AS's passionate and relentless presentation of his point of view.   Judging from his performance on this thread I would say he could win from anyone young or old in presenting his points.  

I just wanted to share my experience with him and everyone else.  That is all.

Siamak

Siamak, MG, Hooshang Tarreh-gol, Zendanian....etc etc.

I know you are all the same, and believe it or not, I still like you despite your high temper character.

You said:

 "I'm getting too old for this nonsense. "

I can't agree more, dear. So, why don't you leave the job to the younger activists? The one of the future Iran?

I told you before, you are acting like Daee jaan Napoleon against Tudeh. Let it go!

Don't you think that the stuff which you have gathered here, are all the old stuff available online, for everybody who is interested?

It is good to bring a reference or two, to emphasize or validate one point that you are trying to make. But do you think really that you need to bring a whole website here, by copy pasting all its stuff? To prove what?

See? In the future, if there's again another opportunity, this is not you and me who have to be convinced of the veracity of Toudeh. It is the young people of Iran who must decide on that. And for that, they can read all those stuff online, they don't need you to do this for them.

The readers of IC are not so young. The average  40/55 and they are all old enough to have their mind already set.

It suffice to say a word or two ici, you don't need to get hysteric about Toudeh, as in your young age.

Someone should wake you up. Toudeh, traitor or not, has lived its age and the leaders (again, traitors or not) they are all gone.

The new Tudeh party, is defending their own new strategy, like every other political organization.

Instead of focusing on the past, go ahead and look on the future.

Enough of wanting to lecture the youngster on the mistakes of the past. Give them something more constructive. They don't care for the past, as much as you do.

Neither do I, indeed.

Good luck, dear.

Dear Siamak, I saw a link on BBC a few days ago...

About a reporter with "Tehram mosavar" magazine who interviewed Mr. Eskandari of Tudeh Part central committee a few months after Revolution. Eskandari's criticism of Mr Kianoori and his support of the islamist regime was so severe that the Tudeh party daily published a fake interview with eskandari, praising Mr. Kianoori and his policy. So, Mr, Eskandari phoned the "Tehran Mosavar" asking them to copy the tape of the interview and publish them, which they did (50,000 they claimed). Have you heard this story? have you heard this tape? Just wondering.  

Mehraban: I dont believe that siamak here is attacking Tudeh party membership in anyway, he is critical of Tudeh party leadership and their policies of appeasement towards Islamic regime. This is a good topic of debate indeed given the current political climate in our country. I'd say that a a calm debate and response from any Tudeh party supporters here is the way forward, rather than this endless, pointless, line of personal attacks. What do you think?

"Personal business must yield to collective interest."

Mehrban aziz

Thanks for your impartiality. Knowing your political tendencies and opinions, this is a very noble gesture from you, dear. I truly appreciated.

Wow!

Your passion is incredible!  A few fighters with your conviction and IR is history.   

Let me tell you of a relative of mine that was an (ex) member of the Tudeh party.  He was a doctor with an office uptown he had also opened an office in shahr e no because he knew that the women who worked there and their children did not have much in the way of health care and he felt responsible to help.

Well that is my experience and I know you have mentioned upstanding members of that party also.  I know what you are saying here is different but I wanted to share what I know because all my life I thought that was a great thing.